4:1  Nü aus zee räden too de Menschen, kjeemen de Priesta, de Tempelwaichta, un de Sadüsäja op ent,

2  un wiarren zeeja festiat daut zee de Menschen liaden un prädichten de Öparstönunk fon de Doodes en Jeezus.

3  Un zee läden Henj öp ent, un stalden ent unja Wacht böt dem näaksten Dach, dan det wia öl öwent.

4  Oba, fäle waut det Wuat hiaden jleewden; un de Mana numaden rom fief düzent.

5  Un daut kjeem zoo rom, aun dem näaksten Dach, daut de Harrsha un Eltestash, un Shreftjeliade,

6  zoo goot aus Anas de Hüajgapriesta, Kaijafus, Jehanes, un Alekzandros, un zoo fäl aus fon de Famielje fon dem Hüajgapriesta wiarren, toop wiarren fezaumelt en Jerüzalem.

7  Un aus zee ent hauden en äare med jezat, früajgen zee, „Derrch waut fone Krauft  ooda en waut fonem Nömen ha jie dit jedonn?“

8  Peetrus, dan, jefelt met dem Heiljen Jeist, zäd too ent, „Harrsha fon de Menschen un Eltestash fon Iesra’eel:

9  “Wan wie disem Dach jerecht zenn fe ne goode Döt doonn too un halploozen Mensch, öp waut fon waich hee jezunt jemäakt es,

10  “löt daut jewist woarren too jünt aula, un too aule Menschen fon Iesra’eel, daut derrch Jeezus Kjristus fon Natsaret zienem Nömen, wäm jie kjrietsijden, wäm Got haft opjerecht fon de Doodes, derrch am steit dis Maun hia heel.

11  “‘Dit es de ‘Steen waut too zied jezat wia bie de Büja, waut es de Haupt Aiksteen jeworrden.‘ ‘^{Ps 118:22}

12  Doa es uk nich Radunk en irrjent un aundrem, dan doa es kjeen aundra Nomen jejäwt unja dem Himel mank Menschen wuaderrch wie moten jeradt woarren.“

13  Nü aus zee zajgen woo driest Peetrus un Jehanes wiarren, un zee fenoomen daut zee onjeliade  un jemeene Menschen wiarren, staunden zee. Un zee festunden dan daut dee wiarren met Jeezus jewast.

14  Un aus zee dem Mensch zajgen met ent stönn waut doa jeheelt wia, kunn zee nusht doa jäajen zaijen.

15  Öba aus zee ent hauden befölen toozied too gönn üt dem Rot rüt, räden zee dit mank zikj zelfst derrch,

16  un zäden, “Waut zel wie doonn met dise Mana? Dan daut doa werrkjlich un bediedentswiatet Wunda jedönn es derrjch ent es zelfstfestentlich too aule waut en Jerüzalem wönn, un wie kjenn daut nich feläjen.“

17  “Oba zoo daut daut zikj nich fespreedt mank de Menschen, löt ons ent zeeja bedreiwen, daut zee fon nü aun too kjeen Mensch räden en disem Nömen.“

18  Un zee roopten ent un befölen ent äwaheipt nich too räden ooda too liarren en Jeezus zienem Nömen.

19  Oba Peetrus un Jehanes auntwuaden un zäden too ent, „Aus daut raicht es en Got zien Zecht meeja nö jünt too horrchen aus nö Got, recht jie.

20  “Dan wie kjenn nich aus fon de Dinja räden waut wie jezeenn un jehiat han.“

21  Un aus zee ent wieda bedreiwt hauden, leeten zee ent gönn, dan zee fungen kjeen waich woo zee ent beströfen kunn, wäajen de Menschen, wiels dee feharrlichten Got aula fe waut jedönn wia.

22  Dan de Maun aun wäm dis Wunda jedönn wia, wia äwa fiatich Joa oolt.

23  Un aus zee wiarren gönn jelöten, jinjen zee nö äare äjene Jezalshöft un beheipten aules waut de Hauptpriesta un Eltestash jezaicht hauden too ent.

24  Un aus zee daut hiaden, hoowen zee äare Stem op nö Got met een Zen un zäden: „Harr, dü best Got, dee doa Himel un Iad un de Zee, un aules waut doa benen es jemäakt hast,

25  “dee, wäa bie det Mül fon zienem Deena Dawied haft jezaicht:

‚Wuaröm wiarren de Natsjoonen wutich,

          Un de Menschen plönden nutslooze Dinja?

26     De Welt Kjenichs noomen äa Staunt,

          Un de Harrsha wiarren toop jezaumelt

          Jäajen dem HARRN un jäajen zien

                Kjrist.‘ ^{Ps 2:1,2}

27  “Dan werrkjlich, jäajen dienem heiljen Deena Jeezus, wäm dü bezaulft hast, beides Herödes un Pöntiejus Pielatus, met de Heiden un de Menschen fon Iesra‘eejel, wiarren toop jezaumelt

28  “toom doonn wautema diene Haunt un diene Aufzecht haft en dem Ferüt jeplönt too doonn.

29  “Nü, Harr, kjikj öp äa Jedreiw, un jef diene Deena daut zee efentlich muchten dien Wuat räden,

30  “bie diene Haunt üt straikjen toom heelen, un daut Täkjens un Wundash muchten jedonn woarren derrch dem Nömen fon dienem heilja Deena, Jeezus.“

31  Un aus zee jebädt hauden, de Städ wua zee fezaumelt wiarren wia jeshedat; un zee wiarren jefelt met dem Heiljen Jeist, un zee räden Got zien Wuat frie efentlich.

32  Nü de Shoa fon dee waut doa jleewden wiarren fon een Hoat un eene Zeel; un kjeena zäd daut irrjent fon de Dinja waut hee äjend zien äjenet wia, öba zee hauden aule Dinja jemeen.

33  Un met groote Krauft jeewen de Aposteln Seichnis too Jeezus ziene Oparrstönunk. Un groote Jnöd wia öp ent aula.

34  Un doa wia kjeena mank ent waut korrt wia; dan aule waut Habungoot hauden fon Launt ooda Hieza feköften dee, un brochten daut waut tookjeem fon de Dinja waut fekoft wiarren,

35  un läden daut bie de Aposteln äare Feet; un zee deelden üt too un jiedrum zoo aus dee Noot haud.

36  Un [1]Jözes, dee doa uk Barrnabus jeneemt wia bie de Aposteln, waut fedolmetscht es Errmuntrunkszän, un Lewiet fon det Launt fon Sieprus,

37  waut Launt haud, feköft daut, un brocht daut Jelt un läd daut bie de Aposteln äare Feet.

[1] NU-Taikst last Jösef.