23:1  Dan räd Jeezus too de Shoarren un too ziene Jinja,

2  un zäd: „De Shreftjeliade un de Foarizäja zeten en Moozes ziene Zet.

3  “Doawäajens, wautema zee jünt zaijen too hoolen, daut hoolt un doot, öba doot nich nö äare Woakjen nö; dan zee zaijen, öba doonn nich.

4  “Dan zee binjen shwoare Lausten, shwiarich too dräujgen, un laijen dee op Menschen äare Shulerrn; öba zee zelfst riarren dee nich aun met eene fon äare Finjash.

5  “Öba zee doonn aul äare Woakjen toom jezeenn woarren fon Mensch. Zee mäaken äare Fülaktiaren breet, un fejraterrn de Zeem aun äare Kjleeda.

6  “Zee jleichen de baste Städa bie de Fasten, un de baste Zeten en de Zienagogen,

7  “jreesungen en de Moaktplatsa, un fon Mensch, ‚Rabie, Rabie, jenant woarren.‘

8  “Öba jie, ziet jie nich ‘Rabie’ jenant; dan eena es jün Liara, de Kjrist, un jie zenn ziene Breeda.

9  “Doot kjeenem op Iaden jün Föda nanen; dan eena es jün Föda, dee, dee en dem Himel es.

10  “Un ziet nich Liarash jenant; dan eena es jün Liara, de Kjrist.

11  “Öba dee waut det jratste es mank jünt, löt am jünem Deena zenn.

12  “Un wäa’ema zikj zelfst ophäwt, woat jedeemüticht woarren, un dee waut zikj deemüticht woat opjehöwen woarren.

13  “Öba wee too jünt, Shreftjeliade un Foarizäja, Heichla! Dan jie mäaken dem Himel too, too Menschen; dan jie gönn zelfst nich nen, un löten uk nich dee nen gönn waut doa nen gönn welen,.

14  “Wee too jünt, Shreftjeliade un Foarizäja, Heichla! Dan jie Fräten Wätfrüjes äare Hieza op, un toom daut beshmarren mäak jie lange Jebäda. Doawäajens woa jie dem jratren Fedaumnis kjrian. [1]

15  “Wee too jünt, Shreftjeliade un Foarizäja, Heichla! Jie reizen Launt un Zee eenem omtookjiarren, un wan jie däm jewonn han, mäak jie am twee möl zoo zeeja un Halenzän aus jünt zelfst.

16  “Wee too jünt, blinje Leidash, dee doa zaijen, ‘Wäa’ema bie dem Tempel shwiat, daut es nusht; öba wäa’ema bie det Golt en dem Tempel shwiat, dee mot daut doonn.’

17  “Noarren un blint! Dan waut es jrata, det Golt ooda de Tempel waut det Golt heilicht.

18  “Un, ‘Wäa’ema shwiat bie dem Aultoa, daut es nusht; öba wäa’ema shwiat bie det Jeshenkj waut doa böwen es, dee mot daut doonn.‘

19  “Noaren un blint! Dan waut es jrata, det Jeshenkj ooda de Aultoa waut det Jeshenkj heilicht?

20  “Doawäajens, dee waut shwiat bie dem Aultoa, shwiat bie däm un aules waut doa böwen es.

21  “Dee waut shwiat bie dem Tempel, shwiat bie däm, un bie däm waut doa benen wönt.

22  “Un dee waut shwiat bie dem Himel, shwiat bie Got zienem Troon un bie däm waut doa böwen zet.

23  “Wee too jünt, Shreftjeliade un Foarrizäja, Heichla! Dan jie jäwen un tiandel fon Mints, un Del un Kümel un han de Dinja fon det Jezats waut wichtja zenn hinjalöten: Jeraichtichkjeit, Boarrmherrtsichkjeit un Gloowen. Dize haud jie zult doonn, önen de aundre ütlöten.

24  “Blinje Leidash, dee doa ne Migj rüt zäwen un un Kemeel opshluken!

25  “Wee too jünt, Shreftjeliade un Foarrizäja, Heichla! Dan jie reinjen de büta zied fon det Kufel un de Shiew, öba fon benen zen dee fol fon Kromheit un Onbeharrshungen.

26  “Blinje Foarizäja, mäakt iasht de benazied fon det Kufel un de Shiew rein, daut de bütazieden fon dee uk muchten rein zenn.

27  “Wee too jünt, Shreftjeliade un Foarizäja, Heichla! Dan jie zenn zoo aus witjewoshne Jräwa waut daut werrkjlich shmok zit fon büten, öba fon benen zenn dee fole doodje Menschen äare Knäakes un aule Onreinichkjeiten.

28  “Kraikt zoo jie uk, bütalich lat jünt daut nö jeraichte Mana, öba fon benen ze jie fol fon Heichlarie un Jezatsloozichkjeiten.

29  “Wee too jünt, Shreftjeliade un Foarizäja, Heichla! Wiels jie büjen de Jräwa fon de Profeeten un straumen de Graufsteena fon de Jeraichte üt,

30  “un zaijen, ‘Wan wie hauden en onze Födash äare Daujgel jeläwt, wuad wie nich han deel jenömen met ent en det Bloot fon de Profeeten.‘

31  “Doawäajens ze jie Seijen jäajen jünt zelfst daut jie de Zäns zenn fon dee waut de Profeeten merrdaden.

32  “Felt dan de Möt fon jüne Födash äare Shult op.

33  “Shlangenbroodzel! Woo kje jie de Fedaumnis fon de Hal üt dem Stich kömen?

34  “Doawäajens, werrkjlich, shekj ekj jünt Profeeten,  Weizen un Shreftjeliade: wese fon dee woa jie Doot mäaken un Kjrietsijen, un wese fon dee woa jie feprielen en jüne Zienogogen un fefoljen fon Staut bot Staut

35  “daut aul det onjeraichtet Bloot waut op de Iad es fegöten worrden mucht op jünt kömen, fon det Bloot fon Abel bot det Bloot fon Zakarieja, de Zän fon Berikieja, wäm jie merrdaden tweshen dem Tempel un dem Aultoa.

36  “Zecha, zaij ekj too jünt, aul dize Dinja woarren op dize Jeneratsjoon kömen.

37  “Ö Jerüzalem, Jerüzalem, dee waut de Profeeten Doot shleit, un steenicht dee waut doa nö arr jeshekjt zenn! Woo fäaken wul ekj jüne Kjinja toop zaumeln, zoo aus ne Han äare Kjikjel zaumelt unja äare Flichten, öba dü wiasht nich welich!

38  “Zeejemöl! Dien Hüs es die jelöten aus ne Eed;

39  “dan ekj zaij too jünt, jie woarren mie nich meeja zeenn bot jie woarren zaijen, ‘Jezäajent es  dee waut kjemt en dem HARRN zienem Nömen!’” ^{Ps. 118:26}

[1] NU-Taikst lat dize gaunse Farrsht üt.