24:1  Nü aun dem iashten Dach fon de Wäakj, zeeja tiedich aun dem Morrjen, zee, un wese aundre Früjes met ent, kjeemen nö det Grauf un brochten de Kjriedarie waut zee hauden reed jemäakt.

2  Öba zee fungen dem Steen waich jerolt fon det Grauf.

3  Dan jinjen zee nen un fungen dem Kjarrpa fon dem Harrn Jeezus nich.

4  Un daut kjeem zoo rom, aus zee zeeja fewundat wiarren äwa dit, daut zeetemöl, twee Mana stunden bie ent en shienende Kjleeda.

5  Dan, aus zee angst wiarren un büajgen äare Jezechta nö de Iad, zäden de Enjeln too ent, „Wuarom  zäkj jie de Läwenje mank de Doodes?

6  “Hee es nich hia, öba es opjestönn!  Hoolt aun dem Denkj woo hee too jünt räd aus hee noch en Galiläja wia,

7  un zäd, „De Menschenzan mot äwajäwt woarren en de Henj fon Zindfole Menschen nen, un mot jekjrietsicht woarren, un dem dreden Dach wada opstönn.“

8  Un zee erinaden ziene Wiad.

9  Dan jinjen zee trigj fon det Grauf un fetalden aul dize Dinja too de Alw un aul de äwaje.

10  Daut wia Marieja Magdaleena, Jö’ana, Marieja de Muta fon Jakoobus, un de aundre Früjes met ent, waut de Aposteln dize Dinja fetalden.

11  Un äare Wiad sheenen too ent aus ladje Jeshichten, un zee jleewden ent nich.

12  Öba Peetrus stunt op un rand nö det Grauf; un bie dem döl bäjen zach hee de Leinseichne Koderrn doa auleen ligjen; un hee feleet, un staund zikj zelfst äwa waut jeworrden wia.

13  Nü, zeetemöl, twee fon ent reizden däm zelwjen Dach nö un Darrp waut Emäjus heet, waut zäwen miel fon Jerüzalem wia.

14  Un zee fetalden unja eenaunda fon aul dize Dinja waut jeworrden wiarren.

15  Zoo wia daut dan, wielt zee zikj unjahilden un fe’uazäakden, daut Jeezus zelfst nö’aun kjeem un jinkj met ent.

16  Öba äare Üajgen wiarren jehoolen, zoo daut zee am nich kjanden.

17  Un hee zäd too ent, „Waut fone Fetal ha jie hia eena met dem aundrem wielt jie delengd gönn un trüarich zenn?“

18  Dan, dee, wäms Nömen doa Klie’öpus wia, auntwuad un zäd too am, „Best dü de eensja Framda en Jerüzalem, un hast dü nich de Dinja jewist waut hia pesiat zenn en dize Däujgel?”

19  Un hee zäd too ent, „Waut fone Dinja?“ Dan zäden zee too am, „De Dinja om Jeezus fon Natsaret, dee doa un Profeet wia, jewaultich en Döten un Wiad ferr Got un aule Menschen,

20  “un woo de Hauptpriesta un onze Harrsha am äwajeewen toom fedaumt woarren too dem Doot, un kjrietsijden am.

21  “Öba wie höpten daut daut dee wia waut Iesra’eel zul looskjeepen. Werrkjlich, bezied aul dit, fondäujgel es de dreda Dach fon don aus dize Dinja pesiaden.

22  “Jö, un wese Früjes fon onze Jezalshoft, waut doa tiedich bot det Grauf kjeemen, staunden ons.

23  “Aus zee zienem Kjarrpa nich fungen, kjeemen zee un zäden zee hauden un Fäashien Jezeenn fon Enjeln waut doa zäden hee wia läwentich.

24  “Un wese fon dee waut met ons wiarren jinjen nö det Grauf un fungen daut zoo aus de Früjes jezaicht hauden öba am zajgen zee nich.“

25  Dan zäd hee too ent, „Ö Noaren, un zacht en det Hoat aules too jleewen waut de Profeeten jezaicht han!

26  “Zul de Kjrist nich dize Dinja lieden un en ziene Harrlichkjeit nen gönn?”

