11:1  Nü daut kjeem zoo rom, aus Jeezus derrch wia met de twalw Jinja befölen, daut hee fon doa feleet toom liarrn un prädjen en äare Städa.

2  Un aus Jehanes en dem Jefenkjnis hiad wäajen Kjristus ziene Woakjen, shekjt hee twee fon ziene Jinja

3  un zäd too am, “Best dü dee waut kömen zul, ooda zäkj wie nö un aundrem?“

4  Jeezus auntwuad un zäd too ent, “Göt un fetalt Jehaunes aul de Dinja waut jie hiarren un zeenn:

5  “De Blinje zeenn un de Löme gönn; de Lepra zenn jereinicht un de Doowe hiarren; de Doodes woarren opjerecht un de Oame han det Eefanjeeliejum too ent jeprädicht.

6  “Un zeelich es dee waut nich beleidicht es en mie.“

7  Aus zee feleeten, fonk Jeezus aun too zaijen too de Shoarren wäajen Jehanes: “Waut jinkj jie en de Wiltnis toom zeenn? Un Rua jeshedat bie dem Wint?

8  “Öba waut jinkj jie toom zeenn? Un Maun jekjleedt met wäkje Kjleedie? Werrklich, dee waut wäkje Kjleedie bruken zenn en Kjenichs Hieza.

9  “Öba waut jinkj jie toom zeenn? Un Profeet? Jö, ekj zaij too jünt, un meeja aus un Profeet.

10  “Dan dit es dee fon wäm daut jeshräwen es:

 

‘Zeetemöl, ekj shekj mienem Berechta

ferr dien Jezecht,

Dee doa woat dien Waich

ferr die reed mäakjen.‘

 

11  “Zecha, zaij ekj too jünt, mank dee waut jeboorren zenn fon Frümensch es nich un jrata opjestönen aus Jehanes de Deepa; öba dee waut det kjlanste es en det Himelrikj es jrata aus hee.

12  “Un fon de Däujgel fon Jehanes dem Deepa bot nü lit det Himelrikj jewault, un de Jewaultje nämen daut faust.

13  “Dan aul de Profeeten un det Jezats profetseiden bot Jehanes.

14  “Un wan jie daut welich zenn auntoonämen, hee es Eelieja waut doa too kömen wia.

15  “Dee waut Uarren haft toom hiarren löt däm hiarren!

16  “Öba too waut zul ekj dize Jeneratsjoon fejlikjen? Daut es zoo aus Kjinja waut en det Moakjtplauts zeten un roopen nö äare Frind,

17  “un zaijen:

 

‘Wie spälden dem Fleet fe jünt,

Un jie dauntsden nich;

Wie Trüaden too jünt,

Un jie hielden nich.’

 

18  “Dan Jehanes kjeem nich met äten un drinkjen, un zee zaijen, ‘Hee haft un Diewel.’

19  “De Menschenzän kjeem met äten un drinkjen, un zee zäden, ‘Kjikjt, un Fräta un un Züpa, un Frint fon Takskolaikta un Zinda!‘ Öba Weisheit es jeraichtfoadicht derrch äare Kjinja.

20  Dan fonk hee aun de Städa en woone hee de miashte fon ziene mechtje Woakjen jedönn haud too femönn, wiels zee deeden nich Büsee:

21  “Wee too die, Korrazin! Wee too die, Betzäda! Dan wan de mechtje Woakjen waut en die jedönn wiarren wuaden zenn en Türos un Ziedön jedönn worrden, dee wuaden lang trigj Büsee jedönn han en Zakseich un Aush.

22  “Öba ekj zaij too jünt, daut woat leichta zenn fe Türos un Ziedön en dem Jerechtsdach aus fe die.

23  “Un dü, Kaperna’um, dee doa best nö dem Himel jehöwen, woasht rauf jebrocht woarren nö Hädiez; dan wan de Mechtje Woakjen waut jedönn wiarren en die wuaden zenn jedönn worrden en Zodom, wuad zee zenn jebläwen bot disem Dach.

24  “Öba ekj zaij too jünt daut daut woat leichta zenn fe det Launt fon Zodom en dem Jerechtsdach aus fe die.

25  Too dee Tiet auntwuad Jeezus un zäd, “Ekj dank die, Föda, Harr fon dem Himel un fon de Iad, daut dü dize Dinja festäaken hast fon de Weize un de Klüke un hast dee jeöpenboat too Bäbes.

26  “Jö werrkjlich, Föda, dan zoo sheen daut goot en diene Zecht.

27  “Aule Dinja zenn äwajäwt nö mie bie mienem Föda, un kjeena kjant dem Zän büta de Föda. Un kjeena kjant dem Föda büta de Zän, un dee too wäm de Zän am woat öpenboarren.

28  “Kömt nö mie, aul jie dee doa meed un shwoa belöden zenn, un ekj woa jünt Rü jäwen.

29  “Nämt mien Joch op jünt un liat fon mie, dan ekj zen Zaunftmütich un Deemütich en det Hoat, un jie woarren Rü finjen fe jüne Zeelen.

30  “Dan mien Joch es zaunft un miene Laust es leicht.“