19:1  Dan jinkj Jeezus nen un derrch Jerikö.

2  Nü zeetemöl, doa wia un Maun, Zakäjus jeneemt, dee doa un haupt Takskolaikta wia, un dee wia rikj.

3  Un hee fezocht too zeenn wäa Jeezus wia, öba hee kun nich wäajen de Shoa, dan hee wia korrt en Statua.

4  Hee rand dan ferop un kroop op un Mülbäaboom nop om am too zeenn, dan hee wuad dän Waich febie gönn.

5  Un aus Jeezus bot de Städ kjeem, kjikjt hee nop un zach am, un zäd too am, „Zakäjes, spood die un kom rauf, dan fondäujgel mot ekj bie dien Hüs bliewen.“

6  Dan spood hee zikj un kjeem rauf, un noom am met Freid op.

7  Öba aus zee daut zajgen, grumzaujden zee un zäden, „Hee es jegönn toom un Gaust zenn met un Mensch waut un Zinda es.“

8  Dan stunt Zakäjes un zäd too dem Harrn, „Kjikj, Harr, ekj jäw de Halft fon mien Femiajen nö de Oame; un wan ekj irrjent waut fon irrjent wäm jenömen ha derrch faulshet fekläujgen, jäw ekj feeja möl zoo fäl trigj.”

9  Un Jeezus zäd too am, „Fondaujgel es de Radunk nö dit Hüs jekömen, wiels hee es uk un Zän fon Abraham;

10  „dan de Menschenzän es jekömen too zäkjen un too raden daut waut feloarren wia.“

11  Nü aus zee dize Dinja hiaden, räd hee noch een Jlikjniss too ent wiels hee dicht bie Jerüzalem wia un zee dochten daut Got zien Rikj fuats wuad äwadäl kömen.

12  Doawäajens zäd hee: „Un wesa Ödelmaun jinkj en un Launt nen wiet auf un Rikj fe zikj zelfst too kjrian un trigj too kömen.

13  “Un hee roopt tian fon ziene Deena, un äwajeef ent tian Miena, un zäd too ent, ‚Doot bürren bot ekj kom.’

14  “Öba de Enwöna hausden am, un shekjten am Fe’auntwuatelje hinjaraun un zäden, ‚Wie welen nich han daut dis Maun äwa ons Harrsht.‘

15  “Un zoo wia daut, daut aus hee trigj kjeem un haud zien Rikj emfangen, dan beföl hee daut dize Deena, too wäm hee det Jelt äwajäwt haud, zulen nö am jeroopt woarren, daut hee mucht weeten woo fäl un jieda haud toojenömen derrch dem Haundel.

16  “Dan kjeem de iashta un zäd, ‚Harr, dien Miena haft tian Miena fedeent.’

17  “Un hee zäd too am, ‚Dü hast goot Jedönn, trüja Deena; doawäajens daut dü best äwa weinich trü jewast, ha Machtraicht äwa Tien Städa.’

18  “Un de tweeda kjeem un zäd, ‚Harr, dien Miena haft fief Miena fedeent.‘

19  ‘Hee zäd uk zoo too am, ‚Zie du uk äwa fief Städa.‘

20  “Dan kjeem noch eena un zäd, ‚Harr, hia es dien Miena, waut ekj ha waich jestopt en un Shnepeldüak.‘

21  ‘Dan ekj haud Angst fe die wiels dü un iaboara Maun best. Dü kolaikst wua dü nich hanlaichst, un arrntst wua dü nich jezeit hast.‘

22  “Un hee zäd too am, ‚Üt dien äjenet Mül woa ekj die rechten, du shlaichta Deena. Dü wist daut ekj un iaboara Maun wia, un kolaikt wua ekj nich hanläd, un arrnt wua ekj nich zeid.

23  ‘Wuarom deedtst dü mien Jelt dan nich en de Bank nen, daut wan ekj kjeem, ekj daut mucht met Entras kolaikten?‘

24  “Un hee zäd too dee waut bie stunden, ‘Nämt dem Miena fon am, un jäwt däm nö däm dee tian Mienash haft.’

