5:1  Doo nich un elren Maun shoap femönen, öba fräujg am aun aus un Föda, jinjre Mana aus Breeda,

2  elre Früjes aus Mita, jinjre aus Zesterrn, met aule reinheit.

3  Ia Wätfrüjes waut werrkjlich Wätfrüjes zenn.

4  Öba wan irrjent ne Wätfrü Kjinja haft ooda Grootkjinja, löt dee iashtens liarren Tüs from too zenn un äare Elerrn trigj tölen; dan dit es goot un[1] aunjenäm ferr Got.

5  Nü dee waut werrkjlich ne Wätfrü es, un auleen jelöten es, fetrüt en Got un helt aun en Beda un Jebäda Nacht un Dach.

6  Öba dee waut en Plezhia läwt es Doot wielt zee läwt.

7  Un dize Dinja beföl ekj, daut zee muchten Beshuldjunksloos zenn.

8  Öba wan irrjent eena nich zit nö ziene äjene, un opoatlich fe dee fon zien Hüshault, dee haft dem Gloowen festräden un es oaja aus un Onjleewenda.

9  Löt nich ne Wätfrü unja sastich Joa oolt en dem numa jenömen woarren, un nich büta zee es de Frü jewast fon eenem Maun,

10  met sheene Berechtunk fon goode Woakjen: wan zee haft Kjinja opjebrocht, wan zee haft Framde jekjwatiat, wan zee haft de Heilje äare Feet jewoshen, wan zee haft de Jetrubelde jeholpen, wan zee haft flietich jieda goodet Woakj jefolcht.

11  Öba jinjre Wätfrüjes zaicht auf; dan wan zee han aunjefongen Felangent too woarren jäajen Kjristus, welen zee zikj befriejen,

12  un han Fedaumnis wiels zee äarem iashten Gloowen aufjelaicht han.

13  Un bezied dit, zee liarren rom too zeten, un waunderrn fon Hüs bot Hüs, un nich bloos rom zeten öba uk toom nöfetalen un rombizen, un Dinja zaijen waut zee nich zulen.

14  Doawäajens felang ekj daut jinjre Wätfrüjes zikj befriejen, Kjinja too Welt brinjen, nö det Hüs zorrjen, un kjeene jeläajenheit jäwen nö dem Jäajena toom aunkläujgen räden.

15  Dan wese zenn öl toozied jedreit nö dem Zötön.

16  Wan irrjent un jleewenda Maun ooda jleewende Frü Wätfrüjes haft, löt ent dee üthalpen, un löt nich de Kjoakj belaustat woarren, daut de Kjoakj mucht dee üthalpen waut werrkjlich Wätfrüjes zenn.

17  Löt de Eltestash waut goot harrshen twee möl de Ia wiat zenn, opoatlich dee waut oabeiden en det Wuat un en de Lia.

18  Dan de Shreft zaicht, “Jie zelen nich dem Os un Mulkorrf nop doonen dee det Jeträad üttraumpelt,“ un, ^{5 Moo 25:4} „De Oabeida es zien Loon Wiat.“ .” ^{Lu 10:7}

19  Nem nich ne Aunkläujg aun jäajen un Eltesta büta fon twee ooda dree Seijen.

20  Dee waut zindjen femön en de jäajenwuat fon aulem, daut de äwaje muchten ferrchten.

21  Ekj bestal die ferr Got un dem Harrn Jeezus Kjristus un de ütjewälde Enjeln daut dü dize Dinja heltst önen wäm faätraikjen, un doo nusht met parrteish zen.

22  Läij nich shwind Henj op irrjentwäm, un nem nich Poat en Menschen äare Zinden; hool die zelfst rein.

23  Drinkj nich lenja bloos Wöta, öba bruk un bät Wien om dienem Buk un diene Shwakheiten waut iaremöl woarren.

24  Wese Menschen äare Zinden zenn kloa too zeenen, un gönn ent ferop nö dem Jerecht, öba dee fon wese Menschen foljen löta.

25  Kjraikt zoo, de goode Woakjen fon wese zenn kloa too zeenn, un dee waut aundash zenn kjenn nich festäaken woarren.

[1] NU- un M. Taikst löten goot un üt.