18:1  Nö dize Dinja feleet Paulus Atien un jinkj nö Korint.

2  Un hee funk un wesen Jüd met Nömen Akoolas[1], jeboorren en Pontus, dee doa korrts wia fon Italien jekömen, met ziene Frü Prisila, wiels Klaudiejus haud befölen daut aule Jüden zulen Room felöten; un hee kjeem nö ent.

3  Un wiels hee fon de nämelje Behaundlunk wia, bleef hee met ent un shauft; dan bie Hauntiarunk wiarren zee Seltmäaka.

4  Un hee unjahilt zikj jieda Zabat en de Zienagog, un beräd beides Jüden un Jriechen.

5  Aus Sielas un Timotäjus wiarren jekömen fon Masedöniejan, Paulus wia bedwungen derrch dem Jeist, un seijd too de Jüden daut Jeezus de Kjrist wia.

6  Öba aus zee jäajen am stunden un lastaden, shedad hee ziene Kjleeda un zäd too ent, „Mucht jün Bloot op jüne äjene Kjap zenn; ekj zen rein. Fon nü aun woa ekj nö de Heiden gönn.“

7  Un hee feleet fon doa un jinkj en un Hüs fon un wesen Maun met Nömen Justus nen, eena waut Got aunbäd, wäms Hüs bie de näakste Däa too de Zienagog wia.

8  Kjrispus dan, de Fäashta fon de Zienagog, jleewd aun dem Harrn met aul zien Hüshault. Un fäle fon de Korinta, aus zee hiaden, jleewden un wiarren jedeept.

9  Nü de Harr räd too Paulus en de Nacht derrch un Fäashien, “Zie nich angst, oba räd, un bliew nich stel;

10  “dan ekj zen met die, un kjeena woat die aunfläjen die too shteeten; dan ekj ha fäle Menschen en dise Staut.“

11  Un hee bleef doa un Joa un zas Moonat, un liad Got zien Wuat mank ent.

12  Aus Galiejö Fewaulta wia fon Akäja, de Jüden met een Zen stunden op jäajen Paulus un brochten am nö de Jerechts Zet,

13  un zäden, “Dis Kjiadel berädt Menschen Got auntoobäden jäajen det Jezats.“

14  Un aus Paulus reed wia det Mül öp too mäaken, zäd Galiejö too de Jüden, “Wan daut ne Zach es fon onraicht doonn ooda beeze Febräakjarie, Ö Jüden, doa wuad Uazäak zenn daut ekj zul delenjd gönn met jünt.

15  “Oba wan daut ne Fräujg fon Wiad un Nömes un jün äjenet Jezats es, zeet nö daut bie jünt zelfst;  dan ekj wel nich Rechta zenn fon zoone Zachen.“

16  Un hee jüach ent fon de Jerechts Zet.

17  Dan noomen aul de Jriechen Sosteniez, dem Fäashten fon de Zienagog, un fekjielden am ferr de Jerechts Zet. Öba Galiejo be‘acht dize Dinja nich.

18   Öba Paulus bleef noch un goodet Stoot. Dan noom hee Aufsheet fon de Breeda un zäajeld Sieriejan optoo un Prisila un Akoolas wiarren met am. Hee haud ziene Hoa aufjeshnäden bie Senkjriejan, dan hee haud ne Feshpräakjunk jenömen.

19  Un hee kjeem nö Efesus, un leet ent doa; öba hee zelfst jinkj en ne Zienagog nen un unjahilt zikj met de Jüden.

20  Aus zee am hauden jefräacht lenja too bliewen met ent, jeef hee nich too,

21  öba noom Aufsheet un zäd, „Ekj mot äwa irrjent un waich dit Fast hoolen en Jerüzalem; öba ekj wel trigj nö jünt kömen, zoo Got wel.” Un hee zäajeld nö Efesus.

22  Un aus hee jelaundt haud bie Sesariejan, un wia nop jegönn un haud de Kjoakj jejreest, jinkj hee rauf nö Antiejok.

23  Aus hee doa haud un besje Teit jenömen, feleet hee un jinkj äwa nö de Jäajent fon Galatiejan un Frigiejan en däm orrda, un stoakjt aul de Jinja.

24  Nü un jewesa Jüd met Nömen Apolos, jeboorren bie Alekzandriejan, un gooda Rädna un mechtich en de Shreften, kjeem nö Efesus.

25  Dis Maun wia jeliat en dem Harrn zien Waich; un hee wia drinjent en dem Jeist, un räd un liad zeeja kraikt de Dinja fon dem Harrn, doch wist hee bloos de Doop fon Jehanes.

26  Un hee fonk aun driest too räden en de Zienagog. Aus Akoolos un Prisila am hiaden, noomen zee am toozied un errkläaden dem Harrn zien Waich jeneiwa too am.

27  Un aus hee felangd äwa too gönn nö Akäjan, shreewen de Breeda un errmuntaden de Jinja ent optoonämen; un aus hee aunkjeem, holp hee dee zeeja waut hauden jejleewt derrch Jnöd;

28  dan hee festreet de Jüden frie’efentlih met ducht, un wees fon de Shreften daut Jeezus de Kjrist es.

[1] Friezen, Akwila