19:1  Dan noom Pielatus Jeezus un prield am.

2 Un de Zuldöten noomen un wekjelden un Stakelkroon un zaden dee op zienem Kop, un zee troken am un bleiwrooden Rock aun.

3 Dan zäden zee, „Jübel, Kjenich fon de Jüden.“ Un zee shlüajgen am met de Henj.

4 Pielatus jinkj dan wada rüt, un zäd too ent, „Zeetemöl, ekj brinj am rüt nö jünt, daut jie muchtjen weeten daut ekj kjeen fäla en am finj.”

5 Dan kjeem Jeezus rüt, un hee brukt dem Stakelkroon, un dem bleiwrooden Rok. Un Pielatus zäd too ent, „Zeetemöl dem Maun!“

6 Doawäajens, aus de Hauptpriesta un Ofitsiarren am zajgen, shräjen zee üt, „Kjrietsich am, kjrietsich am!“ Pielatus zäd too ent, „Nämt jie am un kjrietsicht am, dan ekj finj kjeen fäla en am.“

7 De Jüden autwuaden am, “Wie han un Jezats, un nö ons Jezats nö zul hee stoawen, wiels hee müak zikj zelfst Got zienem Zän.“

8 Doawäajens, aus Pielatus dee Zäij hiad, wia hee noch dola angst,

9 un hee jinkj wada trigj en dem Präjetoariejum nen un zäd too Jeezus, „Fon wua best dü?“ Öba Jeezus jeef am kjeen Auntwuat.

10 Dan zäd Pielatus too am, „Rädtst dü nich too mie? Weetst dü nich daut ekj Macht ha die too kjrietsijen ooda die loos too löten?“

11 Jeezus auntwuad, “Dü kust kjeene macht han jäajen mie äwaheipt nich, büta daut wia die jejäft fon böwen. Doawäajens, dee waut mie äwajeif nö die haft de jratre Zind.“

12 Fon don aun fezocht Pielatus am loos too löten, öba de Jüden shräjen üt un zäden, „Wan dü  dis Maun latst gönn best dü nich dem Kjeisa zien Frint. Wäa’ema zikj zelfst un Kjenich mäakt rädt jäajen dem Kjeisa.

13 Doawäajens, aus Pielatus dee Zaij jehiat haud, brocht hee Jeezus rüt un zad zikj döl op de Jerechts Zet en de Städ waut de Steenwaich heet, un en dem Heebräashen, Gabata.

14 Nü daut wia de Reedmäaks Dach fon dem Pasafast, un rom de zaste Stund. Un hee zäd too de Jüden, „Zeetemöl, jün Kjenich!“

15 Öba zee shräjen üt, „Waich met am, waich met am! Kjrietsich am!“ Pielatus zäd too ent, „Zaul ekj jün Kjenich Kjrietzijen?“ De Hauptpriesta auntwuaden, “Wie han kjeen  Kjenich aus Kjeiza!”

16 Dan äwajeef hee am nö ent toom jekjrietsicht woarren. Un zee noomen Jeezus un leiden am waich.

17 Un wiel hee zien Kjriets drüach, jinkj hee nö ne Städ waut de Städ fon un Shädel jenant wia, waut en dem Heebräjashen Golgota heet,

18 wua zee am kjrietsijden, un twee aundre met am, eena aun jieda zied, un Jeezus en de med.

19 Nü Pielatus shreef un Tietel un deed daut aun dem Kjriets naun. Un de Shreft wia: JEEZUS FON NATSARET, DE KJENICH FON DE JÜDEN.

20 Dan lauzen fäle fon de Jüden disem Tietel, dan de Stad wua hee jekjrietsicht wia, wia dicht aun de Staut; un daut wia jeshräwen en Heebräjish, Jriekish, un Latiensh.

21 Doawäajens, de Hauptpriesta fon de Jüden zäden too Pielatus, „Shriew nich, ‚De Kjenich fon de Jüden,‘ öba, ‚Hee zäd, ‘Ekj zen de Kjenich fon de Jüden.’”

