5:1  Kömt nü, jie Rikje, hielt un jült fe de Misröblichkjeiten waut op jünt nop kömen!

2  Jüne Rikjdoms zenn fe’ädelt, un jüne Kjleeda fon Moten befräten.

3  Jün Golt un Zelwa es fefräten, un äare Fefrätunk woat un Seichnis zenn jäajen jünt un woat jün Fleesh opäten aus Fia. Jie han Shauts opjehiept en de latste Däujgel.

4  Werrkjlich, de Loon fon de Oabeida waut jüne Flekja heiwen, waut jie han trigj jehoolen derrch Shwindlarie shriejen üt; un det Jeroa fon de Eifsta han dem Harrn fon Zaba’öt[1] jeräkjt.

5  Jie han op de Iad jeläwt en Plezhia un jeshwaljt;[2] jie han jüne Hoaten jemast aus en dem Shlachdach.

6  Jie han fedaumt, jie han de Jeraichte jemerrdat; un hee wäat zikj nich fon jünt.

7  Doawäajens ziet jeduldich, Breeda, bot de Harr kjemt. Zeet woo De Foarma lüat fe de jeshatste Frucht fon de Iad, lüat jeduldich fe daut bot hee dem tiedjen un lötren Räajen kjricht.

8  Ziet jie uk Jeduldich. Jejrindt jüne Hoaten, dan dem Harrn zienem Kömen es nö too Haunt.

9  Grumelt nich eena jäajen dem aundren, Breeda, doamet jie nich fedaumt[3] woarren. Zeetemöl, de Rechta steit bie de Däa!

10  Miene Breeda, nämt de Profeeten, waut jerädt han en dem Harrn zienem Nömen, aus un fäabilt fon Lieden un Jedult.

11  Werrkjlich tal wie dee jezäajent waut derrchstönen. Jie han jehiat fon Hiob zien fedräujgen un det Enj jezeenn fon waut de Harr wul, daut de Harr es zeeja metfeelunt un errboarrmunt.

12  Öba äwa aules, miene Breeda, doot nich shwiarren, nich bie dem Himel uk nich bie de Iad ooda irrjent un aundren Eit. Öba löt jün „Jö,“ „jö,“ zenn, un jün „Nä,“ „Nä,“ daut jie nich en det Jerecht[4] nen kömen.

13  Deit irrjent eena lieden mank jünt? Löt am bäden. Es irrjent eena froo? Löt am Psalmen zinjen.

14  Es irrjent eena Kjrank mank jünt? Löt am fe de Eltestash fon de Kjoakj roopen, un löt ent bäden äwa am, un am bezaulwen met Eelj en dem Harrn zienem Nömen.

15  Un det Gloowesjebäd woat dem kjranken raden, un de Harr woat am oprechten. Un wan hee haft Zinden begönn, woat hee fejäwt woarren.

16  Bekjant jüne Äwaträdungen[5] eena too dem aundren, un bädt eena fe dem aundren, daut jie muchten jeheelt woarren. Det Feshlachzomet Jebäd fon un Jeraichta Mensch feshleit fäl.

17  Eelieja wia un Mensch met zoone Natüa aus onze, un hee bäd iarrensthauft daut daut nich wuad räajenen; un daut deed nich räajenen op det Launt fe dree Joa un zas Moonat.

18  Un hee bäd wada, un de Himel jeef Räajen, un de Iad produtsiad äare Frucht.

19  Breeda, wan irrjent eena mank jünt fon de Woarheit waundat, un irrjentwäa dreit am trigj,

20  löt däm weeten daut dee waut un Zinda trigj dreit fon det erren fon zienem Waich radt ne Zeel[6] fon dem Doot un bedaikjt ne mausen Zinden.

[1] Büakstäwlich fon de Arrmeejen.

[2] Friesen

[3][3] NU-un M-Taikst läzen jerecht.

[4] M-Taikst last Heichlarie.

[5] NU-Taikst last Zinden.

[6] NU-Taikst last ziene Zeel.