13:1  Nü ferr dem Pasafast, aus Jeezus wist daut ziene Stund jekömen wia daut hee dize Welt felöten zul nö dem Föda, un haud ziene äjene jeleewt waut en de Welt wiarren, leewd hee dee bot det Enj.

2 Un aus Öwentkust too Enj jekömen wia, un de Zötön haud öl en Jüdas Iskoariejot, Ziemon zienem Zän zien Hoat nen Jedönn am too feröden,

3 un Jeezus wist daut de Föda haud aules en ziene Henj jejäwt, un daut hee fon Got jekömen wia un daut hee nö Got jinkj,

4 stunt op fon Öwentkust un läd ziene Kjleeda too zied, noom un Haundüak un gorrt zikj zelfst.

5 Nö daut, goot hee Wöta en ne Kom un fonk aun de Jinja äare Feet too waushen, un too weshen met det Haundüak met woont hee zikj zelfst jegorrt haud.

6 Dan kjeem hee nö Ziemon Peetrus. Un Peetrus zäd too am, „Harr, deist dü mie de Feet Waushen?“

7 Jeezus autwuad un zäd too am, „Waut ekj doo festeist dü nich nü, öba dü woasht, nö dit.“

8 Peetrus zäd too am, “Dü zaust niemöls miene Feet waushen!” Jeezus zäd too am, “Wan ekj die nich de Feet waush, hast dü kjeen poat aun mie.”

9 Ziemon Peetrus zäd too am, “Harr, nich bloos miene Feet, öba uk miene Henj un mienem Kop!“

10 Jeezus zäd too am, “Dee waut jebödt es brukt noch bloos ziene Feet waushen, öba es gauns rein; un dü best rein, öba nich aule fon jünt.”

11 Dan hee wist wäa am wuad feroden; doawäajens zäd hee, „Jie zenn nich aula rein.“

12 Aus hee dan haud äare Feet jewoshen, noom hee ziene Kjleeda, un zad zikj döl, un zäd too ent, „Weet jie waut ekj too jünt Jedönn ha?”

13 “Jie nann mie Liara un Harr, un jie zaijen raicht, dan daut zen ekj.

14 “Wan ekj dan, jün Harr un Liara, ha jüne Feet jewoshen, zul jie uk eena dem aundrem de Feet waushen.

15 “Dan ekj ha jünt un Biespel jejäwt, daut jie zulen zoo doonn aus ekj too jünt ha.

16 “Gauns entshieden zaij ekj too jünt, un Knaicht es nich jrata aus zien Meista; un dee waut jeshekjt es, es uk nich jrata aus dee waut am shekjt.

17 “Wan jie dize Dinja weeten, jezäajent ze jie wan jie dee doonn.

18 “Ekj räd nich fon jünt aula. Ekj weet wäm ekj jewält ha; öba daut de Shreft mucht errfelt woarren, ‘Dee waut Broot at met mie haft ziene Hak jäajen mie opjehöwen.‘

19 “Nü, ekj zaij dit too jünt eeja daut kjemt, daut wan det iasht kjemt, daut jie muchten jleewen daut ekj hee zen.

20  “Gauns entshieden, ekj zaij too jünt, dee wäa’ema däm opnemt wäm ekj shekj nemt mie op; un dee wäa mie opnemt nemt däm op waut mie shekjt.

21 Aus Jeezus dize Dinja haud jezaicht, wia hee jetrubelt en dem Jeist, un zeft un zäd, „Gauns entshieden zaij ekj too jünt, eena fon jünt woat mie feröden.“

22 Dan kjikjten de Jinja eena nö dem aundrem, fetwiewelt fon wäm hee räd.

23 Nu doa länd zikj aun Jeezus eena fon de Jinja, dee wäm hee leewd.

24 Doawäajens wonk Ziemon Peetrus nö däm toom fraujgen wäa daut wia fon wäm hee räd.

25 Dan, aus hee aun Jeezus ziene Brost länd, zäd hee too am, „Harr, wäa es daut?“

26 Jeezus auntwuad, “Daut es dee wäm ekj woa un biet Broot jäwen wan ekj daut enjedukt ha.“ Un aus hee daut enjedukt haud, jeef hee daut nö Judas Iskoariejot, de Zän fon Ziemon.

27 Nü nö det biet Broot, fua de Zötön en am nen. Dan zäd Jeezuz too am, “Waut dü deist, doo  shwind.”

28 Öba kjeena aun dem Desh wist fe waut fone Uazäak hee dit zäd too am.

29 Dan dochten wese, wäajens Judas dem Jelt Kausten haud, daut Jeezus haud too am jezaicht, „Kjeep dee Dinja waut ons fälen fe dem Fast,“ ooda daut hee zul waut nö de oame Jäwen.

30 Aus hee det biet Broot jekjräajen haud, jinkj hee fuats rüt. Un daut wia Nacht.

  1. Aus zee dan iasht wiarren rüt jegönn, zäd Jeezus, „Nü es de Menschenzän feharrlicht, un Got es feharrlicht en am.

32 “Wan Got feharrlicht es en am, woat Got am uk feharrlichen en zikj zelfst, un am fuats feharrlichen.

33 “Kjliene Kjinja, ekj woa nich fäl lenja met jünt zenn. Jie woarren mie zäkjen; un zoo aus ekj zäd too de Jüden, ‚Wua ekj han gö, kje jie nich han kömen,‘ zoo zaij ekj nü too jünt.

34 “Un niejet Jeboot jäw ekj nö jünt, daut jie eena dem aundrem leewen; zoo aus ekj jünt leewd, daut jie uk eena dem aundrem leewen.

35 “Derrch dit woarren aule weeten daut jie miene Jinja zenn, wan jie Leew han eena fe dem aundrem.

36 Ziemon Peetrus zäd too am, “Harr, wua jeist dü han?” Jeezus auntwuad un zäd, “Wua ekj han gö kaust dü mie nich nü foljen, öba dü woasht mie nohäa foljen.”

37 Peetrus zäd too am, “Harr, wuarom kaun ekj die nich nü foljen? Ekj woa mien Läwen döl laijen om dients haulwen.”

38 Jeezus auntwuad am, “Woasht dü dien Läwen döl lajen om miens haulwen? Gauns entshieden zaij ekj too die, de Hön woat nich Kjreijen bot dü mie dree möl feläujgen hast.“