Kapitel 7 1 KORINTA
7:1 Nü wäajen de Dinja fon woone jie nö mie shreewen: Daut es goot fe un Mensch nich ne Frü auntooshiarren.
2 Öba doch, wäajen Hürarie, löt jieda Maun ziene äjene Frü han, un löt jieda Frü äarem äjenen Maun han.
3 Löt dem Maun ziene Frü goot zenn zoo aus hee shuldich es, un kraikt zoo uk, de Frü too äarem Maun.
4 De Frü haft nich Machtraicht äwa äarem äjenen Kjarrpa, öba de Maun haft. Un kraikt zoo de Maun haft nich Machtraicht äwa zienem äjenen Kjarrpa, öba de Frü haft.
5 Doot nich eena fon dem aundrem waich hoolen büta met Bestemunk fe ne Tiet, daut jie jünt muchten toom Fausten un Jebäd jäwen; un dan wada toop kömen daut de Zötön jünt nich felokt derrch jüne Shwakheit.
6 Öba dit zaij ekj fon miene Wissenshoft, nich aus un Jeboot.
7 Dan ekj wensch aule Menschen wiarren uk zoo aus ekj. Öba jieda eena haft ziene äjene Göw fon Got, eena op disem Waich un de aundra op däm.
8 Öba ekj zaij too de Onbefriede un Wätfrüjes: Daut es goot fe ent zoo too bliewen aus ekj zen;
9 öba wan zee nich stoakj jenüach zenn, löt ent friejen. Dan daut es bäta toom befriejen aus toom brenn.
10 Nü too de befriede beföl ekj, doch nich ekj öba de Harr: Ne Frü haft nich äa Maun too felöten.
11 Öba wan zee doch felat, löt arr onbefriet bliewen ooda trigj toop jebrocht woarren met äarem Maun. Un un Maun haft nich ziene Frü too felöten.
12 Öba too de äwaje, ekj, nich de Harr, zaij: Wan irrjent un Brooda ne Frü haft waut nich jleewt, un zee es welich met am too läwen, löt am arr nich felöten.
13 Un ne Frü waut un Maun haft waut doa nich jleewt, wan hee welich es met arr too läwen, löt arr am nich felöten.
14 Dan un onjleewenda Maun es jeheilicht derrch de Frü, un de onjleewende Frü es jeheilicht derrch dem Maun; aundash wuaden jüne Kjinja onrein zenn, öba nü zenn zee heilich.
15 Öba wan de onjleewenda felat, löt am felöten; un Brooda ooda Zesta es nich unja Sklöwarie en zoone Toostaunten. Öba Got haft ons too Fräd jeroopt.
16 Dan woo weetst dü, Ö Frü, aus dü woasht dienem Maun raden? Ooda woo weetst dü, Ö Maun, aus dü woasht diene Frü raden?
17 Öba zoo aus Got haft ütjedeelt too un jiedrum, zoo aus de Harr un jiedrum jeroopt haft, zoo löt am gönn. Un zoo bestal ekj daut en aul de Kjoakjen.
18 Wia irrjent eena jeroopt wielt beshnäden? Lot am nich onbeshnäden woarren. Wia irrjent eena reroopt wielt onbeshnäden? Löt am nich beshnäden woarren.
19 Beshniedunk es nusht un Onbeshniedunk es nusht, öba de Jebooten fon Got hoolen, daut es waut wichtich es.
20 Löt un jiedrum en de zelwje Beroopunk bliewen en woone hee jeroopt wia.
21 Wiasht dü jeroopt wielt dü un Sklöw wiasht? Zie nich bezorrcht äwa daut; öba wan dü kaust frie jemäakt woarren, bruk daut leewa.
22 Dan dee waut jeroopt es en dem Harrn wielt hee un Sklöw wia, es dem Harrn zienem frieja Maun. Kraikt zoo dee waut jeroopt wia wielt hee frie wia es Kjristus zienem Sklöw.
23 Jie wiarren jekoft met un Pries; woat nich Sklöwen fon Menschen.
24 Breeda, löt jieda eenem met Got bliewen en däm Toostaunt en woonem hee jeroopt wia.
25 Nü wäajen Junkfrüjes: Ekj ha kjeen Jeboot fon dem Harrn; doch jäw ekj miene Rechtunk aus eenem wäm de Harr en ziene Errboarrmunk haft trü jemäakt.
26 Ekj denkj Doawäajens daut dit goot es wäajen dem Toostaunt waut nü es, daut es, daut daut goot es fe un Maun zoo too bliewen aus hee es:
27 Best dü jebungen too ne Frü? Fezäkj nich loos jemäakt too woarren. Best dü loos fon ne Frü? Zäkj nich ne Frü.
28 Öba wan dü die doch befriest, hast dü nich jezindicht; un wan ne Junkfrü friet, haft zee nich jezindicht. Öba zoone woarren daut shwoa han en det Fleesh, un ekj wel jünt spoarren.
29 Öba ekj zaij, Breeda, de Tiet es korrt, zoo daut fon nü aun zoogoa dee waut Früjes hann zulen zoo zenn aus wan zee kjeene hauden,
30 dee waut hielen aus wan zee nich hielden, dee waut zikj freijen aus wan zee zikj nich freiden, dee waut kjeepen aus wan zee nusht äjenden,
31 un dee waut dize Welt bruken aus dee nich misbruken. Dan de Forrm fon dize Welt fejeit.
32 Öba ekj wel daut jie zulen önen Zorrj zenn. Dee waut onbefriet es zorrcht fe de Dinja fon dem Harrn, woo hee mucht dem Harrn jefaulen.
33 Öba dee waut befriet es zorrcht äwa de Dinja fon de Welt, woo hee mucht de Frü jefaulen.
34 Doa es un unjasheet tweshen ne Frü un ne Junkfrü. De befriede Frü zorrcht äwa de Dinja fon dem Harrn, daut zee mucht heilich zenn en dem Kjarrpa un en dem Jeist. Öba dee waut befriet es zorrcht äwa de Dinja fon de Welt, woo zee mucht äa Maun jefaulen.
35 Un dit zaij ekj fe jünem Jewenst, nich daut ekj mucht un Täajel aun jünt doonn, öba fe waut doa zitlich es, un daut jie muchten dem Harrn deenn önen felokt woarren.
36 Öba wan irrjent eena denkjt daut hee zikj nich siemlich opfiat too ziene Junkfrü, wan zee febie de Bloom fon äare Jüjgent es, un daut mot zoo zenn, löt am doonn waut hee wel. He deit nich zindjen; löt ent befriejen.
37 Doch, dee waut staunthauft steit en zien Hoat, un haft kjeene Noot, oba haft macht äwa zienem äjenen Welen, un haft daut zoo bestemt en zien Hoat daut hee woat ziene Junkfrü hoolen, deit goot.
38 Zoo dan dee waut arr[1] en dem befriejen jeft deit goot, öba dee waut arr nich en dem befriejen jeft deit bäta.
39 Ne Frü es jebungen derrch det Jezats zoo lang aus äa Maun läwt; öba wan äa Maun stoaft, es zee frie toom befriet zenn met wäm zee wel, öba bloos en dem Harrn.
40 Öba arr woat daut sheena gönn wan zee zoo blift aus zee es, nö mienem jerecht nö, un ekj denkj uk daut ek dem Jeist fon Got ha.
[1] NU-Taikst last ziene äjene Junkfrü.