1:1  Paulus, Silwanus, un Timotäjus, Too de Kjoakj fon de Tesalonichan en Got dem Föda un dem Harrn Jeezus Kjristus: Jnöd too jünt un Fräd fon Got onzem Föda un dem Harrn Jeezus Kjristus.[1]

2  Wie jäwen Got ema dank fe jünt aula, un räjen jünt op en onze Jebäda,

3  un hoolen aumdenkj önen nöjäwen jüne Oabeit en dem Gloowen, un Jedult en Höpninj en onzem Harrn Jeezus Kjristus en de Zecht fon onzem Got un Föda,

4  wiels wie weeten, jeleewde Breeda, jüne Üterrtwälunk bie Got.

5  Dan ons Eefanjeeliejum kjeem nich nö jünt en Wuat auleen, öba en Krauft, un en dem Heiljen Jeist un en fäl Fezechrunk, zoo aus jie weeten waut fone Menschen wie wiarren mank jünt om jünts haulwen.

6  Un jie worrden Folja fon ons un dem Harrn, wiels jie hauden det Wuat aunjenömen en fäl Liedungen, met Freid fon dem Heiljen Jeist,

7  zoo daut jie Fäabilda worrden too aul dee en Masedöniejan un Akäjan waut doa jleewen.

8  Dan fon jünt shauld det Wuat rüt, nich bloos en Masedöniejan un Akäjan, öba uk en jieda Städ. Jün Gloowen aun Got es rüt jegönen, zoo daut wie nich bruken irrjentwaut zaijen.

9  Dan zee zelfst beheipten wäajen jünt waut fonen Engank wie nö jünt hauden, un woo jie nö Got wonjen fon Aufjeta toom dem läwenjen un trüjen Got deenen,

10  un toom lüarren fe zienem Zän fon dem Himel, wäm hee oprecht fon de Doodes, zoogoa Jeezus, dee ons radt fon de Wut waut too kömen es.

[1] NU-Taikst lat fon Got onzem Föda un dem Harrn Jeezus Kjristus üt.