22:1  Un Jeezus auntwuad un räd wada too ent derrch Jlikjnisen un zäd:

2  “Det Himelrikj es zoo aus un wesa Kjenich waut ne Kjast ütreed fe zienem Zän,

3  “un hee shekjt ziene Deena dee too roopen waut too de Kjast jekräacht wiarren; un zee wulen nich kömen.

4  “Hee shekjt wada aundre Deena un zäd, ‚Zaicht dee waut jekräacht wiarren, „Zeetemöl, ekj ha miene Möltiet reed; miene Osen un fatet Fee zen jeshlacht, un aule Dinja zenn reed. Kömt too de Kjast.’”

5  “Öba zee achten daut nich un jinjen äare Wäaj, eena nö zienem Foarrm, un aundra nö zienem Haundel.

6  “Un de äwaje jreepen ziene Deena, un fehaundelden shaundhauft met ent un müaken ent Doot.

7  “Öba aus de Kjenich doafon hiad, wia hee wutich. Un hee shekjt ziene Armeejen rüt, un fenicht dee Merrda, un febrend äare Staut.

8  “Dan zäd hee too ziene Deena, ‚De Kjast es reed, öba dee waut enjelödt wiarren zenn nich wirrdich.

9  ‘Göt doawäajens en de Wäaj nen, un zoo fäl aus jie finjen lödt en too de Kjast.‘

10  “Dan jinjen de Deena rüt en de Hüachwäaj un zaumelden aul dee toop waut zee fungen, beides goode uk shlaichte. Un dee Kjast Haul wia jefelt met Kjastjast.

11  “Öba aus de Kjenich kjeem de Kjastjas too zeenn, zach hee doa un Maun waut nich un Kjastkjleet aun haud.

12  “Dan zäd hee too am, ‚Frint, woo kjeemst dü hia nen önen un Kjastkjleet?’ Un zien Mül wia too jemäakt.

13  “Dan zäd de Kjenich too ziene Deena, ‚Binjt am Haunt un Foot, nämt am waich, un shmiet am en de Bütashte Diestanis nen; doa woat hielen un Tänen gnorrshen Zenn.‘

14  “Dan fäle zenn jeroopt, öba weinich ütjewält.“

15  Dan jinjen de Foarizäja un noomen toop Röt woo zee am muchten en ziene Räd faust saubeln.

16  Un zee shekjten äare Jinja nö am met de Herödiejan, un zäden, “Liara, wie weeten daut dü woa best, un liasht Got zienem Waich en woarheit; un dü zorrchst nich äwa irrjent eenem, dan dü kjikjst nich op det Jezecht[1] fon Mensch.

17  “Zaij ons, doawäajens, waut jleewst dü? Es daut jezatsmäsich dem Kjeiza Taks too tolen ooda nich?“

18  Öba Jeezus fenoom äare Beezichkjeit, un zäd, „Wuarom doo jie mie ütproowen, jie Heichla?

19  “Wiest mie un Taks Jeltstekj.” Dan brochten zee am un Denariejes.

20  Un hee zäd too ent, „Wäms Aufbilt un Unjashreft es dit?“

21  Zee zäden too am, „Kjeiza zient.“ Un hee zäd too ent, „Jäwt doawäajens nö Kjeiza de Dinja waut dem Kjeiza ziene zenn, un nö Got de Dinja waut ziene zenn.“

22  Aus zee dize Wiad hiaden, staunden zee, un feleeten am un jinjen äarem Waich.

23  Däm zelwjen Dach, de Sadusäja, waut doa zaijen doa es kjeene Oparrstönunk, kjeemen nö am un früajgen am,

24  un zäden: „Liara, Moozes zäd daut wan un Maun stoaft, un haft kjeene Kjinja, zien Brooda zaul ziene Frü friejen un Nokömenshoft op brinjen fe zienem Brooda.

25  “Nü doa wiarren met ons zäwen Breeda. De iashta storrf nö däm daut hee befriet wia, un wielt hee kjeene Nokömenshoft haud, leet hee ziene Frü too zienem Brooda. ^{5 Mo. 25:5}

26  “Kraikt zoo de tweeda un, de dreda, zoogoa bot dem zäwenden.

27  “Latstens fon aules storrf de Frü uk.

28  “Doawäajens, en de Oparrstönunk, wäms Frü fon de zäwen, woat zee zenn? Dan zee hauden arr aula.“

29  Jeezus auntwuad un zäd too ent, „Jie zenn fe’errt, wiels jie kjanen de Shreft nich uk nich Got ziene Krauft.

30  “Dan en de Oparrstönunk friejen zee nich un woarren uk nich en de Eehe jejäwt, öba zenn zoo aus Got ziene Enjeln en dem Himel.

31  “Öba wäajen de Oparrstönunk fon de Doodes, ha jie nich jeläst waut jeziacht wia too jünt bie Got, aus hee zäd,

32  ‘Ekj zenn de Got fon Abraham, de Got fon Iezak, un de Got fon Jakob‘? Got es nich un Got fon de Doodes, öba un Got fon de läwenje.“

33  Un aus de Shoa dit hiad, wiarren zee jestaund äwa ziene Lia.

34  Öba aus de Foarizäja hiaden daut hee de Sadusäja jestelt haud, zaumelden zee toop.

35  Eeena fon ent dan, un Öfköt, früach am ne Fräujg, am üttooproowen un zäd,

36  “Liara, waut es det groote Jeboot en det Jezats?”

37  Jeezus zäd too am, „‘Dü zaust dem HARRN, dienem Got leewen met dien gaunset Hoat, met diene gaunse Zeel, un met dienem gaunsen Zen.‘ ^{5 Mo. 6:5}

38  “Dit es det Iashte un grootet Jeboot.

39  “Un det tweede es uk zoo: ‘Dü zaust dienem Nöba leewen zoo aus die zelft.‘ ^{3 Mo. 19:18}

40  “Aun dize beid Jebooten hengt det gaunse Jezats un de Profeeten.”

41  Wielt de Foarizäja wiarren toop jezaumelt, früach Jeezus ent,

42  un zäd, „Waut denkj jie fon dem Kjrist? Wäms Zän es hee?“ Zee zäden too am, „Dawied zien  Zan.“

43  Hee zäd too ent, „Woo nand Dawied am dan en dem Jeist, ‚Harr,‘  un zäd:

44         ‘De HARR zaicht too mienem Harr,

              “Zet bie miene raichte Haunt,

                     bot ekj diene Fiend deine

              Footbenkj mäak‘“? ^{Ps. 110:1}

45  “Wan Dawied am dan ‘Harr,’ nant, woo es hee dan zien Zän?“

46  Un kjeena kun am un Wuat auntwuaten, un fon don aun wäujgd kjeena am meeja ne Fräujg too fräujgen.

[1] Perzoon aun zeenn.