21:1  Nü daut kjeem zoo rom, daut aus zee fon ent felöten wiarren un hauden Zäajel jezat, randen zee un jlikjen sträakj nö Kös, dem foljenden Dach nö Rödz, un fon doa nö Patara.

2  Un aus zee un Shep fungen waut äwa zäajeld nö Foniesiejan, Jinkj wie nop un zäajelden.

3  Aus wie Sieprus zajgen, zäajeld wie febie aun de linkje zied, un zäajelden nö Sieriejan, un launden bie Türos; dan doa zul det Shep äare Fracht auflöden.

4  Un aus wie doa Jinja fungen, bleew wie doa zäwen Däujgel. Zee zäden too Paulus derrch dem Jeist hee zul nich nop gönn nö Jerüzalem.

5  Aus wie bot dem Enj fon dee Däujgel wiarren, feleet wie un jinjen op ons Waich; un zee bejleiten ons aula met äare Früjes un Kjinja, bot wie bot üt de Staut wiarren. Un doa kjneed wie döl aun de Zeekaunt un bäden.

6  Aus wie hauden aufsheet jenömen eena fon dem aundrem, jinkj wie en det Shep nen, un zee jinjen trigj nö Hüs.

7  Un aus wie onze Shepreiz fon Türos foadich hauden, kjeem wie nö Ptolemeis, jreesten de Breeda un bleewen een Dach met ent.

8  Aun dem näaksten Dach, wie, dee doa Paulus ziene Jezalshoft wiarren, feleeten un kjeemen nö Sesariejan, un jinjen en Filipus dem Eewanjelist zien Hüs nen, dee doa eent fon de zäwen wia, un bleewen met am.

9  Nü dis Maun haud feeja Daichta, Junkjfrüjes, waut doa profetseiden.

10  Un wielt wie doa fäle Däujgel bleewen, un wesa Profeet met Nömen Agabus kjeem rauf fon Jüdäja.

11  Aus hee wia rauf jekömen nö ons, noom hee Paulus zien Belt, bunk ziene äjene Henj un Feet, un zäd, „Zoo zaicht de Heilja Jeist, ‚Zoo woarren de Jüden bie Jerüzalem dem Maun binjen dee dit Belt äjent, un woarren am äwajäwen en de Henj fon de Heiden nen.

12  Nü aus wie dize Dinja hiaden, beides wie un dee fon dee Städ prachaden am nich nop nö Jerüzalem too gönn.

13  Dan auntwuad Paulus, “Waut meen jie met hielen un mien Hoat bräakjen? Dan ekj zen reed nich bloos jebungen too woarren, öba uk too stoawen bie Jerüzalem fe dem Harrn Jeezus zienem Nömen.”

14  Un aus hee nich kun berädt woarren, hiad wie op un zäden, „Mucht dem Harrn zienem Welen jedönn woarren.“

15    Un nö dee Däujgel pakt wie op un jinjen nö Jerüzalem.

16  Wese uk, fon de Jinja fon Sesarriejan jinjen met ons un brochten met ent un wesen Mnason fon Sieprus, un tiedja Jinja, met wäm wie zulen lozhiarren.

17  Un aus wie wiarren nö Jerüzalem jekömen, de Breeda noomen ons freidlich op.

18  Aun dem foljenden Dach jinkj Paulus nen met ons nö Jakoobus, un aul de Eltestash wiarren doa.

19  Aus hee ent jejreest haud, fetald hee ent omstentlich de Dinja waut Got haud met de Heiden derrch zienem Deenst jedönn.

20  Un aus zee daut hauden jehiat, feharrlichten zee dem Harrn. Un zee zäden too am, „Dü zitst Brooda, woo zeeja fäl düzende fon de Jüden doa zenn waut jejleewt han, un woo iewrich zee zenn fe det Jezats;

21  „öba zenn worrden berecht fon die daut dü aule Jüden waut mank de Heiden zenn liasht Moozes too felöten, un daut zee zulen nich äare Kjinja beshnieden un nich nö de Mooden gönn.

