5:1  Zoo wia daut dan, aus de Shoa Menschen rom am drenjden Got zien Wuat too hiarren, daut hee bie de Zee fon Genezaret stunt,

2 un zach twee Boots bie de Zee stönn; öba de Fesha wiarren waich jegönn fon dee un woshen äare Nats.

3  Dan stäch hee en eent fon de Boots nen, waut Ziemon zient wia, un felangd daut hee un enjsje rüt deed fon det Launt. Un hee zaut un liad de Shoarren fon det Boot.

4  Aus hee ophiad met räden, zäd hee too Ziemon, „Doo rüt en dem deepen nen un löt jüne Nats rauf fe ne Feshfang.

5  Öba Ziemon auntwuad un zäd too am, “Meista, wie han de Nacht äwa retaucht un nusht jejräpen; doch wäajen dien Wuat woa ekj daut Nat rauf löten.“

6  Un aus zee dit Jedönn hauden, jreepen zee un grooten Numa Fesh, un äa Nat fonk aun twee too rieten.

7  Dan wongen zee äare Poatnash aun waut en det aundre Boot wiarren toom ent kömen halpen. Un zee kjeemen un felden beid Boots, zoo daut zee aunfongen unja too gönn.

8  Aus Ziemon Peetrus daut zach, fol hee döl bie Jeezus ziene Kjneejen, un zäd, „Felöt fon mie, dan ekj zen un Zindfola Mensch, Ö Harr!“

9  Dan hee un aul dee waut met am wiarren, wiarren jestaundt äwa de Feshfang waut zee jenömen hauden;

10  un zoo wiarren Jakoobus un Jehanes, de Zäns fon Zebadie, waut doa Poatnash met Ziemon wiarren. Un Jeezus zäd too Ziemon, “Zie nich angst. Fon nü aun woasht dü Menschen jriepen.”

11  Aus zee dan äare Boots hauden nö det Launt jebrocht, feleeten zee aules un foljden am.

12  Un daut kjeem zoo rom aus hee en ne jewesse Staut wia, zeetemöl, un Maun fol fon Leprakjankheit zach Jeezus; un hee fol op zien Jezecht un prachad am un zäd, „Harr, wan dü welich best, dü kaust mie rein mäakjen.“

13  Dan straikt hee ziene Haunt rüt un shiad am aun un zäd, „Ekj zen Welich; zie jereinicht.“  Fuats feleet de Leprakrankheit am.

14  Un Jeezus bedwunk am kjeenem too zaijen, “Öba, gö un wies die zelfst nö dem Priesta, un mäak un Opfa fe diene Reinjunk, aus un Seichnis too ent, kraikt zoo aus Moozes befool.“

15  Öba doch jinkj dee Zaij ema dola rom wäajen am; un groote Shoarren kjeemen toop am too hiarren, un toom jeheelt woarren fon am fon äare Shwakheiten.

16  Un hee zelfst trok zikj fäaken Waich en de Wiltniss nen un bäd.

17  Nü daut kjeem zoo rom aun un jewesen Dach, aus hee liad, daut Foarizäja un Liarash fon daut Jezats bie zauten, waut rüt kjeemen fon jieda Staut fon Galiläja, Jüdäja, un Jerüzalem. Un de Krauft fon dem Harrn wia doa toom ent heelen.

18  Dan, zeetemöl, Mana brochten un Maun waut jelämt wia op un Bad, wäm zee fezochten nen too brinjen un ferr am too laijen.

19  Un aus zee nich kunn finjen woo zee am muchten nen brinjen, wäajen de Shoa, jinjen zee op daut Jebied nop un leeten am rauf met det Bad derrch de Tälen en de Med nen ferr Jeezus.

20  Aus hee äa Gloowen zach, zäd hee too am, „Mensch, diene Zinden zenn die fejäwt.“

21  Un de Shreftjeliade un de Foarizäja fongen aun too jrebeln, un zäden, „Wäa es dit waut Lastrungen rädt? Wäa kaun Zinden fejäwen aus Got auleen?“

22  Öba aus Jeezus äare Jedanken fenoom, autwuad hee un zäd too ent, „Wuarom jrebel jie en jüne Hoaten?“

23  “Waut es leichta too zaijen, ‘Diene Zinden zenn die fejäwt‘ ooda too zaijen, ‚Stö op un gö?

24  “Öba zoo daut jie muchten weeten daut de Menschenzän macht haft op Iaden Zinden too fejäwen“, zäd hee too dem Maun waut jelämt wia, „Ekj zaij too die, stö op, nem dien Bad, un gö nö dien Hüs.“

25 Fuats stunt hee op ferr ent, noom daut op waut hee böwen jeläajen haud, un feleet nö zien Tüs, un feharrlicht Got.

26  Un zee wiarren aula jestaundt, un zee feharrlichten Got un wiarren jefelt met Forrcht, un zäden, „Wie han framde Dinja jezeenn fondäujgel!“

27  Nö dize Dinja jinkj hee rüt un zach un Takskolaikta dee heet Levie, un zaut bie ziene Taks Ofits. Un hee zäd too am, „Folj mie.“

28  Dan feleet hee aules, stunt op un foljd am.

29  Dan müak Lewie un grooten Fast en zien Hüs. Un doa wia un groota Numma Takskolaikta un aundre waut doa döl zauten met ent.

30  Un de Shreftjeliade un Foarizäja grumzaujden jäajen ziene Jinja, „Wuarom ät jie un drinkjen met Takskolaikta un Zinda?”

31  Jeezus auntwuad un zäd too ent, „Dee waut jezunt zenn fält daut nich aun un Dokta, oba dee waut krank zenn.

32  “Ekj zen nich jekömen de Jeraichte too roopen, öba Zinda too de Büsee.”

33  Zee zäden too am, „Wuarom doonn Jehanes ziene Jinja fäaken fausten un mäaken Jebäda, un kraikt zoo dee fon de Foarizäja, öba diene äten un drinkjen?“

34  Un hee zäd too ent, „Kaust dü de Frind fon dem Briegaum fausten mäaken wielt de Briegaum met ent es?

35  “Öba de Däujgel woarren kömen wan de Briegaum woat Waich jenömen fon ent; dan woarren zee fausten en dee Däujgel.“

36  Dan räd hee un Jliknis too ent, „Kjeena deit un biet fon un niejen Rok op un oolet nop;[1] zust mäakt det niejet ne Tran, un uk, det Biet waut üt daut niejet rüt jenömen wia paust nich toop met det oolet.

37  “Un kjeena deit neijen Wien en oole Wienladash nen; zust daut niejet Wien rit de Wienladash twei un woat ütjegöten, un de Wienldash zenn fedorrwen.

38  “Öba nieja Wien mot en nieje Wienladash Jedönn, un beid zenn opbewoat.[2]

39  “Un kjeena waut oolen Wien jedrunken haft, felangt fuats niejen; dan hee zaicht, ‚De oola es bäta.“

[1] NU-Taikst last Kjeena rit un biet fon un niejen Rok un deit det op un oolet nop.

[2] NU-Taikst laut üt un beid zenn opbewoat.