4:1  Jeleewde, jleewt nich jieda Jeist, öba proowt de Jeista, aus dee fon Got zenn; wiels fäle faulshe Profeeten zenn rüt jegönn en de Welt nen.

2  Derrch dit kjan jie dem Jeist fon Got: Jieda Jeist waut bekjant daut Jeezus Kjristus es jekömen en det Fleesh es fon Got,

3  un jieda Jeist waut nich bekjant daut Jeezus Kjristus jekömen es en det Fleesh[1] es nich fon Got. Un dit es de Jeist fon Auntiekjrist, dee jie jehiat han kjemt, un es nü öl en de Welt.

4  Jie zenn fon Got, kjliene Kjinja, un jie han dee äwastönn, wiels dee wäa en jünt es, es jrata aus dee waut en de Welt es.

5  Zee zenn en de Welt. Doawäajens räden zee fon de Welt, un de Welt hiat ent.

6  Wie zenn fon Got. Dee waut Got kjant hiat ons; dee waut nich fon Got es hiat ons nich. Derrch dit kjan wie dem Jeist fon Woarheit un dem Jeist fon Fewaundrunk.

7  Jeleewde, löt ons eena dem aundren Leewen, dan Leew es fon Got; un jieda’eena waut leewt es fon Got jeboorren un kjant Got.

8  Dee waut nich leewt kjant Got nich, dan Got es Leew.

9  En dit es de Leew fon Got jeöpenboat täajen ons, daut Got haft zienem eensjeboorrnen Zän en de Welt nen jeshekjt, daut wie mäajen läwen derrch am.

10  En dit es Leew, nich daut wie Got leewden, öba daut hee ons leewd, un shekjt zienem Zän fe de Befrädjunk fon onze Zinden.

11  Jeleewde, wan Got ons zoo lewd, zul wie uk eena dem aundren Leewen.

12  Kjeena haft Got too irrjent ne Tiet jezeenn. Wan wie eena dem aundren Leewen, blift Got en ons, un ziene Leew es folkömen en ons.

13  Derrch dit weet wie daut wie en am bliewen, un hee en ons, wiels hee haft ons fon zienem Jeist jejäwt.

14  Un wie han jezeenn un jeseicht daut de Föda haft dem Zän aus Rada fon de Welt jeshekjt.

15  Wäa’ema bekjant daut Jeezus de Zän fon Got es, Got blift en däm, un hee en Got.

16  Un wie han de Leew jekjant un jejleewt waut Got haft fe ons. Got es Leew, un dee waut en Leew blift, blift en Got un Got en am.

17  Leew es worrden folkömen jemäakt mank ons en dit: daut wie muchten frie’efentlich zenn en dem  Jerechts Dach; wiels zoo aus hee es, zoo ze wie en dize Welt.

18  Doa es kjeene Forrcht en Leew; öba foadje Leew shmit Forrcht rüt, wiels forrch tüaleidt. Öba dee wäa ferrcht es nich folkömen jemäakt en foadje Leew.

19  Wie leewen am[2] wiels hee leewd ons iasht.

20  Wan irrjentwäa zaicht, “Ekj leew Got,” un hast zienem Brooda, dee es un Läajna; dan dee waut zienem  Brooda nich leewt wäm hee jezeenn haft, woo kaun hee Got leewen wäm hee nich jezeenn haft?

21  Un dit Jeboot ha wie fon am: daut dee waut Got leewt mot zienem Brooda uk leewen.

[1] NU-Taikst lat daut üt un Kjristus es jekömen en det Fleesh.

[2] NU-Taikst lat am üt.