1  De Eltesta,

Too dem jeleewden Gäjus, wäm ekj en de Woarheit leew:

2  Jeleewda, ekj bäd daut dü muchst jedeijen en aule Dinja un en goode Jezuntheit zenn, kraikt zoo aus diene Zeel jedeit.

3  Dan ekj freid mie zeeja aus Breeda kjeemen un seijden fon de Woarheit waut en die es, kraikt zoo aus dü en de Woarheit waundelst.

4  Ekj ha kjeene jratre Freid aus toom hiarren daut miene Kjinja en de Woarheit waundeln.

5  Jeleewda, dü best Trü en wautema dü deist fe de Breeda un fe Framde,

6  dee doa Seichnis jedräacht han fon diene Leew ferr de Kjoakj. Wan dü ent ferrwoats shekjst op äare Reiz op un Waich wirrdich fon Got, deist dü goot,

7  wiels zee jinjen rüt om zients Nömens haulwen, un noomen nusht fon de Heiden.

8  Doawäajens zul wie zoone opnämen, daut wie mäajen Metoabeida woarren fe de Woarheit.

9  Ekj shreef nö de Kjoakj, öba Die’otrifiez, dee doa jleicht det hechste too zenn mank ent, nemt ons nich op.

10  Doawäajens, wan ekj köm, ekj woa ziene Döten aun dem Denkj hoolen waut hee deit, un shwautst jäajen ons met grolje Wiad. Un nich toofräd met daut, nemt hee uk nich de Breeda op, un febeedt dee waut welen, un deit dee üt de Kjoakj.

11  Jeleewde, doot nich shlaichtet nö‘öpen, öba waut goot es. Dee waut goot deit es fon Got, öba dee waut shlaichtet deit haft Got nich jezeenn.

12  Demietriejus haft un goodet Seichnis fon aulem, un fon de Woarheit zelfst. Un wie dräujgen uk Seichnis, un jie weeten daut ons Seichnis woa es.

13  Ekj haud fäle Dinja too shriewen, öba ekj wensch nich nö jünt too shriewen met Fada un Tint;

14  öba ekj höp jünt en dem korrten too zeenn, un wie woarren Jezecht too Jezecht räden. Fräd too jünt. Onze Frind jreesen jünt. Jreest de Frind bie Nömen.