20:1  “Dan det Himelrikj es zoo aus un Launtäjena waut tiedich semorrjest jinkj toom Oabeida meeden fe zienem Wiengoaden.

2  “Nü aus hee haud enjestemt met de Oabeida fe un Denariejes dem Dach, shekjt hee ent en zienem Wiengoaden nen.

3  “Un he jinkj rüt rom de drede Stund un zach aundre romstönen en dem Moakjtplauts,

4  “un zäd too ent, ‚Göt jie uk en dem Wiengoaden nen, un wautema raicht es woa ekj jünt jäwen.‘ Dan jinjen zee.

5  “Hee jinkj wada rüt rom de zaste un näajende Stund un deed kraikt zoo.

6  “Un rom de alwde Stund jinkj hee wada rüt un funk aundre romstönn, un zäd too ent, „Wuarom stö jie dem Dach äwa rom?‘

7  “Zee zäden too am, ‚Wiels kjeena haft ons aunjenömen.‘ Hee zäd too ent, ‚Göt jie uk en dem Wiengoaden nen, un wautema raicht es woa jie kjrian.‘

8  “Aus Öwent dan jekömen wia, zäd de Äjendeema fon dem Wiengoaden too zienem Wiat, ‚Roop de Oabeida un jäw ent äarem Loon, un fang bie dem latsten aun bot dem iashten.

9  “Un aus dee kjeemen waut rom de alwde Stund jemeedt wiarren, kjräjen zee jieda un Denariejus.

10  “Öba aus de iashte kjeemen, dochten zee daut zee wuaden meeja kjrian; un zee kjräjen uk jieda un Denariejus.

11  “Un aus zee daut jekjräajen hauden, gruntsten zee jäajen dem Launtäjena,

12  “un zäden, ‚Dize latste Mana han bloos eene Stund jeshauft, un dü hast ent jlikj jetalt met ons, dee doa dem Laust fon de Het fon dem Dach jeläden han.

13  “Öba hee auntwuad eene fon ent un zäd, „Frint, ekj doo die kjeen onraichtet. Deedtst dü nich enstemen fe un Denariejus?

14  ‘Nem waut dient es un gö dienem Waich. Ekj wensch disem Latsten det nämelje too jäwen aus die.

15  ‘Es daut nich jezatsmäsich fe mie too doonn waut ekj wensch met miene äjene Dinja? Ooda es dien Üajg shlaicht wiels ekj goot zen?‘

16  “Zoo, dan woarren de latste det Iashte zenn, un de Iashte det Latste. Dan fäle zenn jeroopt, öba weinich ütjewält.[1]

17  Nü Jeezus, aus hee nop jinkj nö Jeruzalem, noom de twalw Jinja toozied op dem Wiach un zäd too ent,

18  “Zeetemöl, wie gönn nop nö Jeruzalem, un de Menschenzän woat feröt woarren nö de Hauptpriesta un de Shreftjeliade; un zee woarren am too dem Doot fedaumen,

19  “un am äwajäwen nö de Heiden toom am spoten un feprielen un kjrietzijen. Un dem dreden Dach woat hee wada opstönn.“

20  Dan kjeem de Muta fon Zebedie ziene Zäns nö am met äare Zäns, un kjneed zikj döl un früach waut fon am.

21  Un hee zäd too arr, „Waut wenshtst dü?‘ Zee zäd too am, „Jäw too daut dise beid fon miene Zäns muchten zeten, eena aun diene raichte Haunt un de aundra aun diene linkje, en dien Rikj.“

22  Öba Jeezus auntwuad un zäd, „Jie weeten nich nö waut jie fräujgen. Kje jie fon det Kufel drinkjen waut ekj boolt fon Drinkjen woa, un jedeept woarren met de Doop met woone ekj met jedeept woa?“[2] Zee zäden too am, „Wie kjenn.“

23  Un hee zäd too ent, „Jie woarren werrkjlich fon mien Kufel drinkjen un jedeept woarren met de Doop waut ekj met jedeept zen;[3] öba aun miene raichte Haunt ooda linkje Haunt too zeten es nich mient toom jäwen, öba daut es fe dee fe wäm daut reed jemäakt es fon mienem Föda.”

24  Un aus de Tian daut hiaden, wiarren zee zeeja ontoofräd met de twee Breeda.

25  Öba Jeezus roopt ent nö zikjzelfst un zäd, „Jie weeten daut de Harrsha fon de Natsjoonen Harrshen äwa ent, un dee waut groot zenn eewen Machtraicht äwa ent.

26  “Doch zaul daut nich zoo zenn mank jünt; öba wäa’ema felangt groot too woarren mank jünt, löt am jünem Deena zenn.

27  “Öba wäa’ema felangt det Iashte mank jünt too zenn, löt am jünem Sklöw Zenn;

28  “kriakt zoo aus de Menschenzän nich kjeem jedeent too zenn, öba toom deenn, un zien Läwen too jäwen aus un Leezpries fe fäle.“

29  Nü aus zee üt Jerikö jinjen, ne groote Shoa foljd am nö.

30  Un zeetemöl, twee blinje Mana zauten bezied dem Waich, un aus zee hiaden daut Jeezus febie jinkj , shräjen zee üt un zäden, „Errboarrm die äwa ons, Ö Harr, Zän fon Dawied!”

31  Dan femönd de Shoa ent daut zee zulen stel zenn; öba zee shräjen noch dola üt, un zäden, „Errboarrm die äwa ons, Ö Harr, Zän fon Dawied!“

32  Dan hilt Jeezus stel un roopt ent un zäd, „Waut wel jie han daut ekj zul doonn fe jünt?“

33  Zee zäden too am, „Harr, daut onze Üajgn muchten öp jemäakt woarren.“

34  Dan haud Jeezus Metleet aun ent un shiad äare Üajgen aun. Un fuats kjräjen äare Üajgen zecht, un zee foljden am.

[1] NU-Taikst lat dem latsten Zauts üt.

[2] NU-Taikst lat dize Wiad üt un jedeept woarren met de Doop waut ekj met jedeept woa.

[3] NU-Taikst lat dize Wiad üt un jedeept woarren met de Doop waut ekj met jedeept zen.