4:1  Doawäajens, aus de Harr wist daut de Foarrizäja hauden jehiat daut Jeezus meeja Jinja müak un deept aus Jehanes,

2  doch deept Jeezus nich, öba ziene Jinja deeden;

3  feleet hee Jüdäja un jinkj wada nö Galiläja.

4  Öba daut wia needich daut hee derrch Zamarieja jinkj.

5  Dan kjeem hee nö ne Staut fon Zamarieja waut Saikarr jenant woat, dicht aun det biet Launt waut Jakoobus zienem Zän Jösef haud jejäft.

6  Nü Jakob zien Borrm wia doa. Jeezus, doawäajens daut hee meed fon ziene Reiz wia, zaut zoo bie dem Borrm. Daut wia rom de zaste Stund.

7  Ne Frü fon Zamarieja kjeem Wöta too traikjen. Jeezus zäd too arr, “Jeff mie un Drink.”

8  Dan ziene Jinja wiarren Waich jegönn nö de Staut Äten too kjeepen.

9  Dan zäd de Frü fon Zamarieja too am, “Woo es daut daut dü, un Jüd, un Drink fraichst fon mie, ne Zamarietashe Frü?” Dan de Jüden han kjeene Haundlarie met de Zamarieta.

10  Jeezus auntwuad un zäd too arr, “Wan dü de Göw fon Got wist, un wäa daut es waut too die zaicht, ‘Jäw mie un Drink,’ wuzh dü am han jefräacht, un hee wuad die han läwenjet Wöta jejäwt.”

11  De Frü zäd too am, “Harr, dü hast nusht toom met shapen, un de Borrm es deep. Wua kjrichst dü dan dit läwenjet Wöta?”

12  “Best dü jrata aus ons Föda Jakob, dee ons dem Borm jeef, un drunk doa zelfst fon, un uk ziene Zäns un zien Fee?”

13  Jeezus auntwuad un zäd too arr, “Wäa’ema fon dit Wöta drinkjt woat wada darrshten

15  De Frü zäd too am, “Harr, jef mie dit Wöta, daut ekj nich meeja darrshten mucht, ooda hia han kömen toom shapen.”

16  Jeezus zäd too arr, “Gö, roop dienem Maun un kom häa.”

17  De Frü auntwuad un zäd, “Ekj ha kjeenem Maun.” Jeezus zäd too arr, “Sheen hast dü jezaicht, ‘Ekj ha kjeenem Maun,’

18  ‘dan dü hast fief Mana jehaut, un däm waut dü nü hast es nich dien Maun; en daut zätst dü de Woarheit.”

19  De Frü zäd too am, “Harr, Ekj fenäm daut dü un Profeet best.”

20  “onze Födash deeden aunbäden op disem Boach, un jie Jüden zaijen daut en Jerüzalem es de Städ wua eena aunbäden zul.”

21  Jeezus zäd too arr, “Frü, jleew mie, de Stund kjemt wan jie nich woarren op disem Boach ooda en Jerüzalem dem Föda aunbäden.”

22  “Jie baden aun, waut, daut weet jie nich; wie weeten waut wie aunbäden, dan de Radunk es fon de Jüden.

23  “Öba de Stund kjemt, un es nü, wan de woare Aunbäda woarren dem Föda aunbäden en dem Jeist un en Woarheit; dan de Föda zäkjt zoone am auntoobäden.”

24  “Got es Jeist, un dee waut am aunbäden moten am aunbäden en dem Jeist un en Woarheit.”

25  De Frü zäd too am, “Ekj weet daut Mesiejas kjemt, dee doa Kjrist heet. Wan hee kjemt, hee woat ons aule Dinja zaijen.”

26  Jeezus zäd too arr, “Ekj, dee met die rädt, zen dee.”

27  Äwa däm kjeemen ziene Jinja, un zee staunden daut hee met ne Frü räd; doch zäd kjeena, „Waut zäkst dü“ ooda, „Wuarom rädtst dü met arr?”

