11:1  Nü de Aposteln un Breeda waut en Jüdäja wiarren hiaden daut de Heiden uk hauden Got zien Wuat aunjenömen.

2  Un aus Peetrus nop nö Jerüzalem kjeem, dee fon de Beshniedunk unjahilden zikj met am,

3 un zäden, „Dü jinkjst nen nö onbeshnädne Mana un eetst met ent!“

4  Öba Peetrus errkjläarrd too ent en de Orrdninj fon dem Aunfonk, un zäd:

5  “Ekj wia en de Staut fon Jopa un deed bäden; un en ne Staununk zach ek un Fäashien; doa kjeem waut rauf zoo aus un grootet Läaken fon dem Himel, rauf jelöten bie de feeja Aikjen; un daut kjeem nö mie.

6  “Aus ekj daut zeeja jeneiw be’oobacht, un bedocht, zach ekj feejafootje Tiarren fon de Iad, wile Beesta, kjrüpende Kjräten, un Fäajel fon de Loft.

7  “Un ekj hiad ne Stem too mie zaijen, ‘Stö op, Peetrus; mäak Doot un ät.’

8  “Oba ekj zäd, „Nich zoo, Harr! Dan nusht jemeenet ooda onreinet es too irrjent ne Tiet en mien Mül nen jekömen.‘

9  “Oba ne Stem auntwuad mie wada fon dem Himel, “Waut Got jereinicht haft motst dü nich jemeen nann.’

10  “Nü dit worrt dree möl jedönn, un aule dree möl wada nop jetroken en dem Himel nen.

11  Kraikt too dee Tiet, stunden dree Mana ferr det Hüs wua ekj wia, un wiarren jeshekjt nö mie fon Sesariejan.

12  “Dan zäd de Jeist ekj zul met ent met gönn, un nusht bedüarren. Äwajens, dise zas Breeda bejleiten mie, un wie jinjen en dem Mensch zien Hüs nen.

13  “Un hee fetald ons woo hee haud un Enjel jezeenn en zien Hüs stönn, dee doa zäd too am, ‚Shekj Mana nö Jopa, un roop fe Ziemon wäms hinja Nömen Peetrus es,

14  ‘dee woat die Wiad fetalen derrch woone dü un aul dienem Hüshault woasht jeradt woarren.’

15  “Un aus ekj aunfonk too räden, de Heilja Jeist fol op ent, zoo aus op ons aun dem Aunfank.

16  “Dan fol mie dem Harrn zien Wuat bie, woo hee zäd, ‚Jehanes deept werrkjlich met Wota, oba jie woarren jedeept woarren met dem Heiljen Jeist.‘

17  “Doawäajens, wan Got ent de zelfsje Göw jeef aus hee ons jeef aus wie aun dem Harrn Jeezus Kjristus jleewden, wäa wia ekj daut ekj Got kun wadastönn?“

18  Aus zee dize Dinja hiaden worrden zee stel; un feharrrlichten Got, un zäden, „Dan haft Got de  Heiden uk Büsee jeshonken too det Läwen.“

19   Nü dee waut wiarren festreit äwa de Fefoljunk waut op kjeem äwa Stefan reizden zoo wiet aus Foniesiejan, Sieprus, un Antiejok, un prädichten det Wuat too kjeenem aus too Jüden auleen.

20  Oba wese fon ent wiarren Mana fon Sieprus un Küreenie, dee, aus zee wiarren nö Antiejok jekömen, räden too de Helenisten, un prädichten dem Harrn Jeezus.

21  Un dem Harrn ziene Haunt wia met ent, un un groota Numa jleewden un dreiden nö dem Harrn.

22  Dan kjeem Nörecht fon dize Dinja nö de Kjoakj äare Uarren en Jerüzalem, un zee shekjten Barrnabus rüt zoo wiet aus bot Antiejok too gönn.

23  Aus hee kjeem un haud Got ziene Jnöd jezeenn, wia hee froo, un sprüak ent aula Moot too daut zee zulen met een Aufzecht fon Hoat aunhoolen met dem Harrn.

24  Dan hee wia un gooda Maun, fol fon dem Heiljen Jeist un fon Gloowen. Un un grootet shoof Menschen wiarren too dem Harrn biejeräakjent.

25  Dan feleet Barrnabus fon Tarrsus Saulus too zäkjen.

26  Un aus hee am funk, brocht hee am nö Antiejok. Dan wia daut zoo daut fe un gaunset Joa zaumelden zee met de Kjoakj un unjarechten zeeja fäle Menschen. Un de Jinja wiarren iasht Kjristen jenant en Antiejok.

27  Un en dise Däujgel kjeemen Profeeten fon Jerüzalem nö Antiejok.

28  Dan stunt eena fon dee op met Nömen Agabus, un wees derrch dem Jeist daut doa wuad un groota Hungashnoot zenn derrch de gaunse Welt, waut doa uk worrt en Klaudiejus Kjeiza ziene Däujgel.

29  De Jinja dan, un jiedra nö ziene Fä’ichkjeit, beshloot Unjastetunk too shekjen nö de Breeda waut en Jüdäja wönden.

30  Dit deeden zee uk, un shekjten daut nö de Eltestash bie Barrnabus un Saulus äare Henj.