11:1  Nü aus zee nö’aun Jerüzalem wiarren, nö Betfagie un Betanie, bie dem Oliewenboach, shekjt hee twee Jinja;

2  un zäd too ent, „Göt nö det Darrp äwa fon jünt; un zoo feks aus jie doa zenn nen jegönn woa jie un Falum finjen aunjebungen, op woont niemöls eena jezäten haft. Leezt daut un brinjt daut.

3  “Un wan irrjenteena zaicht too jünt, ‘Wuarom doo jie dit?’ zaicht, ‘De Harr haft jebruk fe daut,’ un fuats woat hee daut häa shekjen.”

4  Un zee jinjen äa Waich, un fungen det Falum aunjebungen bie de Däa op de Gaus, un zee leezden daut.

5  Öba wese fon dee waut doa stunden zäden too ent, „Waut doo jie, daut jie det Falum leezen?“

6  Un zee räden too ent kraikt zoo aus Jeezus bestalt haud. Un zee leeten ent gönn.

7  Dan brochten zee det Falum nö Jeezus un shmeeten äare Kjleeda doa nop, un hee zaut doa böwen.

8  Un fäle spreeden äare Kjleeda op dem Waich, un aundre shneeden blädaje Asta fon de Beem un spreeden dee op dem Waich.

9  Dee dan, waut ferop jinjen un dee waut foljden shräjen üt un zäden,

„Hözana!

‚Jezäajent es dee waut en dem Nömen

                      fon dem HARRN kjemt!‘“ 

10          Jezäajent es det Rikj fon ons Föda Dawied,

Waut doa kjemt en dem Harrn

zienem Nömen!

Hozana en dem hechsten!“

11  Un Jeezus jinkj en Jerüzalem en dem Tempel nen. Un aus hee haud rom jekjikjt nö aule Dinja, un de Stund öl löt wia, jinkj hee rüt nö Betanie met de Twalw.

12  Nü dem näaksten Dach, aus zee wiarren üt Betanie rüt jekömen, wia hee hungrich.

13  Un aus hee un Fiejenboom zach met Bläda, jinkj hee toom zeenn aus hee doa fleicht mucht waut aun finjen. Aus hee nö däm kjeem, funk hee nusht aus Bläda, dan daut wia nich de Tiet fe Fiejen.

14  Jeezus auntwuad un zäd too dem Boom, „Löt kjeenem jeemöls wada Frucht äten fon die.” Un de Jinja hiaden daut.

15  Un zee kjeemen nö Jerüzalem. Dan jinkj Jeezus en dem Tempel nen un fonk aun dee waut en dem Temple koften un fekoften rüt too driewen, un dreid de Deshen fon de Jeltwaikjsla äwa un de Zeten fon dee waut Düwen fekoften.

16  Un hee errlaubt kjeenem Haundelswoarren derrch dem Tempel too dräujgen.

17  Un hee liad ent un zäd too ent, „Es daut nich jeshräwen, ‚Mien Hüs zaul un Jebädshüs fe aule Natsjoonen jenant woarren‘? ^{Jez. 56:7} Öba jie han daut un ‚Deewen Nast jemäakt.‘“ ^{Jer. 7:11}

18  Un de Shreftjeliade un Hauptpriesta hiaden daut un zochten woo zee am muchten fenichten; dan zee ferrchten am, wiels de Menschen wiarren jestaundt äwa ziene Lia.

19  Aus Öwent jekömen wia, jinkj hee üt de Staut rüt.

20  Nü aun dem morrjen, aus zee febie jinjen, zajgen zee dem Fiejenboom opjedrächt fon de Warrteln.

21  Un Peetrus fol daut bie un zäd too am, „Rabie, kjikj! De Fiejenboom waut dü fluchst es fedrächt.”

22  Un Jeezus auntwuad un zäd too ent, „Hat Gloowen en Got.

23  “Dan zecha, zaij ekj too jünt, wäa‘ema too disem Boach zaicht, “Woa opjehöwen un en de Zee jeshmäten,’ un bedüat nich en zien Hoat, öba jleewt daut dee Dinja woarren Jedönn woarren, hee woat han wautema hee zaicht.

24  “Doawäajens zaij ekj too jünt, wautema jie fräujgen wan jie bäden, jleewt daut jie dee woarren kjrian, un jie woarren dee han.

25  “Un wanema jie stönn un bäden, wan jie irrjentwaut jäajen irrjentwäm han, fejäwt am, daut jün Föda en dem Himel jünt mucht jüne ääwaträdungen fejäwen.

26  “Öba wan jie nich fejäwen, woat jün Föda en dem Himel jünt jüne Äwaträdungen uk nich fejäwen.”[1]

27  Dan kjeemen zee wada nö Jerüzalem. Un aus hee en dem Tempel jinkj , kjeemen de Hauptpriesta, un Shreftjeliade, un Eltestash nö am.

28  Un zee zäden too am, “Derrch wautfone Machtraicht deis dü dize Dinja? Un wäa jeef die dize Machtraicht dize Dinja too doonn?”

29  Öba Jeezus auntwuad un zäd too ent, “Ekj woa jünt uk eene Fräujg fräujgen; dan auntwuadt mie, un ekj woa jünt zaijen bie waut fone Machtraicht ekj dize Dinja doo:

30  “Jehanes ziene Doop, wia daut fon dem Himel ooda fon Mensch? Auntwuadt mie.“

31  Un zee bedochten daut mank zikj zelfst un zäden, „Wan wie zaijen, ‚‘Fon dem Himel,‘ woat hee zaijen, ‚Wuarom jleewd jie am dan nich?‘

32  “Öba wan wie zaijen, ‘Fon Mensch’” ferrchten zee de Menschen, dan dee talden Jehanes werrkjlich un Profeet too zenn.

33  Dan auntwuaden zee un zäden too Jeezus, “Wie weeten nich.” Un Jeezus auntwuad un zäd too ent, “Ekj woa jünt uk nich zaijen bie waut fone Machtraicht ekj dize Dinja doo.”

[1] – NU Taikst lat dize Farrsht üt.