12:1  Dan, zas Däujgel ferr dem Pasafast, kjeem Jeezus nö Betanie, wua Latsarus wia dee doa wia Doot jewast, wäm hee haud opjerecht fon de Doodes.

2 Doa müaken zee am un Öwentkost; un Marrta deend, un Latsarus wia eena fon dee waut bie dem Desh zaut.

3 Dan noom Marieja un Punt fon zeeja diaret Zaulw fon Narrd, un zaulwd Jeezus ziene Feet en, un wesht dee met äare Hoa. Un det Hüs wia jefelt met det sheenet Jeroch fon de Zaulw.

4 Dan, eent fon de Jinja, Jüdus Iskariejot, Ziemon zienem Zän, dee am feröden wuad, zäd,

5 “Wuarom wia dize Zaulw  nich fekoft fe dree hundat Denarie un nö de Oame jejäwt?“

6 Dit zäd hee, nich daut hee fe de Oame zorrjd, öba wiels hee wia un Deef, un haud dem Jelt Kausten; un hee haud eensjemöl jenömen waut doa worrt nen jelaicht.

7 Öba Jeezus zäd, „Löt arr toch; zee haft dit jedönn fe dem Dach fon mien Bejrafnis.

8 “De Oame ha jie ema met jünt, öba mie ha jie nich ema.”

9 Nu, zeeja fäl fon de Jüden wisten daut hee doa wia; un zee kjeemen, nich om Jeezus zients haulwen, öba daut zee muchten Latsarus zeenn, wäm hee haud opjerecht fon de Doodes.

10 Öba de Hüajgepriesta fezochten Latsarus uk Doot too mäaken,

11 wiels wäajen am jinjen fäle fon de Jüden Waich un jleewden aun Jeezus.

12 Dem näaksten Dach ne groote Shoa Menschen waut wiarren nö dem Fast jekömen, aus zee hiaden daut Jeezus nö dem Fast kjeem,

13 noomen Asta fon Paulmbeem un jinjen rüt am too trafen, un shräjen üt,

 

„Hözana!

Jezäajent es dee waut en dem HARRN

zienem Nömen kjemt!

De Kjenich fon Iesra’eel!“

 

14 Dan Jeezus, aus hee haud un junja Äzel jefungen, zaut doa böwen; zoo aus daut jeshräwen wia:

 

15      “Ferrcht die nich, Dochta fon Siejoon;

           Zeejemol, dien Kjenich kjemt,

           Un dee zet op un Äzel Falum.“  Zak. 9:9

 

16 Ziene Jinja festunden dize Dinja nich too dem Iashten; öba aus Jeezus feharrlicht wia, don fol ent bie daut dize Dinja jeshräwen wiarren wäajen am un daut dee dize Dinja Jedönn hauden too am.

17 Doawäajens, de Menschen waut wiarren met am jewast aus hee Latsarus üt zien Grauf roopt un am oprecht fon de Doodes, seijden dit.

18 Fe dize uazäak trofen zikj de Menschen met am, wiels zee hauden jehiat daut hee disem Täkjen Jedönn haud.

19 De Foarizäja zäden dan mank zikj zelfst, „Jie zeenn daut jie rechten nusht üt. Zeetemöl, de gaunse Welt jeit am hinjaraun!“

20 Nü, doa wiarren wese Jriechen mank dee waut nop wiarren jekömen auntoobäden bie dem Fast.

21 Dan kjeemen dee nö Filipus, dee doa fon Betsäda fon Galiläja wia, un früajgen am un zäden, “Harr, wie wenschen Jeezus too zeenn.”

22 Filipus kjeem un zäd Andräus, un wieda, Andräus un Filipus zäden Jeezus.

23 Öba Jeezus auntwuad ent un zäd, „De Stund es jekömen daut de Menschenzän zul feharrlicht woarren.

24 “Gauns entshieden zaij ekj too jünt, büta un Weitkuarrn en de Iad nen felt un stoaft, blift daut auleen; öba wan daut stoaft, brinkt daut fäl Frucht.

25 “Dee waut zien Läwen leewt woat daut feliaren, un dee waut zien Läwen haust en dize Welt woat daut fe det eewjet Läwen hoolen.