22 Pielatus zäd, „Waut ekj jeshräwen ha, ha ekj jeshräwen.“

23 De Zuldöten dan, aus zee Jeezus jekjrietsicht hauden, noomen ziene Kjleeda un müaken feeja Poat, too jieda Zuldöt een Poat, un uk det Waums. Nü de Waums wia önen Zoom, jesponn fon böwen, en een biet.

24 Zee zäden doawäajens mank zikj zelfst, „Löt ons daut nich twee rieten, öba wel wie doa fäa losen, wäms daut zaul zenn,” daut de Shreft mucht en errfelung gönn waut zaicht,

“Zee deelden miene Kljeeda mank ent,

           Un fe miene Kjleeda deeden zee

                  losen.” ^{Ps 22:18}

Doawäajens deeden de Zuldöten dize Dinja.“

25 Nü doa stunden bie Jeezus zienem Kjriets, ziene Muta, un ziene Muta äare Zesta; Marieja, Clöpas ziene Frü, un Marieja Magdaleena.

26  Aus Jeezus dan ziene Muta zach, un dem Jinja wäm hee leewd doa bie stönn, zäd hee too ziene Muta, „FrüMensch, zeejemöl dien Zän!“

27 Dan zäd hee too dän Jinja, „Zeejemol diene Muta!“ Un fon dee Stund noom dee Jinja arr nö zien Tüs.

28 Nö dit, aus Jeezus wist daut aule Dinja nü jedönn wiarren, daut de Shreft mucht errfelt woarren, zäd, „Mie darrsht!“

29 Nü doa wia un Jefäs fol züaren Wien waut doa stunt; un zee felden un Shwoam met züaren Wien, deeden daut op un Hüsopos nup, un deeden daut nö zien Mül.

30 Aus Jeezus det züaren Wien jenömen haud zäd hee, „Daut es gauns  foadich!“ Un hee büach zienem Kop, un jeef dem Jeist op.

31 Doawäajens, wiels det de Reedmäaksdach wia, daut de Kjarrpash nich zulen op dem Kjriets bliewen aun dem Zabat, dan dee Zabat wia un hüaja Dach, früajgen de Jüden Pielatus daut äare Been muchten jebräaken woarren, un daut dee muchthen waich jenömen woarren.

32 Dan kjeemen de Zuldötun un brüaken de Been fon dem iashten un fon däm waut met am jekjrietsicht wia,

33 öba aus zee nö Jeezus kjeemen un zajgen daut hee öl Doot wia, brüaken zee ziene Been nich.

34 Öba eent fon de Zuldotun spekt ziene Zied derrch met un Shwiat, un fuats kjeem doa Bloot un Wöta rüt.

35 Un dee waut jezeenn haft, haft jeseijt, un ziene Seij es woa; un hee weet daut hee de woarheit zaicht, zoo daut jie muchten jleewen.

36 Dan dize Dinja wiarren Jedönn daut de Shreft much en errfelung gönn, “Nicht eent fon ziene Knäakes zaul jebräaken woarren.“

37 Un wada, noch eene Shreftstäd zaicht, „Zee woarren nö däm kjikjen waut zee derrch jespekt han.“

38 Nö dit, Jösef fon Arimatieja, eena fon Jeezus ziene Jinja, öba en jeheemen fe angst fon de Jüden, früach Pielatus aus hee mucht dem Kjarrpa fon Jeezus Waich nämen; un Pielatus jeef am frieheit. Dan kjeem hee un noom dem Kjarrpa fon Jeezus.

39 Un Nikodeemus, dee doa toom iashten nö Jeezus kjeem bie Nacht, kjeem un brocht uk ne Mishunk fon Miaren un Alö’en, rom hundat Punt.

40 Dan noomen zee dem Kjarrpa fon Jeezus, un bungen däm en striepen fon Lienseich un Jewerrts, zoo aus daut mood wia mank de Jüden toom begröwen.

41 Nü en de Städ wua hee jekjrietsicht wia, doa wia un Goaden, un en dem Goaden un niejet Grauf wua noch kjeena benen jeläajen haud.

42 Doa läden zee Jeezus dan, wäajens de Jüden äarem Reedmäaksdach, dan det Grauf wia dicht bie.