9:1  Zen ekj un Apostel? Zen ekj frie? Ha ekj nich Jeezus Kjristus onzem Harrn jezeenn? Ze jie nich miene Oabeit en dem Harrn?

2  Wan ekj nich un Apostel zen too aundre, doch önen twiewel zen ekj too jünt. Dan jie zenn mienem Zäajel fon miene Apostelshoft en dem Harrn.

3   Mien Wuat too dee waut mie nözäkjen es dit:

4  Ha wie kjeen raicht toom äten un drinkjen?

5  Ha wie nich de raicht ne jleewende Frü met too nämen, zoo aus de aundre Aposteln, de Breeda fon dem Harrn, un Siefus?

6  Ooda es daut bloos Barrnabas un ekj waut kjeen Raicht han ons auf too hoolen fon shaufen?

7  Wäa jeit jeemöls toom Kjrich bie ziene äjene kosten? Wäa plaunt un Wiengoaden un at nich fon de Frucht? Ooda wäa hoadt Shöp un drinkjt nich fon de Mailkj fon de Häad?

8  Zaij ekj dize Dinja aus bloos un Mensch? Ooda zaicht det Jezats uk det nämeljet?

9  Dan daut es jeshräwen en det Jezats fon Moozes, “Jie zelen nich un Mülkorrf äwa dem Os zienem Mül mäaken wan dee det Jeträad ütklunkt.“ ^{5 Mo25:4} Zen daut Osen fe waut Got zorrcht?

10  Ooda zaicht hee dit zoomeeja om ons haulwen? Nich too bedüarren, om ons haulwen, es dit jeshräwen, daut dee waut plächt mucht en höpninj pläjen, un dee waut drasht zul en Höpning deel nämen fon ziene Höpninj.

11  Wan wie han jeistelje Dinja jezeit fe jünt, es daut un grootet Dinkj wan wie jüne Metieriejölshe Dinja arrnten?

12  Wan aundre deelnäma zenn fon  disem Raicht äwa jünt, ze wie nich noch meeja?  Doch wie han disem Raicht nich jebrukt, öba wie stönn aule Dinja derrch, doamet wie nich det Eefanjeeliejum fon Kjristus hinderrn.

13  Weet jie nich daut dee waut heilje Dinja deenn äten fon de Dinja fon dem Tempel, un dee waut aun dem Aultoa deenn zenn deelnäma fon de Opfash fon dem Aultoa?

14  Kraikt zoo haft de Harr befölen daut dee waut det Eefanjeeliejum prädjen zulen läwen fon det Eefanjeeliejum.

15  Öba ekj ha kjeene fon dize Dinja jebrukt, un ha uk nich dize Dinja jeshräwen daut daut zul zoo jedönn woarren too mie; dan daut wuad bäta zenn fe mie toom stoawen aus daut irrjent eena zul mien puchen too nusht mäaken.

16  Dan wan ekj det Eefanjeeliejum prädich, ha ekj nusht toom fon puchen, dan Noot es op mie jelaicht; jö, wee es too mie wan ekj nich det Eefanjeeliejum prädich!

17  Dan wan ekj dit welich doo, ha ekj un Loon: öba wan jäajen mienem Welen, ekj zen met un Hüshault Deenst fetrüt.

18  Waut es mien Loon dan? Daut wan ekj det Eefanjeeliejum fon Kjristus[1] ha jeprädich, ekj mucht det Eefanjeeliejum han jäwen önen shnalen, daut ekj nich mucht miene Machtraicht en det Eefanjeeliejum misbruken.

19  Dan wan ekj uk frie zen fon aule Menschen, ekj ha miezelfst un Deena jemäakt too aule, daut ekj mucht meeja jewenn;

20  un too de Jüden worrt ekj un Jüd, daut ekj mucht Jüden jewenn: too dee waut unja det Jezats zenn, aus unja det Jezats,[2] daut ekj mucht dee jewenn waut unja det Jezats zenn;

21  too dee waut önen Jezats zenn, aus önen Jezats, nich aus önen Jezats too Got[3] öba unja Jezats too Kjristus),[4] daut ekj mucht dee jewenn waut önen Jezats zenn;

22  too de Shwake worrt ekj aus[5] shwak, daut ekj mucht de Shwake jewenn. Ekj zen aule Dinja jeworrden too aule Menschen daut ekj mucht äwa aule wäaj eenje raden.

23  Nü dit doo ekj om det Efangeliejums haulwen, daut ekj mucht Deelnäma zenn fon daut met jünt.

24  Weet jie nich daut dee waut en un Rees rann, rann aula, öba eena kjricht dem Pries? Rant en zoonem Waich daut jie daut muchten errlangen.

25  Un jieda eena waut zikj aunstrenjt fe dem Pries paust nö zikj op en aule Dinja. Nü dee doonn daut un fejenkjlichen Kroon too kjrian, öba wie fe un onfejenkjlichen Kroon.

26  Doawäajens ran ekj zoo: nich met Onzechaheit. Zoo feit ekj: nich zoo aus eena waut de Loft feshleit.

27  Öba ekj beströf mienem Kjarrpa un brinj däm unjadönn, doamet met eenmöl, wan ekj ha too aundre jeprädicht, ekj zelfst zul rüt jestat woarren.

[1] NU-Taikst lat Kjristus üt.

[2] NU-Taikst laicht too doch ekj zen nich zelfst unja det Jezats.

[3] NU-Taikst last Got zien Jezats.

[4] NU – Taikst last Kjristus zien Jezats.

[5] NU-Taikst lat aus üt.