28:1  Nü aus zee wiarren fuat jekömen, fungen zee daut de Inzel wia Melieta jenant.

2  Un det Laundesfolkj bewees ent bütajeweenelje Leeftölichkjeit; dan zee büden un Fia un müaken ons Welköm wiels de Räajen waut doa fol un wäajen de Kold.

3  Öba aus Paulus haud un pinjel Staikja jezaumelt un op det Fia jelaicht, kjeem un jeftja Kjniepa doa rüt wäajen de Het, un müak zikj faust aun ziene Haunt.

4  Un aul de Laundesfelkja zajgen det Tia fon ziene Haunt henjen un zee zäden eena too dem aundrem, „Kjeen twiewel dis Maun wia un Merrda, wäm, wan hee uk de Zee waich kjeem, doch Jeraichtichkjeit errlaubdt am nich toom läwen.

5  Öba hee shedad det Tia auf en det Fia nen un am worrt kjeen shöden.

6  Doch, zee spetsden zikj doarop daut hee wuad met eenmöl haustich Doot han faulen. Öba nö däm daut zee hauden un langet stoot jekjikjt un am worrt kjeen Shöden, wongen zee om un zäden daut hee wia un Got.

7  En dee Jäajent wia un Femiajen fon un leidenda Bierja fon det Inzel, un zien Nömen wia Publiejus, dee ons opnoom un felistad ons heeflich fe dree Däujgel.

8  Un daut pesiad daut de Föda too Puliejus krank lach fon un Feeba un Derrchfaul. Paulus jinkj nen nö am un bäd, un hee läd Henj op am un heeld am.

9  Un aus dit jedönn wia, de äwaje fon dee op de Inzel waut doa krankheiten hauden kjeemen uk, un wiarren jeheelt.

10  Zee iaden ons uk en fäle Wäaj; un aus wie feleeten, fezorrjden zee ons met zoone Dinja aus ons fälden.

11 Nö dree Moonat zäajeld wie en un Alekszandriejashet Shep, fon woont de Täkjen wia Poakje Breeda, waut haud jewintat bie dem Inzel.

12  Un aus wie launden en Suarakoosai, bleew wie doa dree Däujgel.

13  Fon doa wonk wie rom un kjeemen nö Regiejüm. Nö een Dach blözd de zied Wint; un dem näaksten Dack kjeem wie nö Pütiejölie,

14  wua wie Breeda fungen, un wiarren enjelöden zäwen Däujgel  too bliewen. Un zoo jinjk wie Room optoo.

15  Un fon doa, aus de Breeda hiaden fon ons, kjeemen zee zoo wiet aus Apie Forum un Dree Gausthieza ons too trafen. Aus Paulus ent zoch dankt hee Got un foot Moot.

16  Nü aus zee wiarren nö Room jekömen, de Zuldötenleida äwajeef de Jefangne nö dem Kapitän fon de Waichta; öba Paulus leet hee bie zikj zelfst wönn met un Zuldöt waut am bewäad.

17   Un daut kjeem zoo rom nö dree Däujgel daut Paulus de Leida fon de Jüden toop roopt. Un aus zee wiarren toop jekömen zäd hee too ent: „Mana un Breeda, wan ekj uk nusht onraichtet jedönn ha jäajen onze Menschen ooda de Mooden fon onze Födash, doch zen ekj äwajäwt aus un Jefangna fon Jerüzalem en de Henj fon de Reema nen,

18  “dee, aus zee mie nöjezeenn hauden, wulen mie gönn löten, wiels doa wia kjeene Uazäak mie Doot too mäaken.

19  Öba aus de Jüden doajäajen räden, wia ekj bemust dem Kjeiza too beroopen, nich daut ekj irrjent waut haud toom mien Natsjoon met fekläujgen.

20  “Fe dize Uazäak ha ekj fe jünt jeroopt, toom jünt zeenn un met jünt too räden, wiels fe de Hopninj fon Iesra’eel zen ekj jebungen met dize Kjäd.”

21  Dan zäden zee too am, „Wie han nich Breew jekjräajen fon Jüdäja äwa die, un kjeene fon de Breeda han irrjent shlaichtet bekaunt jemäakt fon die.

22  “Öba wie felangen toom hiarren waut dü denkst; dan äwa dize Zakjt, wie weeten daut daut aulewäajen jäajen jerädt woat.

23  Un aus zee am hauden un Dach jezat, fäle kjeemen nö am wua hee wönd, too wäm hee ütläd un iarrentshauft seijd fon Got zien Rikj, un beräd ent wäajen Jeezus, beides üt det Jezats fon Moozes un de Profeeten, fon semorrjest bot se’öwes.

24  Un wese wiarren berädt derrch de Dinja waut jerädt wiarren, un wese jleewden nich.

25  Un aus zee nich stembden mank zikj zelfst feleeten zee nö däm daut Paulus haud een Wuat jezaicht: „De Heilja Jeist räd raicht derrch Jezaija dem Profeet too onze Födash,

26  “un zäd,

‚Gö nö dise Menschen un zaij:

         „En hiarren woa jie hiarren, un woarren

                nich festönn; Un en zeenn woa jie

                zeenn, un nich fenämen;

27     Dan de Hoaten fon dise Menschen zenn

                stump jeworrden.

          Äare Uarren zenn hoat hiarich,

          Un äare Üajgen han zee too jemäakt,

          Zust muchten zee zeenn met äare Üajgen

                un hiarren met äare Uarren,

          Zust muchten zee met eemoöl festönn met

                äare Hoaten un dreijen,

          Zoo daut ekj ent zul

                heelen.“‘ ^{Jez 6:10; Jer 5:21; Hez 12:2}