JEHANES 21
21:1 Nö dize Dinja wees Jeezus zikj wada too de Jinja bie de Taibieriejus Zee, un zoo aus dit wees hee zikj:
2 Ziemon Peetrus, Tomas de Swilinkj jenant, Netanjul fon Kana fon Galiläja, de twee Zäns fon Zebedie, un twee aundre fon ziene Jinja wiarren toop.
3 Ziemon Peetrus zäd too ent, „Ekj gö feshen.“ Zee zäden too am, „Wie gönn uk met die met.“ Zee jinjen fuats rüt un stäjen en un Boot, un dee Nacht jreepen zee nusht.
4 Öba aus de Morrjen nü jekömen wia, stunt Jeezus op de kaunt; doch wisten de Jinja nich daut daut Jeezus wia.
5 Dan zäd Jeezus, „Kjinja, ha jie irrjent Äten?“ Zee auntwuaden un zäden, „Nä.“
6 Un hee zäd too ent, “Shmiet jün Nat aun de raichte Zied fond det Boot, un jie woarren wese finjen.” Dan shmeeten zee, un nü kunn zee daut nich traikjen wäajen de groote Menj Fesh.
7 Doawäajens dee Jinja wäm Jeezus lewd zäd too Peetrus, “Daut es de Harr!“ Nü aus Ziemon Peetrus hiad daut daut de Harr wia, trok hee zien Äwarok aun, dan hee haud däm auf jenömen, un hupst en de Zee nen.
8 Öba de aundre Jinja kjeemen en det kjliene Boot, dan zee wiarren nich wiet rüt fon Launt, öba rom dree hundat Shoo, un shlapten de Fesh.
9 Dan, zoo feks aus zee nö det Launt kjeemen, zajgen zee doa fia Kölen, un Fesh doa nop jelaicht, un Broot.
10 Jeezus zäd too ent, „Brinjt wese fon de Fesh waut jie jejräpen han.“
11 Ziemon Peetrus jinkj nop un shlapt det Nat nö Launt, fol fon groote Fesh, hundat un dree un feftich; un doch, wielt doa zoo fäl wiarren, wia det Nat nich twei.
12 Jeezus zäd too ent, “Kömt un ät Freeshtich.” Doch wäujgden kjeene fon de Jinja am too fräujgen, „Wäa best dü?“, dan zee wisten daut wia de Harr.
13 Dan kjeem Jeezus un noom det Broot un jeef daut nö ent, un kraikt zoo de Fesh.
14 Dit es nü det drede möl daut Jeezus zikjzelfst wees nö däm daut hee opjerecht wia fon de Doodes.
15 Aus zee dan Freeshtich jejäten hauden, zäd Jeezus too Ziemon Peetrus, „Ziemon, Zän fon Jöna, leewst dü mie meeja aus dize?“ Hee zäd too am, „Jö, Harr; dü weetst daut ekj die jleich.“ Hee zäd too am, „Feed miene Lama.“
16 Hee zäd too am wada det tweede möl, „Ziemon, Zän fon Jöna, leewst dü mie?” Hee zäd too am, “Jö, Harr; dü weetst daut ekj die jleich.“ Hee zäd too am, „Zorrj nö miene Shöp.“
17 Hee zäd too am det drede möl, Ziemon, Zan fon Jöna, jleichst dü mie?“ Un hee zäd too am, „Harr, dü weetst aule Dinja; Dü weetst daut ekj die jleich.“ Jeezus zäd too am, „Feed miene Shöp.
18 Gauns enshieden, ekj zaij too die, aus dü jinja wiasht, trokst dü diezelfst aun un jinkjst wua dü wenschst; öba wan dü oolt best, dü woasht diene Henj ütstraikjen, un un aundra woat die dräujgen doa wua dü nich wenschst.“
19 Dit räd hee, un betäkjend bie waut fon Doot hee wuad Got feharrlichen. Un aus hee dit jerädt haud, zäd hee, „Folj mie.“
20 Dan wonk Peetrus zikj, zach dem Jinja wäm Jeezus leewd foljen, dee doa länd aun Jeezus ziene Brost op det Öwentkost, un zäd, „Harr, wäa es dee waut die ferödt?“
21 Peetrus, aus hee am zach, zäd too Jeezus, “Öba Harr, waut wäajen dis Maun?”
22 Jeezus zäd too am, „Wan ekj wel daut hee blift bot ekj köm, waut es daut too die? Folj mie.“
23 Dan jikj dize Zaij rüt mank de Breeda daut dis Jinja nich wuad stoawen. Doch zäd Jeezus nich too am daut hee nich wuad stoawen, öba, “Wan ekj wel daut hee blift bot ekj köm, waut es daut too die?”
24 Dit es de Jinja waut fon dize Dinja seicht, un shreef dize Dinja; un wie weeten daut zien Seichnis es woa.
25 Un doa zenn uk fäle aundre Dinja waut Jeezus deed, woone wan dee zulen eent bie eent jeshräwen woarren, denkj ekj daut zoogoa de Welt zelfst kun nich de Bäkja hoolen waut wuaden jeshräwen woarren. Amen.