1:1  De Jewäzane Shreft ha ekj jemäakt, Ö Tie’ofilus, fon aules waut Jeezus beides aunfonk too doonn un too liarren,

2  bot dem Dach en woonem hee worrt nop jenömen, nö däm daut hee derrch dem Heiljen Jeist haud Jebooten jejäwt too de Aposteln wäm hee jewält haud,

3  too wäm hee zikj läwentich hanstald nö zien Lieden, derrch fäle onfälahauftje Proowungen, un worrt jezeenn fon ent äwa fiatich Däujgel un räd fon de Dinja waut det Gootesrikj aunbelangen.

4  Un aus hee toop fezaumelt wia  met ent, beföl hee ent nich fon Jerüzalem too felöten, öba fe de Feshpräakjunk too wachten fon dem Föda, „woone,“ hee zäd, „jie jehiat han fon mie:

5  “dan Jehanes deept jünt werrkjlich met Wota, öba jie woarren met dem Heiljen Jeist jedeept woarren nich fäle Däujgel fon nü.“

6  Doawäajens, aus zee wiarren toop jekömen, früajgen zee am un zäden, „Harr, woasht dü too dise Tiet daut Rikj opfreshen too Iesra’eel?“

7  Un hee zäd too ent, „Daut es nich fe jünt de Tieden un Joarestieden too weeten waut de Föda haft en ziene äjene Machtraicht jestalt.

8  “Öba jie woarren Kjrauft kjrian wan de Heilja Jeist op jünt jekomen es; un jie woarren [1]Seijen zenn too mie en Jerüzalem, un aulet Zamarieja, un bot de Weltenja.

9  Nü aus hee dize Dinja jezaicht haud, wielt zee tookjikjten, worrt hee nop jenömen, un ne Wolkj noom am üt äare Zecht.

10  Un wielt zee aunhilden met nö dem Himel kjikjen aus hee nop fua, zeetemol, twee Mana stunden bie ent met wite Kjleeda,

11  dee doa zäden, „Mana fon Galiläja, wuarom stö jie un kjikjen zoo nop nö dem Himel? Dis zelfstja Jeezus, wäa nop jenömen wia fon jünt en dem Himel nen, woat op dem zelfstjen Waich trigj kömen aus jie am zajgen nop foaren nö dem Himel.

12  Dan jinjen zee trigj nö Jerüzalem, fon dem Boach waut Oliewet jenant es, waut dich bie Jerüzalem es, un Zabats Dach reiz.

13  Un aus zee nen jegönn wiarren, jinjen zee en ne Böwastow wua zee bleewen: Peetrus, Jakoobus, Jehanes, un Andräjus; Filipus un Toomas; Bartolemjua, un Matäjus; Jakoobus de Zän fon Alfäjus, un Ziemon de Zielot; un Jüdas Jakoobus zien Zän.

14  Dise hilden aula aun en een Zen en dem Jebäd un [2]Bedungen, met de Früjes un Marieja Jeezus ziene Muta, un met ziene Breeda.

15  Un en dee Däujgel stunt Peetrus op meden mank de [3]Jinja, aules toop wia de Nömes Söl hundat un twintich, un zäd;

16  “Mana un Breeda, dise Shreft mot errfelt woarren, waut de Heilja Jeist eeja räd bie Dawied zien Mül wäajen Jüdas, dee doa un Waichwieza worrt too dee waut Jeezus faust noomen;

17  “dan hee wia jenumat met ons un kjräch un Poat fon disem Deenst.“

18 Nü dis Maun koft un Flekj met un Onjeraichtichkjeits Loon; un fol Koplenjd, un reet öp en de med un ziene Doarm shälden rüt.

19  Un dit worrt bekaunt too aul dee waut en Jerüzalem wönden; zoo daut daut Flekj en äare Spräak jenant es, Akel Dama, daut es, Bloodesflekj.

20  “Dan daut steit jeshräwen en det Psalmen Büak:

‚Löt ziene Wönstäd ne Eed zenn,

          Un löt  kjeenem doa benen läwen‘; ^{Ps 69:25}

un,

‚Löt un aundrem zien Aumt nämen.‘ ^{Ps 109:8}

21  “Doawäajens, fon dise Mana waut met ons bejleiten zenn aul de Tiet aus de Harrr Jeezus rüt un nen jinkj mank ons,

22  “un aunfonk fon Jehanes ziene Doop bot dem Dach us hee worrt nop jenömen fon ons, eent fon dise mot un Seij zenn met ons fon ziene Oparrstönunk.”

23  Un zee shlüajgen twee fäa: Jösef waut Barzabas heet, waut aum hinja Nömen Justus wia, un Mataijus.

24  Un zee bäden un zäden, „Dü, Ö Harr, dee doa aule Hoaten kjantst, wiez ons woont fon dise beid dü hast jewält

25  “det Poat en disem Deenst too nämen un det Apostelaumt fon woont Jüdas fol derrch äwaträdunk, daut hee mucht nö ziene äjene Städ gönn.“

26  Un zee shmeeten Losen, un de Los fol op Mataijus. Un hee wia jenumat met de Alw Aposteln.

[1] NU-Taikst zaicht miene Seijen.

[2] NU-Taikst lat Bedungen üt.

[3] NU-Taikst last Breeda.