16:1  Un de Foarizäja un Sadusäja kjeemen, un proowden am auf un früajgen aus hee ent wuad un Täkjen wiezen fon dem Himel.

2  Hee auntwuad un zäd too ent, “Wan det Öwent es zaij jie, ‘Daut woat feinet Wada zenn, dan de Himel es root‘;

3  “un semorrjest, ‘Daut woat owada jäwen fondäujgel, dan de Himel es root un dreiwt.‘ Jie Heichla! Jie weeten woo det Jezecht fon dem Himel too kjanen, öba jie kjanen de Täkjens fon de Tieden nich.

4  “Un beezet un Eehezindjet Jeneratsjoon zäkjt nö un Täkjen, un kjeen Täkjen woat ent jejäwt woarren büta daut fon dem Profeet Jöna.” Un hee jinkj waich fon ent un feleet.

5  Nü aus de Jinja wiarren jekömen fon de aundre Zied, hauden zee fejäten Broot too nämen.

6  Dan zäd Jeezus too ent, “Paust op, un heedt jünt fe det Häw fon de Foarizäja un de Sadusäja.”

7  Un zee äwaläden daut mank zikj zelfst un zäden, „Daut es doawäajens daut wie nich han broot jenömen.“

8  Öba Jeezus wia jewoa äwa dit un zäd too ent, „Ö Kjliengloowshe, wuarom docht jie mank jünt zelfst wiels jie kjeen Broot han jebrocht?

9  “Festö jie noch nich, ooda denkjt jünt nich de fief Bulkje fon de fief düzent un woo fäl Kjarrw jie op noomen?

11  “Uk nich de zäwen Bulkjes fon de Feeja düzent un woo fäl groote Kjarrw jie op noomen?

11  “Woo es daut daut jie nich festönn daut ekj nich räd too jünt wäajens Broot?, öba optoopausen nö det Häw fon de Foarizäja un de Sadusäja.”

12  Dan festunden zee daut hee ent nich zäd zee zulen oppausen nö det Häw en Broot, öba de Lia fon de Foarizäja un Sadusäja.

13  Aus Jeezus en de Jäajent fon Sesarieja Filipie kjeem, früach hee ziene Jinja un zäd, “Wäa zaijen Menschen daut ekj, de Menschenzän zen?”

14  Un zee zäden, “Wese zaijen Jehanes de Deepa, wese Eelieja, un aundre Jeremieja ooda eena fon de Profeeten.”

15  Öba hee zäd too ent, “Öba wäa ziaj jie daut ekj zen?”

16  Ziemon Peetrus autwuad un zäd, “Dü bes de Kjrist, de Zän fon dem läwenjen Got.“

17  Jeezus auntwuad un zäd too am, “Jezäajent  best dü, Ziemon Barrjöna, dan Fleesh un Bloot haft dit nich too die je’öpenboat, öba mien Föda waut en dem Himel es.

18  “Un ekj zaij uk too die daut dü best Peetrus, un op disem Steen woa ekj miene Kjoakj büjen, un de Haiks fon Hädiez woarren dee nich äwastönn.

19  “Un ekj woa die de Shlätels fon det Himelrikj jäwen, un wautema dü binjst op Iaden Woat öl en dem Himel jebungen zenn, un wautema dü leeztst op Iaden woat öl zenn jeleezt en dem Himel.“

20  Dan bestald hee ziene Jinja daut zee zulen kjeenem zaijen daut hee Jeezus, de Kjrist wia.

21  Fon dee Tiet aun fonk Jeezus aun ziene Jinja too wiezen daut hee must nö Jeruzalem gönn, un fäle Dinja lieden fon de Eltestash un Hauptpriesta un Shreftjeliade, un Doot jemäakt woarren un dem dreden Dach opjerecht woarren.

22  Dan noom Peetrus am toozied un fonk am aun too femönn un zäd, “Mucht daut wiet fon die zenn, Harr; dit zaul nich too die woarren!”

23  Öba hee dreid un zäd too Peetrus, “Brinj die hinja mie, Zötön! Dü best ne Beleidjunk too mie, dan dü denkjst nich aun de Dinja fon Got, öba Menschen Dinja.”

24  Dan zäd Jeezus too ziene Jinja, “Wan irrjent eenem jankat mie hinjaraun too kömen, löt am zikj zelfst aufzaijen, un zien Kjriets op zikj nämen, un mie foljen.

25  “Dan wäa’ema wenscht zien Läwen too raden woat daut feliarren,  öba wäa’ema zien Läwen felist om mients haulwen woat daut finjen.

26  “Dan waut loont det un Mensch, wan hee de gaunse Welt jewent, un felist ziene äjene Zeel? Ooda waut woat un Mensch jäwen en dem Tüsh fe ziene Zeel?

27  “Dan de Menschezän woat en de Harrlichkjeit fon zienem Föda kömen met ziene Enjeln, un dan woat hee jieda eenem beloonn nö ziene Woakjen nö.

28  “Zecha, zaij ekj too jünt, doa zenn wese waut hia stönn waut nich woarren dem Doot shmaikjen bot zee dem Menschenzän zeenn kömen en zienem Rikj.