22  “Waut dan? De Fezaumlunk mot zecha toop kömen, dan zee woarren hiarren daut dü best jekömen.

23  “Doawäajens doo waut wie die zaijen: Wie han feeja Mana waut han un Feshpräakjen jenömen.

24  “Nem dee un woa jereinicht met ent, un betöl äare Kosten zoo daut zee kjenn äare Kjap sharren, un daut aule muchten weeten daut dee Dinja fon waut ent wia weeten löten äwa die, nusht zenn, öba daut dü zelfst uk orrdentlich waundelst un helst det Jezats.

25  “Öba wäajen de Heiden dee doa Jleewen, ha wie jeshräwen un entshlöten daut dee zulen kjeene zoone Zach hoolen, büta, daut zee zikj zelfst hoolen fon Dinja jeopfat nö Aufjeta, fon Bloot, fon aufjewarrjde Dinja un fon Hüararie.”

26  Dan noom Paulus de Mana, un dem näaksten Dach, aus hee jereinicht wia met ent, jinkj hee en dem Tempel nen toom bekaunt mäaken daut de Däujgel fon Reinjunk äwa wiarren, too woone Tiet un Opfa zul jemäakt woarren fe un jieda eent fon ent.

27    Nü aus de zäwen Däujgel meist äwa wiarren, de Jüden fon Azien, aus zee am en dem Tempel zajgen, riaden de gaunse Shoa op un läden äare Henj op am

28  un shräjen üt, „Mana fon Iesra’eel, Halpt! Dit es de Maun waut aulem aulewäajen liat jäajen de Menschen, det Jezats, un dize Städ; un wieda, hee brinjt uk Jriechen en dem Tempel nen un haft dize heilje Städ enjeshwient.“

29  (Dan zee hauden Trofimus dem Efesan eeja  jezeenn met am en de Staut, wäm Paulus haud en dem Tempel nen jebrocht.)

30  Un de gaunse Staut wia festiat; un de Menschen randen toop, un jreepen Paulus, un shlapten am üt dem Tempel rüt; un fuats wiarren de Däarren too jemäakt.

31  Nü aus zee fezochten am Doot too mäaken, kjeem nörecht nö dem Komandaunt fon de Fastinj daut aulet Jerüzalem en un oprua wia.

32  Hee noom fuats Zuldöten un Zuldötenleidash, un rand rauf nö ent. Un aus zee dem Komandaunt un de Zuldöten zajgen, hiaden zee op met Paulus fekjielen.

33  Dan kjeem de Komandaunt nö‘aun un noom am, un beföl daut hee jebungen wia met twee Kjäden; un hee früach wäa hee wia un waut hee haud jedönn.

34  Un wese mank de Shoa shräjen een Dinkj un wese un aundret. Un aus hee nich kun de Woarheit bestemen wiels de Aunreedunk, beföl hee daut hee zul nö de Kesarrmen[1] jenömen woarren.

35  Aus hee bot de Trapen wia, must hee jedräacht woarren bie de Zuldöten wäajen de Shoa zoo jewaultmäsich wia.

36  Dan de Shoa fon de Menschen foljden hinjaraun, un shräjen üt, „Waich met am!“

37  Dan aus Paulus bot doa wia wua hee en de Kesarrmen nen jeleidt wia, zäd hee too dem Komandaunt, „Mucht ekj too die räden?“ Hee früach, „Kaust dü Jriechish?

38  “Best dü nich de Ajipta waut doa un weset Teit trigj un Onheil opriazhd un leidst de feeja düzent Merrda rüt en de Wiltnis nen?“

39  Öba Paulus zäd, „Ekj zen un Jüd fon Tarrsus, en Silisiejan, un Bierrja fon kjeene onbekaunde Staut; un ekj bed die, löt mie räden too de Menschen.“

40  Un aus hee haud frieheit jejäwt, stunt Paulus op de Trapen un wonk aun met de Haunt too de Menschen. Un aus zee stel wiarren, räd hee too ent en de Heebräjashe Spräak, un zäd,

[1] Friezen