10:1  “Gauns entshieden zaij ekj too jünt, dee waut nich derrch de Däa en dem Shöpstaul jeit, öba kjript nop op un aundrem Waich, de zelwja es un Deef un un Reiba.

2 “Öba dee waut derrch de Däa nen jeit es de Hoad fon de Shop.

3 “Too däm mäakt de DäarenWaichta öp, un de Shöp hiarren ziene Stem; un hee roopt ziene äajene Shöp bie dem Nömen un leidt dee rüt.

4 “Un wan hee ziene äjene Shöp rüt brinkjt, jeit hee ferr dee; un de Shöp foljen am wiels dee kjann ziene Stem.

5 “Doch woarren dee op kjeen Waich un Framda foljen, öba woarren fon am fläjen, wiels zee kjann de Stem fon Framde nich.

6 Jeezus brukt dit Jlikjnis, öba zee festunden nich de Dinja waut hee too ent räd.

7 Dan zäd Jeezus wada too ent, „Gauns entshieden ziaj ekj too jünt, ekj zen de Däa fe de Shöp.

8 “Aul dee waut jeemols zenn ferr mie jekömen zenn Deew un Reibash, öba de Shöp hiarren ent nich.

9 “Ekj zen de Däa. Wan irrjent eena derrch mie nen jeit, dee woat jeradt woarren, un woat nen gönn un rüt un woat Weid finjen.“

10 “De Deef kjemt nich aus toom stälen, un Doot mäaken un febräakjen. Ekj zen jekömen daut zee muchten Läwen han, un daut zee daut riewa zulen han.

11 “Ekj zen de gooda Shöphoad. De gooda Shöphoad jeft zien Läwen fe de Shöp.

12 “Öba de Ütoabeida, dee waut nich de Hoad es, eena waut nich de Shöp äjent, zit dem Wulf kömen un felat de Shöp un flicht waich; un de Wulf jript de Shöp un fejaicht dee.

13 “De Ütoabeida flicht wiels hee un Aunjenömna es, un zorrcht nich fe de Shöp.

14 “Ekj zen de gooda Shöphoad; un ekj kjan miene Shöp, un zen jekjant bie miene äjene.

15 “Zoo aus mien Föda mie kjant, kraikt zoo kjan ekj dem Föda; un ekj laij mien Läwen döl fe de Shöp.

16 “Un aundre Shöp ha ekj waut nich fon dize Häad zenn; dee mot ekj uk brinjen, un dee woarren miene Stem hiarren; un doa woat eene Häad zenn un een Shöphoad.

17 “Doawäajens leewt mien Föda mie, wiels ekj laij mien Läwen döl daut ekj daut wada mucht opnämen.

18 “Kjeena nemt mien Läwen fon mie, öba ekj laij daut döl üt mie zelfst. Ekj ha Macht daut döl too laijen, un ekj ha Macht daut wada too nämen. Dit Jeboot ha ekj fon mienem Föda jekjräajen.“

19  Dan wia doa ne deelinj mank de Jüden wäajens dize Dinja.

20  Un fäle fon ent zäden, “Hee haft un Diewel un es Errzenich. Wuaromm horrch jie nö am?“

21 Aundre zäden, „Dit zenn nich de Wiad fon eenem waut doa un Diewel haft. Kaun un Diewel un Blinjen de Üajgen op mäaken?“

22 Nü daut wia de Fast fon de Enzäajenunk en Jerüzalem, un daut wia Winta.

23 Un Jeezus jinkj en dem Tempel, en Zolomön ziene Fäaleew.

24 Dan kjeemen de Jüden rom am un zäden too am, „Woo lang helst dü ons en dem Twiewel? Wan dü de Kjrist best, dan zaij ons kloa.”

25 Jeezus auntwuad, “Ekj zäd jünt, un jie jleewen nich. De Woakjen waut ekj en mienem Föda zienem Nömen doo, dee Seijen fon mie.

26 “Öba jie jleewen nich wiels jie zenn nich miene Shöp, zoo aus ekj too jünt zäd.

27 “Miene Shöp hiarren miene Stem, un ekj kjan ent, un zee foljen mie.

28 “Un ekj jäw ent det eewjet Läwen, un zee woarren niemöls fekömen; un kjeena woat ent üt miene Haunt rüt jripsen.

29 “Mien Föda, dee mie dee jejäft haft es jrata aus aule; un kjeena es fä’ich dee üt mienem Föda ziene Haunt too nämen.

30 “Ekj un mien Föda zenn eent.”

31 Dan noomen de Jüden wada Steena op am too steenjen.

32 Jeezus auntwuad ent, “Fäle goode Woakjen ha ekj jünt jewäzen fon mienem Föda. Fe woone fon dize Woakjen doo jie mie steenjen?“

33 De Jüden auntwuaden am un zäden, „Fe ne goode Woakj doo wie die nich steenjen, öba fe lasterrn, un wiels dü, aus un Mensch, mäakst diezelfst Got.“

34 Jeezus auntwuad ent, “Es daut nich jeshräwen en jün Jezats, ‚Ekj zäd, ‚Jie zenn Jeta‘“?

35 “Wan hee ent Jeta nand, too wäm det Wuat fon Got kjeem, un de Shreft kaun nich Jebräaken woarren,

36 “zaij jie fon däm wäm Got jeheilicht haft un en de Welt nen jeshekjt haft, ‚Dü deist lasterrn,‘ wielts ekj  zäd, ‚Ekj zen de Zän fon Got‘?

37 “Wan ekj nich de Woakjen fon mienem Föda doo, doot nich aun mie jleewen;

38 “öba wan ekj doo, wan jie mie uk nich jleewen, jleewt de Woakjen, daut jie muchten weeten un jleewen daut de Föda en mie es, un ekj en am.“

39 Doawäajens fezochten zee wada am too nämen, öba hee kjeem üt äare Haunt.

40 Un hee jinkj wada nö jant zied dem Jorrdan nö de Städ wua Jehanes aun dem Iashten deept, un doa bleef hee.

41 Dan kjeemen fäle nö am un zäden, „Jehanes deed kjeen Täkjen, öba aules waut Jehanes räd fon disem Maun es zoo.“

42 Un fäle jleewden doa aun am.