14:1  Too dee Tiet hiad Herödes de Gowerrnieja de Berecht fon Jeezus

2 un zäd too ziene Deena, “Dit es Jehanes de Deepa; hee es opjestönn fon de Doodes, un doawäajens shaufen dize Krauften  en am.“

3  Dan Herödes haud Jehanes jenömen un am jebungen, un am en det Jefenknis jestopt om Herödiejas äats haulwen, zienem Brooda Filipus ziene Frü.

4. Wiels Jehanes haud too am jezaicht, “Daut es nich Jezatsmäsich fe die arr too han.”

5  Un aus hee am det leefste haud Doot jemäakt, ferrcht hee de Shoa, wiels zee talden am aus un Profeet.

6 Dan aus Herödes zien Jeburrtsdach jefiat worrt, dauntst Herödiejas äare Dochta ferr ent un zee brocht Herödes un Jefaulen.

7 Doawäajens fesprüak hee met un Eit arr too jäwen wautema zee mucht fräujgen.

8  Zee dan, wiels äare Muta arr haud toojerödt, zäd, “Jef mie Jehanes dem Deepa zienem Kop hia en ne Shiew.”

9  Un de Kjenich wia trürich; öba wäajen zienem Eit un wäajen dee waut doa met am zauten, beföl hee daut daut arr zul jejäft woarren.

10  Un hee shekjt un leet Jehanes aufkopen en det Jefenknis.

11 Un zien Kop worrt jebrocht en ne Shiew un nö de Mejal jejäft, un zee brocht däm nö äare Muta.

12 Dan kjeemen ziene Jinja un noomen dem Kjarrpa un begröwden däm, un zee jinjen un zäden Jeezus.

13 Aus Jeezus daut hiad, feleet hee fon doa bie Boot nö ne felötne Städ bie zikj zelfst. Öba de Shoarren hiaden daut, un dee foljden am too foot fon äare Städa.

14 Un aus Jeezus rüt jinkj zach hee ne groote Shoa; un hee wia aunjeriat met Metleet fe ent, un heeld äare Kjranke.

15  Aus det Öwent wia, kjeemen ziene Jinja nö am un zäden, „Dit es ne felötne Städ, un de Stund es öl löt. Shekj de Shoarren Waich, daut zee muchten en de Darrpa nen gönn un Äten kjeepen fe zikj zelfst.

16  Öba Jeezus zäd too ent, “Zee bruken nich Waich gönn. Jäwt jie ent waut toom äten.”

17  Un zee zäden too am, “Wie han hia bloos fief Bulkjes un twee Fesh.”

18  Hee zäd, “Brinjt dee hia nö mie.”

19  Dan beföl hee de Shoarren döl too zeten op det Graus. Un hee noom de fief Bulkjes un de twee Fesh, un kjikjt nop nö dem Himel, un zäajend, un brüak, un jeef de Bulkjes nö de Jinja un de Jinja jeewen nö dee Shoarren.

20  Un zee eeten aula un wiarren jefelt, un zee noomen twalw Kjarrw fol Broken op waut wiarren äwajebläwen.

21  Nü dee waut jejäten hauden wiarren fief düzent Manna, bezied Frümenschen un Kjinja.

22  Jeezus müak de Jinja fuats en un Boot nen stiejen toom ferr am nö de aundre zied foarren, wielt hee de Shoarren Waich shekjt.

23  Un aus hee de Shoarren haud Waich jeshekjt, jinkj hee op un Boach nop bie zikj zelfst toom bäden. Nü aus Öwent jekömen wia, wia hee doa auleen.

24 Öba det Boot wia nü en de Med fon de Zee,[1] feshmäten fon de Walen, dan de Wint wia jäajenaun.

25  Nü en de fiade Nachtwäak jinkj Jeezus nö ent, un hee jinkj op de Zee.

26  Un aus de Jinja am zajgen op de Zee gönn, wiarren zee jetrubelt, un zäden, “Daut es un Jespanst!“ Un zee shräjen üt en angst.

27  Öba Jeezus räd fuats too ent un zäd, “Ziet mootich! Daut zen ekj; ziet nich angst.”

28  Un Peetrus autwuad am un zäd, “Harr, wan daut dü best, dan befäl mie nö die too kömen op det Wöta.“

29  Dan zäd hee, “Kom.” Un aus Peetrus wia rauf jekömen fon det Boot, jinkj hee op det Wöta toom nö Jeezus gönn.

30  Öba aus hee zach daut de Wint stoakj wia, wia hee angst un aus hee aunfonk too zinkjen shräch hee üt un zäd, „Harr, rad mie!“

31  Un fuats shtraikjt Jeezus ziene Haunt rüt un jreep am, un zäd, „Ö dü Kjlienagloowsha, wuarom deedst dü düarren?”

32  Un aus zee en det Boot kjeemen, hiad de Wint op.

33  Dan kjeemen dee waut en det Boot wiarren un bäden am aun, un zäden, „Werrkjlich best dü de Goteszän.“

34  Aus zee wiarren äwa jefoarren, kjeemen zee nö det Launt Genatsaret.

35  Un aus de Menschen fon dee städ am kjanden, shekjten zee rüt en aul de omjäajent, un brochten aul dee waut krank wiarren nö am,

36  un prachaden am daut zee bloos dem Zoom fon zienem Rok muchten aunshiarren. Un zoo fäl aus am aunshiaden wiarren uk folstendich jezunt jemäakt.

[1] NU-Taikst last fäle städiejen waich fon Launt.