1  Jüdas, un Sklöw fon Jeezus Kjristus, un Brooda fon Jakoobus,

Too dee waut jeroopt zenn, jeheilicht bie Got dem Föda, un bewoat en Jeezus Kjristus:

2  Errboarrmunk, Fräd, un Leew zie jemutiplitsiat too jünt.

3  Jeleewde, wielt ekj zeeja flietich wia nö jünt too shriewen wäajen onze jemeenzome Radunk, funk ekj daut needich nö jünt too shriewen jünt too femönn toom iarrentslich sträwen fe dem Gloowen waut eenmöl fe aulem äwajäwt wia too de Heilje.

4  Dan wese Menschen zenn onbemoakjt nen jeshlikjt, waut lang trigj ütjetäkjent wiarren fe dize Fedaumnis, onjetelje Menschen, waut de Jnöd fon Got en Shomploozichkjeiten nen driejen un feläjen dem eensjen Harr Got[1] un onzem Harrn Jeezus Kjristus.

5  Öba ekj wel jünt denkjen halpen, wan jie dit doch uk eenmöl wisten, daut de Harr, aus hee de Menschen jeradt haud üt det Launt fon Ajipt, nöhäa fenicht dee waut nich jleewden.

6  Un de Enjeln waut nich äare pausende Städ hilden, öba feleeten äare Wönstäd, haft hee jehoolen en eewje Kjäden unja Diestanis fe det Jerecht fon dem grooten Dach;

7  zoo aus Zodom un Gömöra, un de Städa rom ent en zoone waich aus dize, un hauden zikjzelfst äwajäwt nö Hürarie un wiarren framdet Fleesh hinjaraun jefoarren, un zenn jezat aus un Fäabilt, un läden Rach fon eewjet Fia.

8  Kraikt zoo dize Dreema fe’onreinjen det Fleesh, steeten Machtraicht rüt, un lasterrn de hüach Be‘aumte.

9  Doch Miecha‘el de Hauptengel, en beheipten met dem Diewel, aus hee street äwa Moozes zienem Kjarrpa wäujgd zikj nich am üttooshempen, öba zäd, „De Harr femön die!“

10  Öba dize lasterrn wautema zee nich weeten; un wautema zee natüarrlich weeten, zoo aus onzenje Beesta, en dize Dinja fe’ädeln zee zikj zelfst.

11  Wee too ent! Dan zee zenn dem Waich fon Kain jegönn, un han bejiarich en dem errenden waich fon Bala‘am jerant fe Fedeenst, un fekjeemen en dem Errtüm fon Köra.

12  Dize zenn Plakjen en jüne Leew Fasten, wiels zee fasten met jünt önen Forrcht, un deenn bloos zikj zelfst. Dit zenn Wolkjen önen Wöta, rom jedräacht bie Wind; Beem löt en dem Hoafst önen Frucht, twee möl Doot, opjeräten bie de Warrteln;

13  wile Walen fon de Zee, shümen äare äjene Shaund op; wankende Stiarrn fe wäm de Dunkelheit fon Diestanis es fe’ema opbewoat.

14  Nü Einok, de zäwenda fon Adam, profetseid uk äwa dize Menschen, un zäd, „Zeetemöl, de Harr  kjemt met tian düzende fon ziene Heilje,

15  toom Jerecht eewen op aule, toom aule äwatseijen waut doa onjetlich zenn mank ent fon aul äare onjetliche Döten waut zee han je’eewt en onjetliche wäaj, un fon aul de ruchlooze Dinja waut onjetliche Zinda han jäajen am jerädt.”

16  Dize zenn Grumzauja, Gruntsa, wiels zee nö äa äjenet jielen nö waundeln; un äa Mül rädt groote, shwalende Wiad, un shmeicheln Menschen toom ent ütnutsen.

17  Öba jie, Jeleewde, denkjt aun de Wiad waut eeja jerädt wiarren derrch de Aposteln fon onzem Harrn Jeezus Kjristus:

18  woo zee jünt zäden daut doa wuaden Spata zenn en de latste Tiet waut nö äare äjene onjetelje Felangungen wuaden waundeln.

19  Dize zenn dee waut de Jezenen nö gönn, waut Sheedinjen brinjen, un han nich dem Jeist.

20  Öba jie, jeleewde, büt jünt zelfst op, op jünem heilichsten Gloowen, un bädt en dem Heiljen Jeist,

21  un hoolt jünt zelfst en Got ziene Leew, wiels jie fe de Errboarrmunk fon onzem Harrn Jeezus Kjristus lüarren fe det eewjet Läwen.

22  Un aun wese hat Metfeelunk, un mäakt un unjasheet;[2]

23  öba wese radt met Forrcht, wiels jie dee üt dem Fia traikjen,[3] un haust zoogoa det Kjleet waut fe’onreinicht es derrch det Fleesh.

24     Nü too däm dee jünt kaun hoolen fon faulen,

Un jünt önen Fäla hanstalen

Ferr de jäajenwuat fon ziene Harrlichkjeit met

freid äwademöt,

25     Too Got ons Rada,[4]

Dee auleen weiz[5] es,

zie Harrlichkjeit un Madastichkjeit,

Harrshoft un Krauft,[6]

Beides nü un fe’ema.

Amen.

[1] NU-Taikst lat Got üt.

[2] NU-Taikst last dee doa bedüarren un mäaken Unjasheedungen.

[3] {NU-Taikst laicht bie un aun wese hat Errboarrmunk met Forrcht un lat met Forrcht üt en dem iashten Zautsdeel.

[4] NU-Taikst last Too dem eensjen Got, ons Rada, un lat weiz üt.

[5] NU-Taikst laicht bie derrch Jeezus Kjristus onzem Harrn.

[6] NU-Taikst laicht bie Ferr aul de Tiet.