27  Un hee fonk aun fon Moozes un aul de Profeeten, un errkjläad en aul de Shreften de Dinja wäajen am.

28  Dan kjeemen zee nö’aun det Darrp wua zee op dem Waich han wiarren, un hee deed zikj aus wan hee wuad wieda gönn.

29  Öba zee hilden am trigj un zäden, „Bliew met ons, dan daut es aun dem Öwent, un de Dach es wiet febie.“

30  Nü kjeem det zoo rom, aus hee aun dem Desh zaut met ent, daut hee Broot noom, un zäajend un brüak daut, un jeef daut nö ent.

31  Dan worrden äare Üajgen öp jemäakt un zee kjanden am; un hee feshwunk fon äa Zecht.

32  Un zee zäden eena too dem aundrem, „Brend ons Hoat nich en ons wielt hee met ons räd op dem Waich un wielt hee de Shreften öp müak too ons?”

33  Dan stunden zee de zelwje Stund op un jinjen trigj nö Jerüzalem, un fungen de alw un dee waut toop fezaumelt wiarren met ent,

34  un zäden, „De Harr es werrkjlich opjestönn, un es opjewäzen too Ziemon!“

35  Un zee fetalden aul de Dinja waut pesiat wiarren op dem Waich, un woo hee jekjant wia bie ent en det Broot bräakjen.

36  Nü aus zee dize Dinja zäden, stunt Jeezus zelfst en äare med un zäd too ent, „Fräd too jünt.“

37  Öba zee wiarren fefiat un fe’engst, un dochten zee hauden un Jeist jezeenn.

38  Un hee zäd too ent, „Wuarom ze jie jetrubelt? Un wuarom stönn Bedüarungen op en jüne Hoaten?

39  “Zeetemöl miene Henj un miene Feet, daut daut ekj zelfst zen. Hauntiat mie un zeet, dan un Jeist haft nich Fleesh un Kjnäakes zoo aus jie zeenn ekj ha.“

40  Aus hee dit jezaicht haud, wees hee ent ziene Henj un ziene Feet.

41  Öba wielt zee doch noch nich jleewden fe Freid, un staunden, zäd hee too ent, „Ha jie hia irrjent Äten?“

42  Dan jeewen zee am un biet jebrödet Fesh un waut Honichkorrf.

43  Un hee noom daut un eet en äare jäajenwuat.

44  Dan zäd hee too ent, „Dit zenn de Wiad waut ekj too jünt räd aus ekj noch met jünt wia, daut aule Dinja moten errfelt woarren waut en Moozes zien Jezats un de Profeeten un Psalmen jeshräwen wiarren äwa mie.”

45  Un hee daikt äa Festentnis öp, daut zee muchten de Shreften fenämen.

46 Dan zäd hee too ent, „Zoo wia daut Jeshräwen, un zoo wia daut needich fe dem Kjrist too lieden un op too stönn[1] fon de Doodes dem dreden Dach,

47  “un daut Büsee un Fejäwunk fe Zinden zul jeprädicht woarren en zienem Nömen too aule Natsjoonen, met Aunfank en Jerüzalem.

48  “Un jie zenn Seijen fon dize Dinja.

49  “Zeetemöl, ekj shekj de Feshpräakjunk fon mienem Föda op jünt; öba wacht en de Staut fon Jerüzalem bot ekj jünt jekleedt ha met Krauft fon böwen.

50  Dan leid hee ent zoo wiet aus Betanie, un hee hoof ziene Heng op un zäajend ent.

51  Nü kjeem daut zoo rom, aus hee ent zäajend, daut hee fon ent jenömen worrt un worrt nop jedräacht nö dem Himel.

52  Un zee bäden am aun, un jinjen trigj nö Jerüzalem met groote Freid

53  un wiarren too aule Tiet en dem Tempel un preizden un räden goots fon Got. Amen.

[1] NU-Taikst last jeshräwen daut de Kjrist lieden must un opstönn.