20:1  Dan zach ekj un Enjel rauf kömen fon dem Himel, un dee haud dem Shlätel too dem Gruft önen Bodem, un ne groote Kjäd en ziene Haunt.

2  Hee kjräch dem Drachen too hoolen, Dee Shlang fon oole Tiet, waut doa de Diewel un Zötön wia, un bunk am fe düzent Joa;

3  un hee shmeet am en dem Gruft önen Bodem nen, un zat un Zäajel op am, zoo daut hee de Natsjoonen nich meeja zul feleiden bot de düzent Joa foadich wiarren. Öba nö dize Dinja mot hee un kjlienet stootsje loos jelöten woarren.

4  Un ekj zach Troons, un zee zauten op dee, un Jerecht wia nö ent jejäwt. Dan zach ekj de Zeelen fon dee waut aufjekopt wiarren fe äa Seichnis too Jeezus un fe Got zien Wuat, waut nich hauden det Beest aunjebädt ooda zien Aufbilt, un hauden nich dem Täkjen op äare Stiarrns jekjräajen ooda op äare Henj. Un dee läwden un räajelden met Kjristus fe Düzent Joa.

5  Öba de äwaje fon de Doodes läwden nich noch eenmöl bot de düzent Joa foadich wiarren. Dit es det iashtet Jerecht.

6  Jezäajent un heilich es dee waut Poat haft en de iashte Oparrstönunk. Äwa zoone haft de tweeda Doot kjeene Krauft, öba zee woarren Priesta fon Got un fon Kjristus zenn, un woarren räajelen met am fe düzent Joa.

7  Nü wan de düzent Joa äwa zenn, woat Zötön loos jelöten woarren fon zien Jefenkjnis

8  un woat rüt gonn toom de Natsjoonen feleiden waut en de feeja äakjen fon de Iad zenn, Gog un Magog, toom dee toop zaumeln too dem Kjrich, wäms Numa zoo es aus det Zaunt fon de Zee.

9  Dan jinjen dee nop op de breed fon de Iad un omfangden det Läujga fon de Heilje un de jeleewde Staut. Un Fia kjeem rauf fon Got üt dem Himel un freet ent op.

10  De Diewel waut ent feleid worrt en de Zee fon Fia un Shwäwelblit nen jeshmaten wua det Beest un de faulsha Profeet zenn. Un dee woarren jetüaleidt woarren Dach un Nacht fe’ema un ema.

11   Dan zach ekj un grooten witen Troon un däm waut doa böwen zaut, fon wäms Jezecht de Iad un de Himels waich flüajgen. Un doa wia kjeene Städ meeja fe dee jefungen.

12  Un ekj zach de Doodes, kjlien un groot ferr Got stönn, un Bäkja worrden öp jemäakt. Un noch een Büak worrt öp jemäakt, waut det Läwesbüak es. Un de Doodes wiarren jerecht nö äare Woakjen nö, bie de Dinja waut en de Bäkja jeshräwen wiarren.

13  De Zee jeef de Doodes op waut doa benen wiarren, un Doot un Hädiez jeewen de Doodes op waut en ent wiarren. Un dee worrden jerecht, jieda eena nö ziene Woakjen nö.

14  Dan wiarren Doot un Hädiez en de Zee fon Fia nen jeshmäten. Dit es de tweeda Doot.[1]

15  Un irrjenteena waut nich jefungen wia en det Läwesbüak worrt en de Zee fon Fia jeshmäten.

[1] NU-un M laijen noch bie det Mäa fon Fia.