25:1  “Dan woat det Himelrikj fejlikjt woarren met Tian Junkfrüjes waut äare Laumpen noomen un jinjen rüt dem Briegaum auntootrafen.

2  “Nü fief fon dee wiarren weiz, un fief wiarren onfeninftich.

3  “Dee waut onfeninftich wiarren noomen äare Laumpen öba noomen kjeene Eelj met,

4  “öba de weize noomen Eelj en äare Jefäsa met äare Laumpen.

5  “Öba wiels de Briegaum feziemt wia, dukkopten zee aula un shleepen.

6  “Un too Mednacht worrt un jeshrecht jehiat: “Zeetemöl, de Briegaum kjemt; göt rüt am too trafen!“

7  “Dan stunden aul de Junkfrüjes op un beshneeden äare Laumpen.

8  “Un de Onfeninftje zäden too de Weize, ‚Jäwt ons fon jüne Eelj, dan onze Laumpen gönn üt.‘

9  “Öba de Weize auntwuaden un zäden, ‚Na, zust es doa met eenmöl nich jenüach fe ons un fe jünt; öba göt leewa nö dee waut fekjeepen, un kjeept fe jünt zelfst.’

10  “Un wielt zee jinjen toom kjeepen, kjeem de Briegaum, un dee waut reed wiarren jinjen nen met am nö de Kjast; un de Däa wia too jemäakt.

11  “Nöhäa kjeemen de aundre Junkfrüjes un zäden, ‚Harr, Harr, mäak op too ons!‘

12  “Öba hee auntwuad un zäd, „Zecha, zaij ekj too jünt, ekj kjan jünt nich.‘

13  “Wäakt doawäajens, dan jie weeten nich dem Dach uk nich de Stund en woone de Menschenzän kjemt.

14  “Dan det Himelrikj es zoo aus un Maun waut nö un Ütlaunt reizd, dee ziene äjene Deena roopt un jeef zien Habungoot äwa nö ent.

15  “Un too eenem jeef hee fief Talenten,[1] too noch eenem twee, un too noch eenem eent; too jiedrum nö ziene mäajlichkjeit nö; un fuats jinkj hee op ziene Reiz.

16  “Dan, dee waut haud fief Talenten jekjräajen, jinkj un haundeld met dee, un müak noch eenmöl fief Talenten.

17  “Un kjraikt zoo, dee waut haud twee jekjräajen müak uk twee meeja.

18  “Öba dee waut haud eent jekjräajen jinkj un begröwd daut en de Iad, un festüak zienem Harrn zien Jelt.

19  “Un nö un langet stoot kjeem de Harr fon dee Deena un feräakjend met ent.

20  “Dee dan waut haud fief Talenten jekjräajen kjeem un brocht fief aundre Talenten, un zäd, ‚Harr, dü äwajeefst mie fief Talenten; kjikj, ekj ha fief meeja jemäakt bezied dee.’

21  “Zien Harr zäd too am, „Goot Jedönn, gooda un trüja Deena; dü wiasht trü äwa weinje Dinja, ekj woa die Harrsha mäaken äwa fäle Dinja. Gö en dienem Harrn ziene Freid nen.’

22  “Dee uk, waut haud twee Talenten jekjräajen kjeem un zäd, „Harr, dü äwajeefst mie twee Talenten; kjikj, ekj ha twee meeja jemäakt bezied dee.’

23  “Zien Harr zäd too am, „Goot Jedönn, gooda un trüja Deena; dü best trü jewast äwa un poa Dinja, ekj woa die Harrsha mäaken äwa fäle Dinja. Gö en dienem Harrn ziene Freid nen.’

24  “Dan kjeem dee waut haud een Talenta jekjräajen un zäd, „Harr, ekj wist dü best un hoada Maun, dü arrntst wua dü nich jezeit hast un zaumelst wua dü nich jestreit hast.

