10:1  Dan stunt hee op fon doa un kjeem nö de Jüdäjashe Jäajent bie de aundre zied fon dem Jorrdan. Un Shoarren zaumelden wada nö am,  un zoo aus hee jeweenlich deed, liad hee ent wada.

2  De Foarizäja kjeemen un früajgen am, „Es daut Jezatsmäsich fe un Maun ziene Frü too sheeden?“ om am too proowen.

3  Un hee auntwuad un zäd too ent, „Waut beföl Moozes jünt?“

4  Zee zäden, „Moozes errlaubd un Maun un Sheedingsbreef too shriewen, un arr loos too löten.“

5  Un Jeezus auntwuad un zäd too ent, „Wäajen jüne hoade Hoaten shreef hee jünt dit Jeboot.

6  “Öba fon dem Aunfank fon de Kjreejatüa, müak Got ‘ent Maunsoatich un Früjesoatich.’ ^{1 Mo. 1:27; 5:2}

7  ‘Fe dize uazäak zaul un Maun zienem Föda un ziene Muta felöten, un toop jelausht woarren met ziene Frü,

8  ‘un de twee zelen een Fleesh woarren’; ^{1 Mo. 2:24}  zoo dan zenn zee nich lenja twee, öba een Fleesh‘.

9  “Doawäajens, waut Got haft toop jelausht, löt Mensch nich ütenaunda doonn.“

10  En det Hüs früajgen ziene Jinja am wada wäajen de zelwje Zach.

11  Un hee zäd too ent, „Wäa’ema ziene Frü sheeden deit, un friet ne aundre bejeit de Eehezind jäajen arr.

12  “Un wan ne Frü äarem Maun sheeden deit un friet un aundrem, bejeit zee de Eehezind.

13  Dan brochten zee kjliene Kjinja nö am, daut hee dee mucht aunshiarren; öba de Jinja femönden dee waut dee brochten.

14  Öba aus Jeezus daut zach, jefol am daut zeeja shlaicht un hee zäd too ent, „ Löt de Kjliene Kjinja nö mie kömen, un febeedt ent nich; dan fon zoone es det Gotesrikj.

15  “Zecha, zaij ekj too jünt, wäa’ema nich det Gotesrikj aun nemt aus un kjlienet Kjint woat äwa kjeen waich doa nen gönn.”

16  Un hee noom dee op en ziene Oams, läd ziene Henj op ent un zäajend ent.

17  Nü aus hee rüt jinkj op dem Waich, kjeem eena aunjerant, kjneed ferr am, un früach am, “Gooda Liara, waut zaul ekj doonn daut ekj mucht det eewje Läwen oawen?”

18  Un Jeezus zäd too am, „Wuarom nanst dü mie goot? Kjeena es goot büta eena, daut es, Got.

19  “Dü kjanst de Jebooten: ‘Doo nich de Eehezind begönn,’ ‘Doo nich merrderrn,’ ‘Doo nich stälen,‘ ‚Doo nich faulshet Seichnis dräujgen,‘ ‚Doo nich aufluperrn,‘ ‚Ia dienem Föda un diene Muta,‘“ ^{2 Moo 20:12-16; 5 Moo 5:16-20}

20  Un hee auntwuad un zäd too am, „Liara, aul dize Dinja ha ekj jehoolen fon miene Jüjgent.“

21  Dan kjikjt Jeezus nö am, un leewd am, un zäd too am, „Een Dinkj best dü korrt aun: Gö dienem Waich, fekjeep wautema dü hast un jäw nö de Oame, un dü woasht un Shauts han en dem Himel; un kom, nem dien Kjriets op die, un folj mie nö.”

22  Öba hee wia trüarich derrch dit Wuat, un jinkj trüarich waich, dan hee haud un grootet Habungoot.

23  Dan kjikjt Jeezus rom un zäd too ziene Jinja, „Woo shwoa es daut fe dee waut Rikjdoms han en det Gotesrikj nen too gönn.

24  Un de Jinja wiarren jestaundt äwa ziene Wiad. Öba Jeezus auntwuad wada un zäd too ent, ‚Kjinja, woo shwoa es daut fe dee waut äa Fetrüjen han en Rikjdoms[1] en det Gotesrikj nen too gönn!

25  “Daut es leichta fe un Kemeel derrch det Üajg fon ne Nötel too gönn aus fe un rikjen Maun en det Gotesrikj nen too gönn.”

