15:1   “Ekj zen de woare Wienrank, un mien Föda es de Wiendrüwen Goadna.

2 Jieda Aus en mie waut nich Frucht draicht nemt hee Waich; un jieda Äus waut Frucht draicht beshnit hee daut dee mucht meeja Frucht dräujgen.

3 “Jie zenn nü öl rein derrch det Wuat waut ekj too jünt jerädt ha.

4 “Blieft en mie, un ekj en jünt. Zoo aus de Aus nich kaun Frucht dräujgen aun zien äjenet, büta  dee blift en de Wienrank, zoo kje jie uk nich büta jie en mie bliewen.

5 “Ekj zen de Wienrank, jie zenn de Asta. Dee waut en mie blift un ekj en am, draicht fäl Frucht; dan önen mie kje jie nusht doonn.

6 “Wan irrjent eena nich en mie blift, dee woat rüt jeshmäten aus un Aus un fedrächt; un zee zaumeln dee toop un shmieten dee en det Fia nen, un dee woarren febrent.

7 “Wan jie en mie bliewen, un miene Wiad en jünt bliewen, woa jie fräujgen waut jie welen, un daut woat fe jünt Jedönn woarren.

8 “Derrch dit es mien Föda feharrlicht, daut jie fäl Frucht muchten dräujgen; zoo woa jie miene Jinja zenn.

9 “Zoo aus de Föda mie leewd, ha ekj jünt uk jeleewt; bliewt en miene Leew.

10 “Wan jie miene Jebooten hoolen, woa jie en miene Leew bliewen, kjraikt zoo aus ekj mienem Föda ziene Jebooten jehoolen ha un bliew en ziene Leew.

11 “Dize Dinja ha ekj too jünt jezaicht, daut miene Freid mucht en jünt bliewen, un daut jüne  Freid mucht fol zenn.

12 “Dit es mien Jeboot, daut jie eena dem aundrem leewen zoo aus ekj jünt jeleeft ha.

13 “Jratre Leew haft kjeena aus dit, daut hee zien Läwen döl lacht fe ziene Frind.

14 “Jie zenn miene Frind wan jie doonn wautema ekj jünt befäl.

15 “Ekj nan jünt nich lenja Deena, dan un Deena weet nich waut zien Meista deit; öba ekj ha jünt Frind jenant, dan aules waut ekj hiad fon mienem Föda ha ekj jünt löten weeten.

16 “Jie wälden nich mie, öba ekj wäld jünt un beroopt jünt daut jie zulen gönn un fäl Frucht dräujgen, un daut jüne Frucht zul bliewen, un daut wautema jie dem Föda fräujgen en mienem Nömen daut hee jünt daut mucht jäwen.

17 Dize Dinja befäl ekj jünt, daut jie muchten eena dem aundrem leewen.

18 “Wan de Welt jünt haust, jie weeten daut dee mie haust eeja dee jünt haust.

19 “Wan jie fon de Welt wiarren, de Welt wuad äare äjene leewen. Doch, doawäajens daut jie nich fon de Welt zenn, öba ekj wäld jünt üt de Welt rüt, doawäajens haust de Welt jünt.

20 “Hoolt aun dem Denkj det Wuat waut ekj jünt zäd, ‚Un Deena es nich jrata aus zien Meista.‘ Wan zee mie fefolcht han, woarren zee jünt uk fefoljen. Wan zee mien Wuat jehoolen han, woarren zee jünt uk hoolen.

21 “Öba aul dize Dinja woarren zee too jünt doonn om mients haulwen, wiels zee kjann nich däm dee mie jeshekjt haft.

22 “Wan ekj nich wia jekömen un too ent jerädt haud, hauden zee kjeene Zind, öba nü han zee kjeene üträd fe äare Zind.

23 “Dee waut mie haust, haust mienem Föda uk.

24 “Wan ekj nich de Woakjen mank ent Jedönn haud waut kjeen aundra deed, wuaden zee kjeene Zind han; öba nü han zee jezeenn un han beides mie un mienem Föda jehaust.

25 “Öba dit es jeworrden daut det Wuat mucht errfelt woarren waut jeshräwen es en äa Jezats, ‚Zee hausden mie önen Uazäak. ‚

26 “Öba wan de Halpa jekömen es, wäm ekj nö jünt shekjen woa fon dem Föda, dem Jeist fon de Woarheit waut rüt jeit fon dem Föda, dee woat seijen fon mie.

27 “Un jie woarren uk seijen, wiels jie zenn met mie jewast fon dem Aunfank.