2:1  Nü, nö däm daut Jeezus jeboorren wia en Betlehem fon Jüdäja, en de Däujgel fon Herödes de Kjenich, zeetemöl, doa kjeemen Stiarrnforsha[1] fon dem Oosten nö Jeruzalem,

2  un zäden, „Wua es dee waut Kjennich fon de Jüden es jeboorren? Dan wie han zien Stierrn jezeenn en dem Oosten un zenn jekömen am auntobäden.“

3   Aus Herödes dit jehiat haud wia hee jetrubelt, un aul det Jeruzalem met am.

4   Un aus hee de Hauptpriesta un de Shreftjeliade haud toop jeroopt, wul hee weeten fon ent wua de Kjristus zul jeboorren woarren.

5  Un zee zäden too am, „En Betlehem fon Jüdäja, dan zoo es daut jeshräwen derrch dem Profeet,

 

6            „Öba dü, Betlehem en

                     det Jüdäjashet Launt,

              Best nich det kjlanste

                      fon de Jüdä‘ashe Harrsha,

              Dan un Harrsha zaul üt die

                     rüt kömen,

              Waut miene Menschen Iesra’eel

                     hoaden zaul.“   Miek 5:2

 

7  Dan, aus Herödes haud de Stiarrnforrsha heemlich toop jekräacht, beshloot hee fon ent waut fon Tiet det Stierrn opwees.

8   Un hee shekjt ent nö Betlehem un zäd, „Göt un zäkjt flietich fe det junge Kjint un wan jie am iasht jefungen han, brinjt mie Wuat daut ekj am uk mucht kömen aunbäden.

9    Aus zee dem Kjenich jehiat hauden feleeten zee, un zeetemöl, det Stiarrn waut zee jezeenn hauden en dem Oosten jinkj ferr ent bot daut kjeem un doa äwa stunt wua det Kjint wia.

10  Aus zee det Stierrn zajgen freiden zee zikj met zeeja groote Freid.

11  Un aus zee en det Hüs nen jekömen wiarren, zajgen zee det Kjint un Marieja ziene Muta, un zee folen döl un bäden am aun. Un aus zee äare Reiztaushen hauden öp jemäakt, jeewen zee am Jeshenka; Golt, Weirüak un Mieren.

12  Dan, aus zee jetlich jewoarrnt wiarren en un Droom daut zee nich zulen trigj gönn nö Herödes, feleeten zee nö äa äjenet Launt op un aundrem Waich.

13  Nü aus zee waich wiarren, zeetemöl, un Engel wees op nö Jösef en un Droom un zäd, „Stö op un nem det junge Kjint un ziene Muta, un flicht, un bliew doa bot ekj die wada Wuat brinj, dan Herödes woat det Kjint zäkjen om am omtoobrinjen.

14  Aus hee opstunt noom hee det junge Kjint un ziene Muta bie nacht un feleet nö Ajipten

15  un wia doa bot Herödes Doot wia, daut daut mucht en errfelung gönn waut de Harr jezacht haud derrch dem Profeet, „Üt Ajipten ha ekj mienem Zän jeroopt.“

16  Herödes dan, aus hee jezeenn haud daut de Stiarrnforrsha am hauden bedräacht, wia hee zeeja dol, un hee shekjt rüt un müak aul de Junkjes Doot waut en Betlehem wiarren un en aul de Omjäajenden, fon twee Joa oolt un unja, zoo aus hee jeforrsht haud fon de Stiarrnforrsha.

17  Dan wia errfelt waut derrch dem Profeet Jeremia jezaicht wia,

 

18          „Ne Stem worrt  en Rama jehiat,

              Jaumariarren un hielen un grootet trüarren,

              Rachel hielt fe äare Kjinja,

              Un lat zikj nich treesten, dan dee wiarren                                              nich meeja.“ Jer. 31, 15

 

19  Öba aus Herödes Doot wia, zeetemöl, un Enjel wees op en un Droom nö Jösef en Ajipten,

20  un zäd, „Stö op un nem det Kjint un ziene Muta un gö nö det Launt Iesra’eel, dan dee waut det Kjint zienem läwen zochten zenn Doot.“

21  Dan stunt hee op, noom det junge Kjint un ziene Muta, un kjeem nö det Launt Iesra’eel.

22  Öba aus hee hiad daut Arrkeläjus äwa Jüdäja rejiad en zienem Föda Herödes ziene städ, wia hee angst doa han too gönn. Un aus Got am haud en un Droom jewoarrnt, dreid hee zikj toozied en de Galiläjashe jäajent nen.

23  Un hee kjeem un wönd en Natsaret, daut daut mucht en errfelung gönn waut wia jezaicht fon de Profeeten, „Hee zaul un Natsareena jenant woarren.“

[1] Jreikjish es Magos.