28  De Frü leet dan äa Wötatop doa, jinkj äa Waich en de Staut nen, un zäd too de Manna,

29  “Kömpt, zeet un Maun dee mie aules jezaicht haft waut ekj jeemols Jedönn ha. Kun dit de Kjrist zenn?“

30  Dan jinjen zee üt de Staut rüt un kjeemen nö am.

31  Too dee zelfstje Tiet sporrnden ziene Jinja am aun un zäden, “Rabie, ät.”

32  Öba hee zäd too ent, “Ekj ha ‘Äten too äten wua jie nich fon weeten.”

33  Doawäajens zäden de Jinja eena too dem aundrem, “Haft irrjentwäa am waut too äten jebrocht?”

34  Jeezus zäd too ent, “Mien Äten es dem Welen fon däm too doonn dee mie jeshekjt haft, un ziene Oabeit too foadjen.”

35  “Zaij jie nich, ‘Doa zenn noch feeja Moonat un dan kjemt de Eifst?’ Zeetemöl, ekj zaij too jünt, häwt jüne Üajgen op un kjikjt nö de Flekja, dan dee zenn öl wit fe dem Eifst.“

36  “Un dee waut aufarrnt kjricht Loon, un zaumelt Frucht fe det eewjet Läwen, daut beides dee waut zeit un dee waut aufarrnten zikj muchten toop freijen.”

37  “Dan en dit es det Sprechwuat woa: ‚Eena zeit un de aundra arrnt auf.‘“

38  “Ekj shekjt jünt daut auftooarrnten wua jie nich fäa jeshauft han; audre han jeshauft un jie kjeemen en äre oabeit nen.“

39  Un fäl Zamarieta fon dee Staut jleewden aun am wäajen de Frü äa Wuat dee doa Zäd, „Hee  fetald mie aules waut ekj jeemöls Jedönn ha.“

40  Aus de Zamarieta dan wiarren nö am jekömen, sporrnden zee am aun met ent too bliewen; un hee bleef doa twee Däujgel.

41  Un fäl meeja jleewden wäajen zien äjenet Wuat.

42  Dan zäden zee too de Frü, “Nü jleew wie, nich doawäajens daut dü zätst, dan wie han am fe ons zelfst jehiat un wie weeten daut dit werrkjlich de Kjrist es, de Rada fon de Welt.”

43  Nü nö twee Däujgel feleet hee fon doa un jinkj nö Galiläja,

44  dan Jeezus zelfst Seijd daut un Profeet kjeene Ia haft en ziene äjene Jäajent.

45  Aus hee dan nö Galiläja kjeem, de Galiläja noomen am op, dan zee hauden aul de Dinja jezeenn waut hee en Jerüzalem deed; dan zee wiarren uk nö dem Fast jegönn.

46  Dan kjeem Jeezus wada nö Kana fon Galiläja wua hee Wöta Wien jemäakt haud. Un doa wia un wesa Ödelmaun wäm zien Zän doa krank wia bie Kaperna‘um.

47  Aus hee jehiat haud daut Jeezus wia rüt jekömen fon Judäja en Galiläja nen, jinkj hee nö am un felangd am rauf too kömen un zienem Zän heelen, dan hee wia doodes krank.

48  Dan zäd Jeezus too am, “Wan jie Menschen nich Täkjens zeenn un Wunda, woa jie äwa kjeenem Waich jleewen.“

49  De Ödelmaun zäd too am, “Harr, kom rauf eeja eeja mien Kjint stoaft!“

50  Jeezus zäd too am, “Gö dienem Waich; dien Zän läwt.” Un de Maun jleewd det Wuat waut Jeezus too am räd, un jinkj zienem Waich.

51  Un aus hee nü rauf jinkj, trofen ziene Deena am un fetalden am un zaden, „Dien Zän läft.“

52  Dan felangd  hee fon ent de Stund aus hee bäta worrt. Un zee zäden too am, „Jisterrn, bie de zäwende Stund feleet de Feeba am.“

53  Doawäajens wist de Föda daut daut de zelfstje Stund wia en woone Jeezus too am zäd, “Dien Zän läft.“ Un hee zelfst jleewd, un zien gaunset Hushault.“

54  Dit es det tweeda Täkjen waut Jeezus deed aus hee üt Jüdäja jekömen wia en Galiläja nen.