26  Un zee wiarren zeeja jestaundt, un zäden mank zikj zelfst, „Wäa kaun dan jeradt woarren?“

27  Öba Jeezus kjikjt nö ent un zäd, „Bie Menschen es daut onmäajlich, öba nich bie Got; dan met Got zenn aule Dinja mäajlich.“

28  Dan fonk Peetrus aun too am too zaijen, “Kjikj, wie han aules felöten un die jefolcht.”

29  Un Jeezus auntwuad un zäd, „Zecha, zaij ekj too die, doa es kjeena waut haft Hüs ooda Breeda ooda Zesterrn ooda Föda ooda Muta ooda Frü ooda Kjinja, ooda Lenda felöten om mienshaulwen un det Efangeliejums haulwen,

30  “dee doa nich woat hundat möl zoo fäl kjrian nü en dize Tiet, Hieza un Breeda un Zesterrn un Mitta un Kjinja un Lenda, met Fefoljunk, un en de Tiet too kömen, det eewje Läwen.

31  “Öba fäle waut iasht zenn woarren de latste zenn, un de latste iasht.“

32  Nü zee wiarren op dem Waich un jinjen nö Jerüzalem, un Jeezus jinkj ferr ent; un zee wiarren jestaunt. Un aus zee foljden wiarren zee angst. Dan noom hee de twalw wada too zied un fonk aun ent de Dinja too fetalen waut wuaden too am woarren.

33  “Zeetemöl, wie gönn nop nö Jeruzalem, un de Menschenzän woat ferödt woarren nö de Hauptpriesta un nö de Shreftjeliade; un zee woarren am too dem Doot fedaumen un äwajäwen nö de Heiden;

34  “un zee woarren am spoten, un feprielen, un op am kjwielen, un am Doot mäaken. Un dem dreden Dach woat hee wada opstönn.“

35  Dan kjeemen Jakoobus un Jehanes, Zebedie ziene Zäns, nö am un zäden, „Liara, wie welen daut dü zust doonn fe ons wautema wie fraujgen.“

36  Un hee zäd too ent, „Waut wel jie han daut ekj zaul doonn fe jünt?“

37  Zee zäden too am, „Jäw too daut wie mäajen zeten, eena aun diene raichte Haunt un de aundra aun diene likje, en diene Harrlichkjeit.“

38  Öba Jeezus zäd too ent, „Jie weeten nich nö waut jie fraujgen. Kje jie det Kufel drinkjen waut ekj drinkj, un jedeept woarren met de Doop waut ekj met jedeept zen?“

39  Zee zäden too am, „Wie kjenn.“ Un Jeezus zäd too ent, „Jie woarren werrkjlich fon det Kufel drinkjen waut ekj fon drinkj, un met de Doop jedeept woarren waut ekj met jedeept zen.

40  “öba toom zeten aun miene raichte Haunt un aun miene linkje es nich fe mie toom jäwen, öba fe dee fe wäm daut es reed jemäakt.“

41  Un aus de Tian daut hiaden, fonk ent daut aun zeeja shlaich too jefaulen äwa Jakoobus un Jehanes.

42  Öba Jeezus roopt ent nö zikj zelfst un zäd too ent, „Jie weeten daut dee waut aunjezeenn zenn aus Harrsha äwa de Heiden harrshen äwa ent, un äare Groote eewen Machtraicht äwa ent.

43  “Doch zaul daut nich zoo zenn mank jünt; öba wämema jankat groot too woarren mank jünt zaul jün Deena zenn.

44  “Un wämema fon jünt jankat det iashte too zenn zaul de Sklöw fon aulem zenn.

45  “Dan zoogoa de Menschenzän kjeem nich jedeent too zenn, öba toom deenn, un toom zien Läwen jäwen aus un Leezjelt fe fäle.

46  Nü kjeemen zee nö Jerikö. Aus hee üt Jerikö rüt jinkj met ziene Jinja un ne groote Shoa, blinja Bartimäjus, Timäjus zien Zän, zaut bie dem Waich un prachad.

47  Un aus hee hiad daut daut Jeezus fon Natsaret wia, fonk hee aun üt too shriejen un zaijen, „Jeezus, Dawied zien Zän, ha Errboarrmunk aun mie!“

48  Dan woarrnden am fäle stel too zenn, öba hee shräch zoo fäl dola üt, „Dawied zien Zän errboarrm die äwa mie!“

49  Un Jeezus stunt stel un bestald daut hee zul jeroopt woarren. Dan roopten zee dem blinjen Maun un zäden, „Zie jetroost. Stö op, hee roopt die.“

50  Un hee shmeet zienem Rok toozied, stunt op un kjeem nö Jeezus.

51  Un Jeezus auntwuad un zäd too am, „Waut west dü daut ekj zul doonn fe die?“ De blinja Maun zäd too am, „Rabonie, daut ekj mucht miene Zecht kjrian.“

52  Dan zäd Jeezus too am, „Go dienem waich; dien Gloowen haft die jezunt jemäakt.“ Un fuats  kjräch hee ziene Zecht un foljd Jeezus op dem Waich.

[1] Rikjdoms  NU-Taikst last fe dee waut äa Fetrüjen han en Rikjdoms.