2:1  Aus de Pinkjsdach fefol jekomen wia, wiarren zee aula toop en eenem Zen en eene Städ.

2  Un haustich kjeem doa un Jelüd fon dem Himel, aus fon un grooten, stoakjen Wint, un det feld det gaunse Hüs wua zee zauten.

3  Dan kjeem un Aunshien fon fedeelde Tungen, aus fon Fia, un eent zaut op un jiedrem fon ent.

4  Un zee wiarren aula jefelt met dem Heiljen Jeist un fongen aun met aundre Tungen too räden, zoo aus de Jeist ent too räden jeef.

5  Un doa wönden en Jerüzalem Jüden, frome Mana, fon jieda Natsjoon unja dem Himel.

6  Un aus dit jelüd pesiad, kjeem de Shoa toop, un wia festimelt, wiels jieda eena hiad ent räden en äare äjene Spräak.

7  Dan wiarren zee aula jestaundt un fewundat, un zäden eena too dem aundrem, „Kjikj, zenn nich aul dise waut doa räden Galiläjen?

8  “Un woo es daut daut wie hiarren, un jiedrem en onze äjene Spräak en woone wie jebooren wiarren?

9  “Partiejen un Meeden un Elamieta, dee waut en Mesopotämiejan wönn, Jüdäja un Kapadosiejen, Pontus un Aziejen,

10  “Frigiejan, Pamfiliejen, Ajipten un det Poat fon Libjan aun Kureeniejan, Gausten fon Room, beides fon Jüden un Äawajewone,

11  “Kjrietan un Arabiejan, wie hiarren ent en onze äjene Tungen Got ziene wundasheene Woakjen räden.“

12  Un zee wiarren aula jestaundt un fewundat un zäden eena too dem aundrem, „Waut kun dit meenn?“

13  Aundre spoten un zäden, „Zee zenn fol fon niejen Wien.“

14  Oba Peetrus stunt op met de Alw, hoof ziene Stem aun un zäd too ent, „Mana fon Jüdäja un aul dee waut en Jerüzalem wönn, löt jünt dit weeten, un horrcht nö miene Wiad.

15  “Dan dise zenn nich dün, zoo aus jie denkjen, dan daut es noch möl de drede Stund en dem Dach.

16  “Oba dit es waut jerädt wia derrch dem Profeet Jö’el:

 

17     ‘Un daut woat zoo rom komen en de latste                           Däujgel, zaicht Got,

         Daut ekj woa mienem Jeist üt jeeten op                                                aulet Fleesh;

         Jüne Zäns un jüne Daichta woarren                                      Profetsteijen,

          Jüne junge Mana woarren Fäashienen

                zeenn,

          Jüne oole Mana woarren Dreem dreemen.

18     Un op miene Deena un op miene                                                           Deenarinen woa ekj mienem Jeist

                ütjeeten en dee Däujgel;

          Un zee woarren profetseijen.

19     Ekj woa Wunda wiezen böwen en dem

                Himel

          Un Täkjens unjen op de Iad;

          Bloot un Fia un Donst fon Rüak.

20     De Zon woat en Diestanis nen jedreit

                woarren,

          Un de Mön en Bloot nen,

          Eeja de groota un grauzoma Dach fon dem

                HARRN kjemt.

21     Un daut woat zoo rom komen

          Daut wäa’ema aun dem HARRN zienem

                Nömen roopt, Woat jeradt

                woarren. ^{Jö‘el 2:28-32}

 

22  “Mana fon Iesra’eel, horrcht nö dise Wiad: Jeezus fon Natsaret, un Maun waut doa Gootjestampelt wie fon Got too jünt derrch Wundawoakjen un Wunda un Täkjens waut Got deed derrch am en jüne med, zoo aus jie zelfst weeten,

23  “disa, wielt hee wia äwajäwt derrch Got zienem ütjezaden Welen un ziene Ferrwisenshoft, ha jie jenömen met Jezatslooze Henj, un han am jekjrietsicht, un too dood jebrocht;

24  “wäm Got uk haft opjewaikt aus hee de Weedäujgel fom dem Doot loos müak, wiels daut wia nich mäajlich daut daut am hoolen zul.

25  “Dan Dawied zäd wäajen am:

 

‘Ekj zach dem HARRN ema ferüt ferr

                mienem Jezecht,

          Dan hee es bie miene raichte Haunt, daut

                ekj nich mucht feshedat zenn.

