5:1  Daut es jehiat worrden daut doa es Hürarie mank jünt, un zoone Hürarie aus nich möl jeneemt es mank de Heiden, daut un Maun zul zienem Föda ziene Frü han!

2  Un jie zenn opjepüst, un han nich leewa jetrüat, daut dee waut dize Döt jedönn haft mucht waich jenömen woarren fon mank jünt.

3  Dan ekj, werrkjlich, wielt ekj nich kjarrpalich doa zen, öba ekj zen doa en dem Jeist , ha nü öl jerecht aus wan ekj doa wia, däm dee dize Döt zoot; jedönn haft.

4  En dem Harrn Jeezus Kjristus zienem Nömen, wan jie toop jekömen zenn, toop met mienem Jeist, met de Kjrauft fon onzem Harrn Jeezus Kjristus,

5  äwajäwt zoonem nö dem Zötön fe de fedoawnis fon det Fleesh, daut de Jeist mucht jeradt woarren en dem Dach fon dem Harrn [1]Jeezus Kjristus.

6  Jün jepuch es nich goot. Weet jie nich daut un besje Häw dem gaunsen klompen behäwt.

7   Doawäajens zäwt det oolet Häw rüt, daut jie muchten un niejen Klompen zenn, wiels werrkjlich Kjristus, ons Pasafast, es je’opfat fe ons.

8  Doawäajens löt ons dem Fast hoolen, nich met oolet Häw, uk nich met det Häw fon Grol ooda Beezichkjeiten, öba met det Onjezüadet Broot fon Oprechtichkjeit un Woarheit.

9   Ekj shreef en mienem Breef daut jie nich zulen toop kömen met Hüra.

10  Doch jeneiw meend ekj nich met de Hüra fon dize Welt, ooda de Aufjentsje, ooda Auflaupsa, ooda Jetsendeena, zust dan wuad jie moten üt de Welt rüt gönn.

11  Öba nü ha ekj jeshräwen nö jünt daut jie nich zulen toop kömen met irrjentwäm waut doa un Brooda jenant es, dee un Hüra, ooda un Aufjentsja, ooda un Jetsendeena, ooda un Shempa, ooda un Züpa, ooda un Auflaupsa es, nich möl met zoonem toom äten.

12  Dan waut ha ekj too doonn toom dee Rechten waut büten zenn? Doo jie nich dee rechten waut benen zenn?

13  Öba dee waut büten zenn deit Got rechten. Doawäajens, „stopt däm beezen Mensch waich fon jünt zelfst.“ ^{5 Mo. 17:7 19:19 22:21,24 24:7}

[1] NU-Taikst lat Jeezus üt.