5:1  Un ekj zach en de raichte Haunt fon däm dee doa op dem Troon zaut ne Rol jeshräwen fon de benakaunt un op de hinjakaunt, jezäajelt met zäwen Zäajels.

2  Dan zach ekj un stoakjen Enjel aunmalden met ne lüde Stem, “Wäa es wiat de Rol öp too mäaken un  toom de Zäajels öp too mäaken?

3 Un kjeena en dem Himel ooda op de Iad ooda unja de Iad kun de Rol öp mäaken, ooda doa nö kjikjen.

4 Un ekj hield zeeja, öba kjeena wia jefungen waut wiat wia de Rol öp too mäaken un dee too läzen,[1] ooda doa nö too kjikjen.

5  Öba eent fon de Eltestash zäd too mie, “Doo nich hielen. Zeejemöl, de Leiw fon dem Staum fon Jüda, de Warrtel fon Dawied, haft je’äwawindt de Rol öp too mäaken un de zäwen Zäajels loos too mäaken.

6 Un ekj kjikjt, un zeetemöl,[2] en de med fon dem Troon un fon de feeja läwenje Dinja, un en de med fon de Eltestash, stunt un Laum aus wan daut Doot jemäakt wia, un haud zäwen Hiana un zäwen Üajgen, waut doa de zäwen Jeista fon Got zenn, jeshekjt en de gaunse Welt nen.

7  Dan kjeem hee un noom de Rol üt de raichte Haunt fon däm dee doa op dem Troon zaut.

8 Nü aus hee de Rol jenömen haud, de feeja läwenje Dinja un de feeja un twintich Eltestash folen döl ferr det Laum, jieda haud ne Hoap un goldne Kompkjes fol fon Rüakwoakj[3] waut de Jebäda fon de Heilje zenn.

9  Un zee zungen un niejet Leet, un zäden:

“Dü best wiat de Rol too nämen,

Un de Zäajels öp too mäaken;

Dan dü wiasht aufjeshauft,

Un hast ons loosjekoft derrch dien Bloot

Üt jieda Staum un Tung un Menschheit un

Natsjoon,

10     Un hast ons Kjenichs[4] un Priesta too onzem Got

jemäakt;

Un wie zelen op de Iad räajelen.

11  Dan kjikjt ekj un ekj hiad ne Stem fon fäle Enjeln rom dem Troon, de läwenje Dinja, un de Eltestash; un de Numa fon dee wia tian düzent möl tian düzent, un düzende fon düzende,

12  un zäden met ne lüde Stem:

“Wiat es det Laum, waut aufjeshauft wia

Toom Krauft un Rikjdoms un Weisheit,

Un Macht un Ia un Harrlichkjeit un Zäajen too

kjrian!“

13  Un jieda Kjreejatüa waut en dem Himel un op de Iad un unja de Iad un zoone aus en de Zee zenn, un aul dee waut doa benen zenn, hiad ekj zaijen:

„Zäajen un Ia un Harrlichkjeit un Krauft

Zie too däm dee doa op  dem Troon zet,

Un too det Laum, fe’ema un fe’ema!“

14  Dan zäden de feeja läwenje Dinja, “Amen!“ Un de feeja un twintich Eltestash folen döl un bäden däm aun dee doa fe’ema un ema läwt.[5]

[1] NU-un MTaiksten löten läzen üt.

[2] NU-un M- Taiksten läzen ekj zach en de med fon dem Troon un Laum stönn.

[3] Friezen

[4] NU Taikst zaicht un Rikjdom

[5] NU-un M Taiksten löten üt däm dee doa fe’ema un fe’ema läwt.