26 “Wan irrjenteena mie deent, löt am mie nö foljen; un wua ekj zen, doa zaul mien Deena uk zenn. Wan irrjenteena mie deent, däm woat mien Föda iarren.

27 “Nü es miene Zeel jetrubelt, un waut zaul ekj zaijen? ‚Föda, rad mie fon dize Stund‘? Öba fe  dize Uazäak kjeem ekj bot dize Stund.

28 “Föda, feharrlich dienem Nömen.” Dan kjeem doa ne Stem fon dem Himel un zäd, „Ekj ha däm beides feharrlicht un woa däm wada feharrlichen.“

29 Doawäajens, de Menschen waut doa rom stunden un hiaden daut zäden daut daut rumeld. Aundre zäden, „Un Enjel haft jerädt too am.“

30 Jeezus auntwuad un zäd, „Dize Stem kjeem nich wäajen mie, öba om jünts haulwen.

31 “Nü es det Jerecht fon dize Welt; nü woat de Harrsha fon dize Welt rüt jeshmäten woarren.

32 “Un ekj, wan ekj opjehöwen woa fon de Iad, woa aule Menschen nö mie zelfst traikjen.”

33 Dit zäd hee toom betäkjnen derrch waut fonem Doot hee stoawen wuad.

34 De Menschen auntwuaden am, “Wie han jehiat fon det Jezats daut de Kjrist blift fe’ema; un woo kaust dü zaijen, ‘De Menschenzän mot opjehowen woarren‘? Wäa es dis Menschenzän?“

35 Dan zäd Jeezus too ent, „Det Licht es noch un kljienet stootsje lenja met jünt. Göt wiels jie det Licht han, daut de Diestanis jünt nich met eenmöl äwanemt; dee waut en Diestanis jeit weet nich wua hee han jeit.

36 “Wiels jie det Licht han, jleewt aun det Licht, daut jie muchten Kjinja fon det Licht woarren.” Dize Dinja räd Jeezus un feleet, un wia festäaken fon ent.

37 Öba wan hee uk haud zoo fäl Täkjens ferr ent Jedönn, doch jleewden zee nich aun am,

38 daut daut Wuat fon Jezaija, dem Profeet, mucht errfelt woarren waut hee räd:

 

„Harr, wäa haft onzen Fäadrach jejleeft?

           Un too wäm es dem Harrn zein Oam

                  je‘öpenboat?“ Jez 6:10; 53:1

 

39 Doawäajens kunn zee nich jleewen, wiels Jezaija zäd wada:

 

40      “Hee haft äare Üajgen feblendt un äare

                  Hoaten hoat jemäakt,

Zust zulen zee met eenmöl zeenn met äare                                                Üajgen,

           Zust zulen see festönn met äare Hoaten un

                  wenjen, zoo daut ekj ent heelen zul.”

 

41 Dize Dinja zäd Jezaija aus hee ziene harrlichkjeit zach un fon am räd.

42 Doch, zoogoa fäle mank de Harrsha jleewden aun am, öba wäajen de Foarizäja bekjanden zee am nich, zust muchten zee üt de Zienagog jestopt woarren,

43 dan zee leewden det jelöw fon Menschen meeja aus det jelöw fon Got.

44 Dan shräch Jeezus üt un zäd, „Dee waut aun mie jleewt, jleewt nich aun mie öba aun däm waut mie shekjt.

45 “Un dee waut mie zit, zit däm waut mie shekjt.

46 “Ekj zen en dize Welt jekömen aus un Licht, daut wäa’ema aun mie jleewt nich zul en Diestanis bliewen.

47 “Un wan irrjenteena miene Wiad hiat un jleewt nich aun mie, ekj recht am nich; dan ekj kjeem nich de Welt too rechten, öba de Welt too raden.

48 “Dee waut mie aufzaicht un nempt nich miene Wiad aun, haft daut waut am recht, det Wuat waut ekj jerädt ha woat am rechten en dem latsten Dach.

49 “Dan ekj ha nich aun mien äjenet jerädt; öba de Föda dee mie shekjt jeef mie un Jeboot waut ekj zul zaijen un waut ekj zul räden.

50 “Un ekj weet daut zien Jeboot es det eewjet Läwen. Doawäajens, wautema ekj räd, kraikt zoo aus de Föda mie haft jezaicht , zoo räd ekj.“