Kapitel 4 LUKAS
4:1 Jeezus dan, aus hee jefelt wia met dem Heiljen Jeist, jinkj trigj nö dem Jorrdon un wia jeleidt bie dem Jeist en de Wiltniss nen,
2 un wia fezocht fe fiatich Däujgel fon dem Diewel. Un en dee Däujgel eet hee nusht, un nöhäa, aus dee too Enj wiarren, wia hee hungrich.
3 Un de Diewel zäd too am, “Wan dü de Zän fon Got best, befäl disem Steen Broot too woarren.”
4 Öba Jeezus auntwuad un zäd, 5 Mo. 8:3 “Daut es jeshräwen, ‚Mensch zaul nich fon Broot auleen läwen, öba fon jieda Wuat fon Got.‘“[1]
5 Dan noom de Diewel am op un hüajgen Boach nop, un wees am aul de Rikjdoms fon de Welt en ne Minüt fon Tiet.
6 Un de Diewel zäd too am, “Aul dit Machtraicht woa ekj die jäwen, un äare Harrlichkjeit; dan dit es mie worrden äwajäwt, un ekj jäw daut nö wämema ekj well.
7 “Doawäajens, wan dü woasht aunbäden ferr mie, woat aules dient zenn.“
8 Un Jeezus auntwuad un zäd too am, “Brinj die hinja mie, Zötön![2] Dan daut es jeshräwen, ‚Dü zaust dem Harrn dienem Got aunbäden, un am auleen zaust dü deenn.“ 5 Mo 6:13
9 Dan brocht hee am nö Jerüzalem, un zad am op de spets fon dem Tempel, un zäd too am, „Wan dü de Zän fon Got best, shmiet die zelfst hia rauf.
10 “Dan daut es jeshräwen: ‘Hee woat ziene Enjeln fe‘auntwuatlich zaten äwa die, toom die beshitsen,‘
11 “un, ‘En äare Henj woarren zee die nop hoolen, daut dü dien Foot nich statst jäajen un Steen.‘“ Ps 91:11,12
12 Un Jeezus autwuad un zäd too am, “Daut es jezaicht worrden, ‘Dü zaust dem Harrn dienem Got nich ütproowen.‘“ 5 Mo 6:16
13 Nü aus de Diewel jieda Fezäkjunk haud too Enj jebrocht, feleet hee am bot ne Jeläajenheits Tiet.
14 Dan jinkj Jeezus trigj en de Krauft fon dem Jeist nö Galiläja, un Nörecht fon am jinkj rüt rom de gaunse Omjäajent.
15 Un hee liad en äare Zienagogen, un wia feharrlicht fon aulem.
16 Un hee kjeem nö Natsaret, wua hee wia opjebrocht. Un zoo aus ziene Jewanheit wia, jinkj hee en de Zienagog nen aun dem Zabat, un stunt op toom läzen.
17 Un am worrt det Büak fon dem Profeet Jezaija jejäwt. Un aus hee det Büak haud öp jemäakt, funk hee de Städ wua daut jeshräwen wia:
18 “Dem Harrn zien Jeist es op mie,
Wiels hee haft mie enjezaulwt toom daut
Efangeliejum prädjen too de Oame;
Hee haft mie jeshekjt dee met un tweinjet
Toom de Frielötunk fon de Jefangne
bekauntjäwen,
Un de ütkurieren fon Zecht fe de Blinje,
Toom de döljedrekte frielöten;
19 Toom bekauntjäwen daut aunjenämne Joa
fon dem Harrn. Jez 61:1,2
20 Dan müak hee daut Büak too, un jeef daut trigj nö dem Deena un zaut döl. Un de Üajgen fon aul dee waut en de Zienagog wiarren, wiarren op am jezat.