25  “Öba zee zäden too am, ‚Harr, hee haft tian Mienash.‘

26  ‘Dan ekj zäij too jünt, daut too jieda eenem waut haft woat jejäwt woarren; un fon däm waut nich haft, zoogoa daut waut hee haft woat waich jenömen woarren fon am.

27  ‘Öba brinjt  miene Fiend häa, waut doa nich wulen daut ekj zul äwa ent räajelen, un shlöt dee Doot ferr mie.‘”

28  Un aus hee dit jezaicht haud, jinkj hee ferop nop nö Jerüzalem.

29  Un daut kjeem zoo rom, aus hee nö aun Betfagie un Betanie wia, bie dem Boach waut Oliewet heet, daut hee twee fon ziene Jinja shekjt,

30  un zäd, “Göt en det Darrp jäajenäwa jünt, wua, wan jie nen gönn woa jie un Falm aunjebungen finjen, op woont noch niemöls eena jezäten haft. Leezt daut loos un brinjkt daut häa.

31  “Un wan irrjent eena jünt fraicht, ‘Wuarom leez jie daut loos?‘ zel jie zaijen too am, ‚Wiels de Harr haft Noot aun daut.’”

32  Un, dee waut jeshekt wiarren jinjen äarem Waich un fungen daut kraikt zoo aus hee too ent jezaicht haud.

33  Öba aus zee det Falum loos bungen, zäden de Äjendeema too ent, „Wuarom leez jie det Falum loos?“

34  Un zee zäden, “De Harr haft Noot aun daut.“

35  Dan brochten zee daut nö Jeezus. Un zee shmeeten äare Kjleeda op det Falum, un zee zaden Jeezus op daut.

36  Un aus zee jinjen, fäle spreeden äare Kjleeda op dem Waich.

37  Dan, aus zee nö‘aun dem eewa fon dem Oliewen Boach kjeemen, de gaunse Shoa fon de Jinja fongen zikj aun too freijen un Got too preizen met ne lüde Stem fe aul de Döten waut zee jezeenn hauden,

38  un zäden:

“Jezäajent es de Kjenich waut en dem

                  HARRN zienem Nömen kjemt! ^{Ps 118:26} 

           Fräd op Iaden un Ia en det hechste!

39  Un wese fon de Foarrizäja roopten nö am fon de Shoa, “Liara, femön diene Jinja.”

Öba hee auntwuad un zäd too ent, “Ekj zaij jünt daut wan dize stel wiarren, wuaden de Steena fuats ütshriejen.”

41  Nü aus hee nö‘aun kjeem, zach hee de Staut un hield äwa dee,

42  un zäd, “Wan dü haudst jewist, zoogoa dü, äwarüt noch dü, en disem, dienem Dach, de Dinja waut too diene fräd jehiarren! Öba nü zenn dee festäaken fon diene Üajgen.

43  „Dan de Däujgel woarren op die kömen wan diene Fiend woarren un Daum rom die büjen, un die omfangen aun jieda zied,

44  “un die jlikjs de Iad mäaken, un diene Kjinja en die; un zee woarren nich een Steen op dem aundrem löten, wiels dü wist nich de Tiet fon diene Bezüch.“

45  Dan jinkj hee en dem Tempel nen un fonk aun dee waut doa benen koften un fekoften rüt too jäujgen,

46  un zäd too ent, “Daut es jeshräwen, ‘Mien Hüs es  un Jebädshüs ,‘ ^{Jez. 56:7} un jie han daut un ‚Deewennast‘ jemäakt.“ ^{Jer 7:11}

47  Un hee liad däachlich en dem Tempel. Un de Hauppriesta, de Shreftjeliade, un de Leidash fon de Menschen proowden am too fenichten.

48  un zee kunn nusht aunfangen; dan aul de Menschen wiarren zeeja opmoakzom am too hiarren.