6:1  Kjinja, ziet jüne Elerrn jehoorrzom en dem Harrn, dan dit es raicht.

2  “Iat jünem Föda un jüne Muta,” ^{1 Mo 5:16} waut det iashtet Jeboot es met Fespräakunk:

3  “daut daut mucht goot zenn met jünt un daut jie mäajen lang läwen op de Iad.“

4  Un jie, Födash, doot nich jüne Kjinja too Oajanis opreitsen, öba brinjt ent op en de Lia un Femönunk fon dem Harrn.

5  Sklöwen, ziet jüne Meistash jehoorrzom nö dem Fleesh nö, met Forrcht un seterrn, en un kloaret Hoat, zoo aus too Kjristus;

6  nich met Üajgendeenst, toom Menschen jefaulen, öba aus Sklöwen fon Kjristus, wielt jie Got zienem Welen doonn fon Hoaten,

7  deent met un gooden Welen, zoo aus too dem Harrn, un nich too Menschen,

8  wielt wie weeten daut wautema fe goots irrjent eena deit, hee woat det zelwjet kjrian fon dem Harrn, aus hee un Sklöw es ooda Frie.

9  Un jie Meistash, doot det nämeljet too ent, jäwt dreiwen op, wiels jie weeten daut jün äjena Meista es uk[1] en dem Himel, un doa es kjeen parteishet met am.

10  Shlieslich, miene Breeda, ziet jestoakt en dem Harrn un en de Krauft fon ziene Macht.

11  Traikt Got zien gaunset Jewäa aun, daut jie mäajen jäajen de shlikjwäaj fon dem Diewel stönn kjenn.

12 Dan wie kjampfen nich jäajen Fleesh un Bloot, öba jäajen Fäastend, jäajen Kjreften, jäajen de Weltharrsha, jäajen jeistelje Armeejen fon beezet en himelshe Städa.

13 Doawäajens nämt det gaunse Jewäa fon Got op, daut jie muchten kjenn stönn en dem beezen Dach. Un wan jie aules jedönn han toom stönn,

14 doawäajens stöt, wiels jie jüne Hoften jegorrt han met Woarheit, un han det Brostshilt fon Jeraichticjkjeit aun jetroken,

15 un wiels jie de Shoo op de Feet jejrindt han met det Eefanjeeliejumfon Fräd;

16 un böwa aules, nämt det Shilt fon dem Gloowen wuamet jie woarren kjenn aul de fiaje Fielen fon dem Beezen ütlashen.

17 Un nämt dem Kjrichshoot fon de Radunk, un det Shwiat fon dem Jeist, waut Got zien Wuat es;

18 un bädt ema met aule Jebäda un Bedungen en dem Jeist, wiels jie wäaken bot dit Enj met aule Äwawindunk un Bedungen fe aul de Heilje,

19 un fe mie, daut mie de Wiad wuaden jejäwt woarren, daut ekj mucht mien Mül driest öp mäaken, om det Jeheemnis fon det Eefanjeeliejumweeten too löten.

20  fe waut ekj un Rejiarunksfeträda zen en Kjäden; daut ekj doa’en mucht driest räden, zoo aus ekj zul räden.

21  Öba daut jie uk muchten om miene Zachen weeten un woo ekj doo, Tikiekus, un jeleewda Brooda un Trüja Deena en dem Harrn, woat jünt aule Dinja löten weeten;

22  wäm ekj nö jünt jeshekjt ha fe kraikt dize Uazäak, daut jie muchten onze Zachen weeten, un daut hee jüne Hoaten mucht treesten.

23  Fräd too de Breeda, un Leew met Gloowen, fon Got dem Föda un dem Harrn Jeezus Kjristus.

24  Jnöd zie met aul dee waut dem Harrn Jeezus Kjristus leewen en aule Onfejenkjlichjeit. Amen. (Too de Epheesan jeshräwen fon Room derrch Tikiekus.)

[1]  NU-Taikst last Hee dee doa beides äa Meista es uk jünem.