21 Un hee fonk aun too ent too zaijen, “Fondäujgel es dize Shreftstäd errfelt en jün hiarren.“
22 Un aule drüajgen Seichnis too am, un staunden äwa de bejnädje Wiad waut üt zien Mul kjeemen. Un zee zäden, „Es dit nich Jösef zien Zän?“
23 Hee zäd too ent, „Zecha woa jie dit Sprechwuat too mie zaijen, “Dokta, heel die zelfst! Wautema wie han jehiat es Jedönn worrden en Kaperrna’um, doo uk hia en diene äjene Jäajent.“
24 Dan zäd hee, „Zecha zaij ekj too jünt, jkeen Profeet es aunjenäm en zien äjenet Launt.
25 “Öba ekj zaij jünt woarrlich, fäle Wätfrüjes wiarren en Iesra’eel en de Däujgel fon Eelieja, aus de Himel too wia fe dree Joa un zas Moonat, un doa wia un grootet Hungashnoot derrch daut gaunse Launt;
26 “öba too kjeene fon dee wia Eelieja jeshekt aus nö Sarepta en de Jäajent fon Ziedön, too ne Frü waut ne Wätfrü wia.
27 “Un fäle Lepra wiarren en Iesra’eel en de Tiet fon Eliesha de Profeet, un kjeene fon dee wiarren jereinicht büta Nä’aman, de Sieriejan.“
28 Un aul dee en de Zienagog, aus zee dize Dinja hiaden, wiarren jefelt met Oajanis,
29 un zee stunden op un shmeeten am üt de Staut rüt; un zee leiden am bot dem Boach kaunt op woonem äare Staut jebüt wia, daut zee am muchten fon dem steilen Eewa rauf shmieten.
30 Öba hee kjeem derrch äare med, un jinkj zienem Waich.
31 Dan jinkj hee nö Kaperna’um, ne Staut fon Galiläja, un liad ent aun de Zabaten.
32 Un zee wiarren jestaundt äwa ziene Lia, dan zien Wuat wia met Machtraicht.
33 Nü doa wia un Maun en de Zienagog waut un onreinen Jeist haud. Un dee shräch üt met ne Lüde Stem,
34 un zäd, “Löt ons toch! Waut ha wie too donn met die, Jeezus fon Natsaret? Best dü jekömen ons too fedöwen? Ekj kjan die, de Heilja fon Got!“
35 Öba Jeezus loamd am un zäd, „Zie Stel, un kom üt am rüt!“ Un aus de Diewel am haud en äare med jeshmäten, kjeem hee üt am rüt un stad am nich.
36 Dan wiarren zee aula jestaundt un räden mank zikj zelfst un zäden, „Waut fon Wuat es dit? Dan hee befölt de onreine Jeista met Machtraicht un Kjrauft, un dee kömen rüt.“
37 Un de Berecht fon am jinkj rüt en jieda Städ en de omjäajent.
38 Nü stunt hee op un jinkj rüt fon de Zienagog un hee jinkj en Ziemon zien Hüs nen. Öba Ziemon ziene Frü äare Muta wia krank met un hüajga Feeba, un zee fodaden am op wäajen arr.
39 Dan stunt hee äwa arr un hee sheld dem Feeba, un daut feleet arr. Un fuats stunt zee op un deend ent.
40 Aus de Zon zikj zad, aul dee waut irrjent hauden waut feshiednichste Kjankheiten hauden brochten dee nö am: un hee läd ziene Henj op jieda eent fon dee un heeld ent.
41 Un Diewels kjeemen uk üt fäle rüt, un shräjen üt un zäden, “Dü best de Kjrist, de Zän fon Got!“ Un he femönd ent un leet ent nich räden, dan zee wisten daut hee de Kjrist wia.
42 Nü aus daut Dach wia, feleet hee un jinkj en ne felötne Städ nen. Un de Shoa zocht am un kjeem nö am, un proowd am too hoolen fon ent felöten;
43 öba hee zäd too ent, “Ekj mot Got zien Rikj en aundre Städa uk prädjen, wiels fe dize Uazäak zen ekj jeshekjt.”
[1] NU-Taikst lat bie jieda Wuat üt.
[2] NU-Taikst lat “Brinj die hinja mie, Zötön“ üt.
[3] NU-Taikst lat Krist üt.
[4] NU-Taikst lat üt dee met un tweinjet Hoat too heelen.