26     Doawäajens freit mien Hoat zikj, un miene                          Tung es froo; un mien Fleesh woat                                                       reiwen en Höpninj.

27     Dan dü woasht nich miene Zeel en Hädiez                                            löten,

          Un woasht uk nich dienem Heiljen löten

                Fedoafnis zeenn.

28     Dü hast mie jemäakt de Läweswäaj too                                               weeten,

          Dü woasht mie fol fon Freid mäaken en

                diene jäajenwuat. ^{Ps. 16:8-11}

 

29  “Mana un Breeda, löt ons friewelich räden too jünt fon dem Fäaföda Dawied, daut hee beides Doot un begröft es, un zien Grauf es bot dem fondäujgelshen Dach met ons.

30  “Doawäajens, wielt hee un Profeet wia un wist daut Got haud jeshwuarren met un Eit too am, daut fon de Frucht fon zienem Kjarrpa, [1]nö dem Fleesh nö, wuad hee dem Kjrist nop brinjen toom op zienem Troon zeten,

31  “hee, wielt hee dit zach en dem Ferüt, räd fon de Oparrstönunk fon dem Kjrist, daut ziene Zeel nich wuad en Hädiez jelöten woarren, un zien Fleesh wuad uk nich Fedoawnis zeenn.

32  “Disem Jeezus haft Got opjerecht, fon waut wia aula Seijen zenn.

33  “Doawäajens wielt hee errhöwen wia too Got ziene raichte Haunt, un haud de Fespräakjunk fon dem Heiljen Jeist jekjräajen, goot hee dit üt waut jie nü zeenn un hiarren.

34  “Dan Dawied fua nich nop nö dem Himel, öba hee zelfst zaicht:

 

‚De HARR zäd too mienem Harr,

          „Zet aun miene raichte Haunt,

35     Bot ekj diene Fiend diene Footbenkj

                mäak.”^{’Ps 110:1}

 

36  “Doawäajens löt det gaunse Hüs Iesra’eel zecha weeten daut Got haft disem Jeezus, wäm jie han jekjrietsicht, beides Harr un Kjrist jemäakt.

37  Nü aus zee dit hiaden wiarren zee bot äa Hoat jeshnäden, un zäden too Peetrus un de äwaje fon de Aposteln, „Mana un Breeda, waut zel wie doonn?“

38  Dan zäd Peetrus too ent, “Doot Büsee, un löt jieda eenem fon jünt jedeept woarren en Jeezus zienem Nömen fe de Fejäwunk fon Zinden, un jie woarren de Göw fon dem Heiljen Jeist kjrian.

39  “Dan de Fespäakjunk es too jünt un too jüne Kjinja, un too aule waut wiet auf zenn, zoo fäl aus de Harr ons Got woat roopen. “

40  Un met fäl aundre Wiad seijd un femönd hee ent un zäd, “Ziet jeradt fon dit fedreidet Jeneratsjoon.”

41  Dan dee waut zien Wuat  [2]freidich op noomen wiarren jedeept; un däm Dach wiarren rom dree düzent Zeelen biejelaicht too ent.

42  Un zee bleewen staunthauft en de Aposteln äare Lia un Jemeenshofft, en Broot bräakjen un en det Jebäd.

43  Dan kjeem groote Forrcht op jieda Zeel, un fäle Wundash un Täkjens worrden jedonn derrch de Aposteln.

44  Nü aul dee waut jleewden wiarren toop, un hauden aule Dinja en Jemeenshoft,

45  un fekoften äa Habungoot un waut zee hauden un fedeelden daut mank aulem, zoo aus irrjent eenem daut fäld.

46  Un zee bleewen Dachdäachlich met eenem Zen en dem Tempel, un brüaken Broot fon Hüs bot Hüs,

47  un löwden Got un hauden jefaulen met aul de Menschen. Un de Harr brocht Dachdäachlich [3]too de Kjoakj dee waut doa worrden jeradt.

[1] NU- Taikst lat üt nö dem Fleesh nö, wuad hee dem Kjrist nop brinjen un foadicht de Farrsh met hee wuad eenem op zien Troon zaten.

[2] NU-Taikst lat freidich üt.

[3] NU- Taikst lat too de Kjoakj üt.