15:1  Fuats Semorrjest, hilden de Hauptpriesta Röt met de Eltestash un Shreftjeliade un de gaunse Röt; un zee bungen Jeezus, un leiden am waich, un jeewen am äwa nö Pielatus.

2  Dan früach Pielatus am, “Best dü de Kjenich fon de Jüden?” Hee auntwuad un zäd too am, „Daut es zoo aus dü zaichst.“

3  Un de Hauptpriesta beshuljden am met fäle Dinja, öba hee auntwuad nusht.

4  Dan früach Pielatus am wada un zäd, „Auntwuatst dü nusht? Zeejemol woo fäl Dinja zee jäajen die seijen!“

5  Öba Jeezus auntwuad doch noch nusht, zoo daut Pielatus staund.

6  Nü bie dem Fast wia daut Mood un Jefangnen loos too löten nö ent, wämema zee felangden.

7  Un doa wia eena met Nömen Barabus, dee aujekjädt wia met Metopruara; zee hauden jemorrt en de Oprua.

8  De Shoa shräch dan lüd, un fonk aun am too fräujgen too doonn zoo aus hee noch ema haud fe ent.

9  Öba Pielatus auntwuad ent un zäd, “Wel jie daut ekj zul dem Kjenich fon de Jüden loos löten nö jünt?”

10  Dan hee wist daut de Hauptpriesta hauden am äwajäwt wäajen Aufgonst.

11  Öba de Hauptpriesta riaden de Shoa op, daut hee leewa zul Barabus loos löten nö ent.

12  Pielatus auntwuad un zäd wada too ent, „Waut dan zaul ekj doonn met däm wäm jie dem Kjenich fon de Jüden nann?“

13  Zee shräjen wada üt, “Kjrietsij am!”

14  Dan zäd Pielatus too ent, „Wuarom, waut fon shlaichtet haft hee Jedönn?“ Öba zee shräjen noch dola, “Kjrietsij am!“

15  Un Pielatus, wiels hee wul de Shoa un jefaulen doonn, leet Barabus loos nö ent; un nö däm daut hee am jeprielt haud jeef hee Jeezus äwa toom jekjrietsicht woarren.

16  De Zuldöten leiden am dan nö de Haul waut de Präjitöriejum heet, un zee roopten de gaunse Fastinj toop.

17  Un zee kljeeden am met un Bleiwrooden Rok; un dreiden un dorrnen Kroon, un deeden däm op zienem Kop,

18  un fongen aun am too bejreesen, “Jreesungen, Kjenich fon de Jüden!”

19  Dan heiwden zee am aun dem Kop met un Rua un späjen op am; un büajgen de Kjnee, un bäden am aun.

20  Un aus zee am jespot hauden, noomen zee am dem bleiwrooden Rok auf , troken am ziene äjene Kjleeda aun un leiden am rüt toom am Kjrietsijen.

21  Dan bemusten zee un wesen Maun, Ziemon, un Kooräneejen, Alekszander un Rüfus äa Föda, aus hee fon de Ütjäajent kjeem un op dem Waich febie wia, zien Kjriets too dräujgen.

22  Un zee brochten am nö de Städ, Golgota, waut fedolmescht es, Shädelplauts.

23  Dan jeewen zee am Wien jemisht met Murr too drinkjen, öba hee noom daut nich.

24  Un aus zee am jekjrietsicht hauden, fedeelden zee ziene Kjleeda, un losden fe dee toom beshlüten waut jieda Maun zul nämen.

25  Nü daut wia de drede Stund, un zee kjrietsijeden am.

26  Un de Aunkläujg waut böwa am jeshräwen wia, wia: DE KJENICH FON DE JÜDEN.

27  Met am kjrietsijden zee twee Reibash, eena aun ziene raichte zied un dem aundrem aun de linkje zied.

28  Un de Shreft wia errfelt ^{Jez. 53:12}  waut zaicht, “Hee wia jenumat met de Äwaträda.“[1]

29  Un dee waut febie jinjen lastaden am, un dreikopten un zäden, „Aha! Dü dee doa dem Tempel kaust fenichten un op büjen en dree Däujgel

30  “rad die zelfst, un kom rauf fon dem Kjriets!“

31  Zoo uk de Hauptpriesta, spoten mank zikj zelfst met de Shreftjeliade, un zäden, „Hee rad aundre; zikj zelfst kaun hee nich raden.“

32  “Löt dem Kjrist, de Kjenich fon Iesra’eel, fon dem Kjriets rauf kömen, daut wie muchten zeenn un jleewen.“ Zoogoa dee waut met am jekjrietsicht wiarren shempten am üt.

33  Nü aus de zasde Stund jekömen wia, wia doa Diestanis äwa det gaunse Launt bot de näajene Stund.

34  Un bie de näajende Stund shräch Jeezus üt met ne Lüde Stem un zäd, „Elöa, Elöa, lama sabachtanie?“ waut fedolmescht es, „Mien Got, mien Got, wuarom hast dü me felöten?“ ^{Ps. 22:1}

35  Wese fon dee waut doa stunden, aus zee daut hiaden, zäden, „Kjikj, hee roopt fe Eelieja!“

36  Dan rand wäa un feld un Shwöm fol züaren Wien, deed daut op un Rua, un boot am daut aun too drinkjen un zäd, “Löt am auleen; löt ons zeenn aus Eelieja woat am kömen rauf nämen.“

37  Un Jeezus shräch üt met ne lüde Stem, un jesht zien latstet.

38  Dan wia de Fäahange en dem Tempel twei jeräten fon böwen bot unjen.

39  Un aus de Zuldötenleida, dee doa äwa fon am stunt, zach daut hee zoo üt shräch aus dit un ödemd zien latstet zäd hee, “Werrkjlich wia dis Maun Got zien Zän!“

40  Doa wiarren uk Früjes waut doa too kjikjten fon wiet auf, mank dee wiarren Marieja Magdaleena, Marieja, Jakoobus de Weinja un Jözes äare Muta, un Salöm,

41  waut am uk foljden un am deenden aus hee en Galiläja wia, un fäle aundre Früjes waut nop kjeemen nö Jeruzalem met am.

42  Nü aus Öwent jekömen wia, wiels daut de Reedmäaksdach wia, daut es de Dach ferr dem Zabat,

43  Jösef fon Arimatäja, un ütjezeenenda Röts Jliet, dee doa zelfst lüad nö det Gotesrikj, kjeem un foot Moot, un jinkj un früach Pielatus nö Jeezus zienem Kjarrpa.

44  Pielatus staund daut hee nü öl Doot wia un roopt dem Zuldötenleida, un früach am aus hee öl fe ne wese Tiet wia Doot jewast.

45  Un aus hee üt funk fon dem Zuldötenleida, jeef hee dem Kjarrpa nö Jösef.

46  Dan brocht hee fienet Leinseich, un noom am rauf, un bewekjeld am en det Leinseich. Un hee läd am en un Grauf, waut hee haud üt un Steen ütjehakt, un rold un Steen jäajen de Däa fon det Grauf.

47  Un Marieja Magdaleena un Marieja Jözes ziene Muta be’oöbachten wua zee am han läden.

[1] NU-Taikst lat dize Farrsht üt.