1:1  Paulus, un Apostel fon Jeezus Kjristus, derrch Got zienem Welen, nö de Fespräakjunkj nö fon det Läwen waut en Jeezus Kjristus es,

2  Too Timotäjus, un jeleewda Zän: Jnöd, Errboarrmunk, un Fräd fon Got dem Föda un Kjristus Jeezus onzem Harrn.

3  Ekj dank Got, wäm ekj deen met un reinet Jewesen, zoo aus miene Fäafödash deeden, zoo aus önen ophiarren hool ekj jünt aun dem Denkj en miene Jebäda Nacht un Dach,

4  un felang zeeja jünt too zeenn, wielt ekj denkj aun jüne Trönn, daut ekj mucht jefelt zenn met Freid,

5  wan ekj too Jedenkj roop de woara Gloowen waut en die es, waut doa iasht en diene Groosmuta Lö’es un diene Mame Jünes wia, un zen beshwicht es en die uk.

6  Doawäajents halp ekj die denkjen de Göw optooriarren waut en die es derrch miene Henj op die laijen.

7  Dan Got haft ons nich un Jeist fon Forrcht jejäwt, öba fon Krauft un fon Leew un fon un kjoanjen Zen.

8  Doawäajents doot jünt nich shämen fon dem Seichnis fon dem Harrn, uk nich fon mie, zienem Jefangnen, öba deelt met mie met en miene Liedungen fe det Eefanjeeliejum nö de Krauft fon Got nö,

9  dee ons jeradt haft un ons jeroopt haft met ne heilje Roopunk, nich nö Woakjen nö, öba nö ziene äjene Uazäak nö un de Jnöd waut ons jejäwt wia en Kjristus Jeezus eeja de Tiet fon de Tieden aunfongen,

10  öba zenn nü worrden je‘öpenboat derrch de Aunshienunk fon onzem Heilaunt Jeezus Kjristus, dee dem Doot waich jedönn haft un Onstoaflichkjeit too Licht jebrocht haft derrch det Eefanjeeliejum,

11  too woont ekj jestalt wia un Prädja, un Apostel, un un Liara fon de Heiden.[1]

12  Fe dize Uazäak lied ekj dize Dinja; öba doch shäm ekj mie nich, dan ekj weet wäm ekj jejleewt ha un zen äwatseit daut hee daut kaun hoolen waut ekj am äwajäwt ha bot däm Dach.

13  Hoolt faust det Fäabilt fon jezunde Wiad waut jie jehiat han fon mie, en Gloowen un Leew waut en Jeezus Kjristus zenn.

14  Daut goodet Dinkj waut die äwajäwt wia, hool derrch dem Heiljen Jeist dee en ons wönt.

15  Dit weet jie, daut aul dee en Azien waich jedreit zenn fon mie, mank wäm Fegelus un Hermogenes zenn.

16  De Harr beshenkj Errboarrmunk too det Hüshault fon Onesiforus, dan hee haft mie fäaken errmooticht, un shämd zikj nich fe miene Kjäd;

17  öba aus ekj nö Room kjeem, hee zocht mie zeeja iewarich üt un funk mie.

18  De Harr beshenkj am daut hee mucht Errboarrmunk finjen fon dem Harrn en däm Dach, un jie weeten zeeja sheen woo fäl Wäaj hee mie deend bie Efesus.

[1] NU-Taikst lat Heiden üt.