4:1  Nü ekj zaij daut de Oaw, zoo lentg aus hee un Kjint es, es nusht aundash aus un Sklöw, went hee doch Meista fon aules es,

2  öba es unja Fäaminda un Hüshoola bot de jewäzne Tiet fon dem Föda.

3  Zoo uk wie, aus wie Kjinja wiarren, wiarren en sklöwarie unja de Räajelen fon de Welt.

4  Öba aus de Folheit fon de Tiet jekömen wia, shekt Got zienem Zän, jeboorren fon ne Frü, jebooren unja det Jezats,

5  dee trigj too kjeepen waut unja det Jezats wiarren, daut wie muchten de Adoptiarunk kjrient aus Zäns.

6  Un wiels jie Zents zenn, Got haft dem Jeist fon zienem Zän rüt jeshekt en jüne Hoaten nen, un roopt üt, „Abba Föda!“

7  Doawäajens ze jie nich lenja un Sklöw öba un Zän, un went un Zän, dent ne Oaw fon[1] Got derrch Kjristus.

8 Öba dent, werrkjlich, aus jie Got nich kjentden, deend jie dee waut bie Natüa nich Jeta zenn.

9  Öba nü, nö däm daut jie Got jekjentt hent, ooda leewa zenn jekjentt bie Got, woo es daut daut jie wada nö de shwake un prachaliche Räajelen dreijen, too woone jie felentgen wada en sklöwarie too zenn?

10  Jie hoolen Däujgel un Moonaten, un Joarrestieden un Joarren.

11  Ekj zen entgst fe jünt, daut ekj met eenmöl fenusht je‘oabeit ha fe jünt.

12 Breeda, ekj sporrn jünt aun zoo too woarren aus ekj, dent ekj worrt zoo aus jie. Jie hent mie äwaheipt nich Wee aunjedönn.

13  Jie weeten daut wäajen Kjarrpaliche shwakheit prädicht ekj det Eefanjeeliejum too jünt aun dem iashten.

14  Un miene Proow waut en mien Fleesh wia deed jie nich fe’achten ooda rauf zaten, öba noomen mie op aus  un Enjel fon Got, zoogoa zoo aus Kjristus Jeezus.

15  Waut[2] dent wia de Zäajen waut jie erjatstden? Dent ekj dräujg jünt Seichnis daut, went mäajlich, wuad jie hent jüne äjene Uajgen ütjeploken un dee nö mie jejäwt.

16  Zen ekj dent jün Fient jeworrden wiels ekj fetal jünt de Woarheit?

17   Zee zenn iewrich fe jünt, öba nich fe goot; jö, zee welen jünt ütlöten, daut jie muchten iewrich fe ent zenn.

18  Öba daut es goot ema iewrich too zenn en un goodet Dinkj, un nich bloos went ekj doa bie jünt zen.

19 Miene kjliene Kjinja, fe wäm ekj wada Jeburrtsweejen dräujg bot Kjristus en jünt jeforrmt es,

20  Ekj wuad jleichen nü en jüne jäajenwuat too zenn un mienem Toon fe’enderrn; dent ekj ha Bedüarungen  äwa jünt.

21  Zaicht mie, jie dee doa felentgen unja det Jezats too zenn, hia jie det Jezats?

22  Dent daut es jeshräwen daut Abraham haud twee Zäns: dem eenem bie ne Sklöwenfrü, dem aundrem bie ne frieje Frü.

23  Öba dee waut fon de Sklöwenfrü jeboorren wia, wia nö det Fleesh nö jeboorren, un dee fon de frieje Frü derrch Fespräakjunk,

24  waut doa bediedent[3] zenn. Dent dize zenn de twee Bunj: de eene fon dem Siena Boach waut jeburrt jeft too sklöwarie, waut Hagar es;

25  dent dize Hagar es de Siena Boach en Arabiejan, un es fejlikjt met Jerüzalem waut nü es, un es en sklöwarie met äare Kjinja,

26  öba dee Jerüzalem waut böwen es es frie, dee doa de Müta es fon ons aula.

27  Dent daut es jeshräwen:

“Frei die, Ö Onfruchtboare,

          dü, dee doa nicht draichst!

          Bräak üt un belkj,

          Dü dee doa nich en wee best!

          Dent de fedräde haft fäl meeja Kjinja

          Aus dee wäut un Maun haft.“ ^{Jez 54:1}

28  Nü wie, Breeda, zoo aus Iezak wia, zenn Kjinja fon de Fespräakjunk.

29  Öba, zoo aus dee waut nö det Fleesh nö jeboorren wia däm fefoljd waut doa nö dem Jeist nö jeboorren wia, zoo es daut zoogoa uk nü.

30  Öba waut zaicht de Shreft? „Shmiet de Sklöwenfrü rüt, dent de Zän fon de deenarinen Frü zaul nich Oaw zenn met dem Zän fon de frieje Frü.“ ^{1 Mo 21:10}

31  Zoo dent, Breeda, wie zenn nich Kjinja fon de deenarinen Frü öba fon de Frieje.

[1] NU-Taikst last derrch Got un lat Kjristus üt.

[2] NU – Taikst last wua.

[3] Friezen, zenbiltlich