Kapitel 17 LUKAS
17:1 Dan zäd hee too ziene Jinja, “Daut es onmäalich daut kjeene Aunstoosen woarren kömen, öba wee däm derrch wäm dee kömen!
2 „Daut wuad zenn bäta jewast fe däm wan un Mälsteen rom zien Jenekj jehungen wia, un hee wia en de Zee nen jeshmäten, aus daut hee zul eene fon dize Kljiene aunstoosen.
3 “Paust op nö jünt zelfst. Wan dien Brooda jäajen die zindicht, femön am; un wan hee büsee deit, fejäw am.
4 “Un wan hee zäwen möl en een Dach jäajen die zindicht, un zäwen möl en un Dach trigj kjemt un zaicht, ‚Ekj doo Büsee,‘ zaust dü am toogoodhoolen.“
5 Un de Aposteln zäden too dem Harrn, „Femia onzem Gloowen.“
6 Dan zäd de Harr, „Wan jie Gloowen han aus un Zampkuaren, ku jie zaijen too disem Boom, ‚Zie dü üt jeräten bie de Warrteln un en de Zee jeplaunt,‘ un dee woat die horrchen.
7 “Un wäa fon jünt, waut un Deena haft waut doa plächt un Shöp hoaden deit, woat zaijen, wan dee nen kjemt fon det Flekj, ‚Kom fuats un zat die döl toom äten’?
8 “Öba woat hee nich leewa too am zaijen, ‘Mäak waut reed fe mien Öwentkost, un binj det Shaldüak aun un deen mie bot ekj jejäten un jedrunken ha, un nohäa woasht dü äten un drinkjen’?
9 “Dankt hee däm Deena doawäajens daut hee de Dinja deed waut am jeböden wiarren? Ekj denkj nich.
10 “Kraikt zoo jie, wan jie aules Jedönn han waut jünt jeböden wia, zaicht, ‚Wie zenn onfedeenstliche Deena. Wie han Jedönn waut ons Deenst too doonn wia.“
11 Dan pesiad daut aus hee nö Jerüzalem jinkj, daut hee derrch de med fon Zamarieja un Galiläja jinkj.
12 Dan, aus hee en un weset Darrp nen jinkj, trofen am doa tian Mana waut Lepra wiarren, waut wiet auf stunden.
13 Un dee hoowen äare Stemen op un zäden, „Jeezus, Meista, errboarrm die äwa ons!“
14 Aus hee ent dan zach, zäd hee too ent, „Göt, un wiest jünt zelfst nö dem Priesta.“ Un daut wia zoo daut aus zee jinjen wiarren zee jereinicht.
15 Un eena fon dee, aus hee zach daut hee jeheelt wia, kjeem trigj, un met ne lüde Stem feharrlicht hee Got,
16 un fol döl op zien Jezecht ferr ziene Feet, un jeef am Dank. Un hee wia un Zamarieta.
17 Dan auntwuad Jeezus un zäd too am, „Wiarren doa nich tian jereinicht? Öba wua zenn de näajen?
18 “Wiarren kjeene jefungen waut trigj kjeemen toom danken büta dis Ütlenda?“
19 Un hee zäd too am, “Stö op, gö dienem Waich. Dien Gloowen haft die Jezunt jemäakt.“
20 Nü aus hee worrt jefräacht bie de Foarrizäja waneeja det Gotesrikj kömen wuad, auntwuad hee un zäd, “Got zien Rikj kjemt nich met be’oöbachten;
21 “un zee woarren uk nich zaijen, ‘Zeet hia!’ ooda ‘Zeet doa!‘ Dan gauns entshieden, det Gotesrikj es mank jünt.“
22 Dan zäd hee too ziene Jinja, „De Däujgel woarren kömen wan jie woarren felangen eent fon dem Menschenzän ziene Däujgel too zeenn, un jie woarren däm nich zeenn.
23 “Un zee woarren zaijen too jünt, ‘Kjikjt hia’, ooda, ‘Kjikjt doa!’ Göt ent nich hinjaraun un folcht ent nich.
24 “Dan zoo aus de Blits dacht üt een poat unja dem Himel un shient nö det aundret Poat unja dem Himel, zoo woat uk de Menschenzän zenn en zienem Dach.
25 “Öba iasht mot hee fäle Dinja lieden un rütjestat Woarren fon dit Jeneratsjoon.
26 “Un zoo aus daut wia en Nö’a ziene Däujgel, zoo woat daut zenn en de Däujgel fon dem Menschenzän:
27 “Zee eeten, zee drunken, zee frieden Früjes, zee worrden en dem befriejen jejäwt, bot dem Dach aus Nö’a en de Arche nen jinkj, un de Äwashwamunk kjeem, un fenicht ent aula.
28 “Kraikt zoo aus daut uk wia en Lot ziene Däujgel: zee eeten, zee drunken, zee koften, zee fekoften, zee plaunten, zee büden;
29 “öba aun dem Dach aus Lot üt Zodom rüt jinkj räajend det Fia un Shwäwelblit fon dem Himel un fenicht ent aula.
30 “Kraikt zoo woat daut en dem Dach zenn wan de Menschenzän je’öpenboat woat woarren.
31 “En däm Dach, dee waut op det Hüsdak es, un ziene Femiajen es en det Hüs, löt am nich rauf kömen daut waich too nämen. Un uk zoo, dee waut op de Stap es, löt am nich trigj dreijen.
32 “Denkjt aun Lot ziene Frü.
- “Wäa’ema zien Läwen fezäkt too raden woat daut feliarren, un wäa’ema daut felist woat daut bewoarren.
34 “Ekj zaij jünt, en dee Nacht woarren twee Mana en een Bad zenn: eena woat jenömen woarren un de aundra hinjalöten.
35 “Twee Früjes woarren Mäl mölen: eene woat jenömen woarren un de audre hinjalöten.
36 “Twee Mana woarren op det Flekj zenn: eena woat jenömen woarren un de aundra hinjalöten.”[1]
37 Un zee auntwuaden un zäden too am, „Wua Harr?“ Dan zäd hee too ent, „Wua’ema de Kjarrpa es, doa woarren de Odlash toop jezaumelt zenn.“
[1] NU-Taikst un M- löten Farrsh 36 üt.