8:1  Nü Saulus wia enweljent too zienem Doot. Too dee Tiet kjeem ne groote Fefoljunk op jäajen de Kjoakj waut bie Jerüzalem wia; un zee wiarren fespreedt derrch de Jäajenden fon Zamarieja, büta nich de Aposteln.

2  Un Frome Mana drüajgen Stefan toom am begröwen, un müaken un grootet trüaren äwa am.

3  Aus fe Saulus, hee müak noch Demoliarunk fon de Kjoakj, jinkj en jieda Hüs un shlapt Mana un Früjes auf un äwajeef ent nö det Jefenkjnis.

4  Doawäajens, dee waut fespreedt wiarren jinjen aulewäajen un prädichten det Wuat.

5  Dan jinkj Filipus rauf nö ne Staut fon Zamarieja un prädicht Kjristus too ent.

6  Un de Shoarren horrchten met een Zen nö de Dinja waut Filipus räd, un hiaden un zajgen de Wunda waut hee deed.

7  Dan onreine Jeista, shräjen met ne lüde Stem, un kjeemen üt fäle waut bediewelt wiarren rüt; un fäle waut jelämt un löm wiarren, wiarren jeheelt.

8  Un doa wia groote Freid en dee Staut.

9  Un doa wia un wesa Maun met Nömen Ziemon, waut ferrhäa haud Zaubarie je‘eewt en de Staut un hee staund de Zamarietashe Menschen, un jeef zikj fäa aus wan hee wan hee un groota wia,

10  nö wäm zee aula horrchten, fon de klanste bot de jratste, un zäden, „Dis Maun es de groote  Krauft fon Got.“

11  Un zee horrchten am wiels hee staund ent met ziene Zaubariejen fe un langet stoot.

12  Öba aus zee Filipus jleewden aus hee de Dinja äwa det Gotesrikj prädicht un Jeezus Kjristus zienem Nömen, beides Mana un Früjes worrden jedeept.

13  Dan jleewd Ziemon zelfst uk; un aus hee jedeept wia bleef hee met Filipus, un wia jestaundt, aus hee de Wundash un Täkjens zach waut jedönn wiarren.

14  Nü, aus de Aposteln, waut bie Jerüzalem wiarren hiaden daut Zamarieja Got zien Wuat haud aunjenömen, shekjten zee Peetrus un Jehanes nö ent,

15  dee, aus zee rauf jekömen wiarren, bäden fe ent daut zee muchten dem Heiljen Jeist kjrian.

16  Dan bot nü wia hee noch op jkjeene fon ent jefolen. Zee wiarren bloos en dem Harrn Jeezus zienem Nömen jedeept.

17  Dan läden zee Henj op ent un zee kjräjen dem Heiljen Jeist.

18  Un aus Ziemon zach daut de Heilja Jeist worrt jejäwt derrch de Aposteln äare Henj op ent nop läijen, boot hee ent Jelt aun,

19  un zäd, „Jäwt mie dize Krauft uk, daut dee op wämema ekj miene Henj läij muchten dem Heiljen Jeist kjrian.

20  Öba Peetrus zäd too am, „Mucht dien Jelt met die fekömen, wiels dü dochst daut Got ziene Göw kun jekoft woarren met Jelt!

21  “Du hast nich Poat uk nich ne Los en dize Zach, dan dien Hoat es nich raicht en Got zienem Zecht.

22  “Doo Büsee fon dit, dien shlaichtet, un bed Got aus hee die fleicht mucht de Jedanken fon dien Hoat fejäwen.

23  “Dan ekj zee daut dü best fejeft derrch Betanis un jebungen en Onjeraichtichkjeit.”

24  Dan auntwuad Ziemon un zäd, „Bäd too dem Harrn fe mie, daut kjeene fon de Dinja waut dü jezaicht hast muchten op mie kömen.“

25  Un aus zee hauden too dem Harrn zien Wuat jeseijt un jeprädicht, jinjen zee trigj nö Jerüzalem, un prädichten det Eefanjeeliejum en fäle Zamarietashe Darrpa.

26  Nü un Enjel fon dem Harrn räd too Filipus un zäd, „Stö op un gö nö dem zieden delenjd  dem Waich waut rauf jeit fon Jerüzalem nö Gaza.“ Dit es ne Eed.

27  Un hee stunt op un jinkj. Un zeetemöl, un Maun fon Ietiejöpieja, un Badhoola fon fäle Machtraicht unja Kandäs de Kjeniejen äwa de Ietiejopiejen, dee doa äwa aul äare Shatsa wia, un wia nö Jerüzalem jekömen auntoobäden,

28  wia op dem Waich trigj. Un zaut en zien Wäujgen, un laus dem Profeet Jezaija.

29  Dan zäd de Jeist too Filipus, ‚Gö nö’aun un äwanem disem Wäujgen.“

30  Un Filipus rand nö am un hiad am dem Profeet Jezaija läzen un zäd, „Festeis dü waut dü last?“

31  Un hee zäd, „Woo kaun ekj, büta wäa mie tooshekj halpt?” Un hee kräujgd Filipus nop too kömen un met am too zeten.

32  De städ en de Shreft wua hee laus wia dit:

„Hee wia jeleidt aus un Shöp too de

                Shlacht:

          Un aus un Laum ferr zienem Shäara stel es,         Zoo müak hee zien Mül nich öp.

33     En ziene Deemütichkjeit wia ziene

                Jeraichtichkjeit waich jenömen,

          Un wäa woat ziene Jeneratsjoon bewiezen?

          Dan zien Läwen es fon de Iad

                jenömen.“  ^{Jez 53:7,8}

34  Un de Badhoola auntwuad Filipus un zäd, „Ekj fräujg die, fon wäm rädt de Profeet, fon zikj zelfst ooda fon un aundrem?”

35  Dan müak Filipus zien Mül öp, un hee fonk aun met dise Shreftstäd, un prädicht Jeezus too am.

36  Nü aus zee delengd dem Waich fuarren, kjeemen zee nö un Wöta. Un de Badhoola zäd, „Zeejemöl, hia es Wöta. Waut hindat mie fon jedeept woarren?“

37  [1]Dan zäd Filipus, „Wan dü jleewst met dien gaunset Hoat, dan kaust dü.“

38  Dan orrdad hee dem Wäujgen stel too hoolen. Un beides Filipus un de Badhoola jinjen rauf en det Wöta nen, un hee deept am.

39  Nü aus zee nop üt det Wota rüt kjeemen, jreep dem Harrn zienem Jeist Filipus waich, zoo daut de Badhoola am nich meeja zach; un hee fua op zienem Waich un freid zikj.

40  Öba Filipus wia bie Azötus jefungen. Un hee jinkj doa derrch un prädicht en aul de Städa bot hee nö Sesariejan kjeem.

[1] NU un M-Text löten dise Farrsh üt.