2:1  Doawäajens bestal ekj iashtens daut Beden, Jebäda, Medeljebäda un Dankzaijen jemäakt woarren fe aule Menschen,

2  fe Kjenichs un aule waut en de Machtraicht zenn, daut wie muchten un stelet un frädeljet Läwen fiarren en aulet jetlichet un aule Iaboakjeit.

3  Dan dit es goot un aunjenäm en Got ons Rada zienem Zecht

4  dee doa felangt aule Menschen jeradt too woarren un too de Wisenshoft fon de Woarheit too kömen.

5  Dan doa es een Got un een Medla tweshen Got un Menschen, de Maun Kjristus Jeezus

6  dee zikjzelfst jeef aus un Leezjelt Fe aulem, toom jeseijt woarren too de raichte Tiet,

7  fe waut ekj rüt jezat wia un Prädja un un Apostel  (ekj räd de Woarheit en Kjristus[1] un läj nich) un Liara fon de Heiden en dem Gloowen un Woarheit.

8  Ekj wel doawäajens daut Menschen aulewäajen bäden, met heilje Henj ophäwen, önen Oaja un twieweln;

9  en dem zelwjen waich uk, daut de Früjes zikj orrdentlich auntraikjen en netiadelje Kjleedie, met Heeflichkjeit un Zitlichkjeit, nich met ütjestraumbde Hoa ooda Golt, ooda Parrlen ooda diare Kjleeda,

10  öba, waut aunjenäm es fe Früjes waut zikj talen jetlich too zenn, met goode Woakjen.

11  Löt ne Frü liarren en dem Stelen met aules unjadönn Zenn.

12  Un ekj errlaub nich ne Frü toom liarren ooda toom Machtraicht han äwe un Maun, öba stel too zenn.

13  Dan Adam wia iasht jeforrmt, dan Eefa.

14  Un Adam wia nich feleidt, öba de Frü, wiels zee feleidt wia fol en Äwaträdunk nen.

15  Doch zee woat jeradt woarren en Kjinja too Welt brinjen wan zee aunhoolen en dem Gloowen, Leew un Heilichkjeit met Zitlichkjeit.

[1] NU-Taikst lat en Kjristus üt.