1:1    Paulus, jeroopt un Apostel too zen fon Jeezus Kjristus derrch Got zienem Welen, un Sostenes ons Brooda,

2  Too Got ziene Kjoakj waut en Korint es, too dee waut jeheilicht zenn en Kjristus Jeezus, jeroopt Heilje too zenn, met aul dee en jieda Städ waut aun Jeezus Kjristus onzem Harrn zienem Nömen roopen, beidus onzem un äarem:

3  Jnöd too jünt un Fräd fon Got onzem Föda un dem Harrn Jeezus Kjristus.

4  Ekj dank mienem Got ema wäajen jünt fe Got ziene Jnöd waut jünt jejäwt es derrch Kjristus Jeezus,

5  daut jie rikj jemäakt wiarren en jieda Dinkj derrch am en aule Wiad un Wissenshoft,

6  kraikt zoo aus de Seichnis fon Jeezus bestädicht wia en jünt,

7  zoo daut jie nich hinjen kömen en irrjent ne Göw, un tigja lüarren nö de Öpenboarunk fon onzem Harrn, Jeezus Kjristus,

8  dee jünt uk woat stönunt hoolen bot det Enj, daut jie muchten önen Shult zenn en dem Harrn Jeezus Kjristus zienem Dach.

9  Got es trü, derrch wäm jie wiarren jeroopt en de Jemeenshoft fon zienem Zän nen, Jeezus Kjristus onzem Harrn.

10  Nü ekj pracha met jünt, Breeda, derrch dem Nömen fon onzem Harrn Jeezus Kjristus, daut jie aula det nämeljet Dinkj räden, un daut doa nich Spoolungen mank jünt zenn, öba daut jie önen fäla toop jelausht zenn en dem nämeljen Zen un en det nämeljet Jerecht.

11 Dan daut es worrden too mie jeöpenboat wäajen jünt, miene Breeda, derrch dee fon Klö’ie äarem Hüshault daut doa striedungen mank jünt zenn.

12  Nü ekj zaij dit, daut un jieda eena fon jünt zaicht, “Ekj zen fon Paulus,” ooda, “Ekj zen fon Apolus,” oda, “Ekj zen fon Siefus,” ooda, “Ekj zen fon Kjristus.”

13  Es Kjristus fedeelt? Wia Paulus jekjrietsicht fe jünt? Ooda wia jie jedeept en Paulus zienem Nömen?

14   Ekj dank Got daut ekj deept kjeene fon jünt büta  Kjrispus un Gäjus,

15  doament  irrjent eena mucht zaijen daut ekj deept en mienem äjenen Nömen.

16  Jö, ekj deept uk Stefanus zienem Hüshault. Bezied daut, weet ekj nich daut ekj irrjent wäm jedeept ha.

17   Dan Kjristus shekjt mie nich toom deepen, öba toom det Eefanjeeliejum prädjen, nich met weisheit fon Wiad, doamet Kjristus zien Kjriets nich mucht nutsloos jemäakt woarren.

18  Dan det Wuat fon dem Kjriets es Noaheit too dee waut fekömen, öba too ons dee doa jeradt woarren es daut de macht fon Got.

19  Dan daut es jeshräwen:

“Ekj woa de Weisheit fon de Weize fedoawen,

          Un too nusht brinjen dem Festentnis fon

                de klüake „  ^{Jez. 29:14}

20  Wua es de Weiza? Wua es de Shreftjeliada? Wua es de Festrieda fon dize Tiet? Haft nich Got de Weisheit fon dize Welt Noaheit jemäakt?

21  Dan wiels, en Got ziene Weisheit, de Welt derrch Weisheit kjand Got nich, jefol Got daut derrch de Noaheit fon prädjen dee too raden waut jleewen.

22  Dan de Jüden felangen un Täkjen, un de Jriechen zäkjen nö Weisheit;

23  öba wie prädjen Kjristus jekjrietsicht, too de Jüden un Stolpasteen un too de[1] Jriechen Noaheit,

24  öba too dee waut jeroopt zenn, beidus Jüden un Jriechen, Kjristus de Krauft fon Got un de Weisheit fon Got.

25  Wiels de Noaheit fon Got es weiza aus Mensch, un de shwakheit fon Got es stoakja aus Mensch.

26  Dan jie zeenn jüne äjene Roopunk, Breeda, daut nich fäle Weize nö dem Fleesh nö, nich fäle Mechtje, nich fäle hüach Jeboorrne woarren jeroopt.

27  Öba Got haft de noarishe Dinja fon de Welt jewält toom de Weize too shaund too brinjen, un Got haft de Shwake Dinja fon de Welt jewält toom de Dinja waut mechtich zenn too shaund mäaken;

28  un de läaje Dinja fon de Welt un de Dinja waut fe’acht zenn haft Got jewält, un de Dinja waut  nich zenn, toom de Dinja waut zenn too nusht too mäaken,

29  daut kjeen Fleesh zikj zul feharrlichen en ziene jäajenwuat.

30  Öba fon am ze jie en Kjristus Jeezus, dee doa fe ons es weisheit fon Got jeworrden, un Jeraichtichkjeit un Heiljunk un Radunk;

31  daut, zoo aus daut jeshräwen es, “Dee waut pucht, löt am en dem HARRN puchen.“ ^{Jer 9:24}

[1] NU-Taikst last Heiden.