Kapitel 3 HEEBRÄJA
3:1 Doawäajens, heilje Breeda, Deelnäma aun de Himelshe Roopunk, betracht dem Apostel un Hüajgapriesta fon onzem Bekjantnis, Kjristus Jeezus,
2 dee trü wia too däm waut am hanstald, zoo aus Moozes trü wia en aul zienem Hüshault.
3 Dan disa wia meeja Harrlichkjeit wiat jetalt aus Moozes, enzoofäl aus dee waut det Hüs büt meeja Ia haft aus det Hüs.
4 Dan jieda Hüs es bie wäm jebüt, öba dee waut aules büd es Got.
5 Un Moozes wia werrkjlich trü en aul zienem Hüshault aus un Deena, fe un Seichnis fon dee Dinja waut nöhäa wuaden fon jerädt woarren,
6 öba Kjristus aus un Zän äwa zien Hüs, wäms Hüs wie zenn wan wie dem Toofetrüjen faust hoolen un de Freid fon de Höpning zecha hoolen bot det Enj.[1]
7 Doawäajens, zoo aus de Heilja Jeist zaicht:
“Fondäujgel, wan jie ziene Stem hiarren,
8 Doot jüne Hoaten nich fehoaden zoo aus en de
Fe’uazäakjunk,
En dem Dach fon de Proowunk en de Wiltnis,
9 Wua de Födash mie fezochten, un proowden
mie auf, Un zajgen miene Woakjen fiatich Joa.
10 Doawäajens wia ekj dol met daut Jeneratsjoon,
Un zäd, ‘Zee gönn fe‘errt en äa Hoat,
Un zee han miene Wäaj nich jekjant.’
11 Un ekj shwua en mienem Oaja,
‘Zee woarren nich en miene Rü nen
gönn.’” Ps 95:7-11
12 Ziet jewoa Breeda, daut doa nich met eenmöl en irrjent eenem fon jünt un beezet Hoat fon Ongloowen es en dem läwenjen Got felöten;
13 öba femönt eena dem aundrem Dachdäachlich, wielt daut “Fondäujgel,” heet, daut jie nich met eenmöl fehoadt woarren derrch dem Bedrach fon Zind.
14 Dan wie zenn Deelnäma jeworrden fon Kjristus wan wie dem Aunfank fon onzem Toofetrüjen faust hoolen bot det Enj,
15 wielt daut jezaicht es:
“Fondäujgel, wan jie zien Wuat hiarren,
Doot nich jüne Hoaten fehoaden zoo aus en de
Febetanis.“ [2] Ps 95:7,8
16 Dan woone, dee doa jehiat hauden, wiarren febetat? Wiarren daut nich werrkjlich aul dee waut üt Ajipt rüt kjeemen, jeleidt bie Moozes?
17 Nü met wäm wia hee dol fe fiatich Joa? Wia daut nich met dee waut jezindicht hauden, wäms Doodeskjarrpash en de Wiltnis folen?
18 Un too wäm shwua hee daut zee zulen nich en ziene Rü nen gönn, öba aus too dee waut nich jehoorrzom wiarren?
19 Un wie zeenn daut zee kunn nich nen gönn wäajen Ongloowen.
[1] NU-Taikst lat zecha bot dem Enj üt.
[2] Friezen