4:1  Ekj bestal die iarrentshauft doawäajens ferr Got un dem Harrn Jeezus Kjristus, dee doa woat de Läwenje un de Doodje oprechten bie ziene Aunshienunk un zien Rikj:

2  Prädich det Wuat! Zie reed en de Tiet un üt de Tiet. Brinj bie, femön, loam met aule Zaunftmüt un Lia.

3  Dan de Tiet woat kömen wan zee nich woarren goode Lia unjasteten, öba nö äare äjene Felangungen nö, wiels zee jäakende Uaren han, woarren zee Liara opstalen fe zikj zelfst;

4 un zee woarren äare Uaren waich dreijen fon de Woarheit, un woarren toozied jedreit woarren nö Föbeln.

5 Öba dü, zie waka en aule Dinja, stö Liedungen derrch, doo de Oabeit fon un Eefanjelist, errfel dienem Deenst.

6  Dan ekj zen reed ütjegöten too woarren aus un Drinkj Opfa, un de Tiet fon mienem felöten es too Haunt.

7 Ekj ha dem gooden Feit jefeit, ekj ha dem Rees jefoadicht, ekj ha dem Gloowen jehoolen.

8 Shlieslich, doa es opjelaicht fe mie ne Kroon fon Jeraichtichkjeit, waut de Harr, de Jeraichta Rechta mie woat jäwen aun däm Dach, un nich too mie auleen öba uk too aul dee waut ziene Aunshienunk leewen.

9   Zie flietich shwind nö mie too kömen;

10  dan Diemus haft mie felöten, wiels hee lewd dize Welt waut nü es, un es felöten nö Tesalonichan, Kreskanz fe Galatiejan un Tietus fe Dalmatiejan.

11  Bloos Lukas es met mie. Höl Marrkus un brinj am met die met, dan hee es nutsboa too mie fe dem Deenst.

12  Un Tikiekus ha ekj nö Efesus jeshekjt.

13  Brinj dem Wanikj waut ekj met Karrpus leet bie Trö’az wan dü kjemst, un de Bäkja, opoatlich de Pargemeten[1].

14  Alekzanderr de Kopashmet deed mie fäl shöden. Mucht de Harr am trigjtölen nö ziene Woakjen nö.

15  Jie moten am uk heeden, dan hee haft onze Wiad zeeja jäajenstaunt jejäwt.

16   Bie miene iashte Feteidjunk, kjeena stunt met mie, öba aule feleeten mie. Mucht dit nich jäajen ent jetalt woarren.

17  Öba de Harr stunt met mie un stoakjt mie, zoo daut de Berecht mucht fefol jeprädicht woarren derrch mie, un daut aul de Heiden muchten hiarren. Un ekj wia jeradt üt det Mül fon dem Leew.

18  Un de Harr woat mie raden fon jieda beezet Woakj un mie bewoarren fe det Himelshe Rikj. Too am zie Harrlichkjeit fe’ema un fe’ema. Amen!

19  Jrees Priska un Akwila, un det Hüshault fon Onesiforus.

20  Erastus bleef en Korint, öba Trofimus leet ekj krank en Mailietus.

21  Doo dien bastet too kömen ferr Winta. Jübjülus jreest die, zoo goot aus Püdens, Lienus, Klaudieja, un aul de Breeda.

22 De Harr Jeezus Kjristus zie met dienem Jeist. Jnöd zie met die. Amen. (De tweeda Breef nö Timotäjus, be’aumt aus de iashta Äwazechta fon de Kjoakj fon de Efeesa, wia jeshräwen fon Room, aus Paulus det  twede möl ferr Nierö jebrocht wia.)

[1] Friezen.