25  ‘Un ekj wia angst un jinjk un festüak dien Talenta en de Iad. Kjikj, hia hast dü waut dient es.‘

26  “Öba zien Harr auntwuad un zäd too am, ‚Dü shlaichta un füla Deena, dü wist daut ekj arrnt wua ekj nich jezeit ha, un zaumel wua ekj nich jestreit ha.

27  ‘Doawäajens haudst dü zult mien Jelt en de Bank laijen met de Banka, un bie mien kömen wuad ekj han mien äjenet trigj jekräajen met Entras.

28  ‘Doawäajens, nämt det Talenta fon am un jäft daut nö däm waut tian Talenten haft.

29  ‘Dan too jieda’eenem waut haft, woat meeja jejäft woarren, un hee woat daut riew han; öba fon däm waut nich haft, zoogoa daut waut hee haft woat am waich jenömen woarren.

30  ‘Un shmiet dem onfedeenstlichen Deena en de bütashte Diestanis nen. Doa woat hielen un Tänen gnorrshen zenn.’

31  “Wan de Menschenzän kjemt en ziene Harrlichkjeit, un aul de heilje Enjeln met am, dan woat hee op dem Troon fon ziene Harrlichkjeit zeten.

32  “Un aul de Natsjoonen woarren ferr am jezaumelt woarren, un hee woat dee sheeden eene fon de aundre zoo aus de Shöphoad ziene Shöp fon de Kozzen deelt.

33  “Un hee woat de Shöp aun ziene raichte Haunt stalen, un de Kozen aun de linkje.

34  “Dan woat de Kjenich zaijen too dee aun ziene raichte Haunt ‚Kömt, jie jezäajende fon mienem Föda, oawt det Rikj waut reed jemäakt es fe jünt fon dem Grunt fon de Welt:

35  ‘Dan ekj wia hungrich un jie jeewen mie Äten; ekj wia darrshtich un jie jeewen mie Jedrenkj; ekj wia un Frambda, un jie noomen mie nen;

36  ‘Ekj wia näaktich un jie kjleeden mie; ekj wia krank un jie bezochten mie; ekj wia en det Jefenknis un jie kjeemen nö mie.’

37  “Dan woarren de Jeraichte am auntwuaden un zaijen, ‘Harr, waneeja zach wie die hungrich un jeewen die Äten, ooda darrshtich un jeewen die Jedrenkj?

38  ‘Waneeja zäch wie die un Framda un noomen die nen, ooda näaktich un bekjleeden die?

39  ‘Ooda waneeja zach wie die krank, ooda en det Jefenknis, un kjeemen nö die?

40  “Un de Kjenich woat auntwuaten un too ent zaijen, ‘Zecha, zaij ekj too jünt, enzoofäl aus jie dit deeden too eent fon de kjlanste fon dize, miene Breeda, deed jie daut too mie.‘

41  “Dan woat hee too dee aun de linkje Haunt zaijen, ‘Felöt fon mie, jie fefluchte, en det eewje Fia nen waut reed jemäakt wia fe dem Diewel un ziene Enjeln:

42  ‘dan ekj wia hungrich un jie jeewen mie kjeen Äten; ekj wia darrshtich un jie jeewen mie kjeen Jedrenkj;

43  ‘Ekj wia un Framda un jie noomen mie nich nen, näaktich un jie kjleeden mie nich, krank un en det Jefenknis un jie bezochten mie nich.‘

44  “Dan woarren zee am auntwuaden un zaijen, ‘Harr, waneeja zach wie die hungrich ooda darrshtich ooda un Framda ooda näaktich ooda krank ooda en det Jefenkjnis, un deenden die nich?’

45  “Dan woat hee auntwuaden un zaijen, ‘Zecha, ziaj ekj too jünt, enzoofäl aus jie daut nich deeden too eent fon de jerinjste fon dize, deed jie daut nich too mie.’

46  “Un dize woarren waich gönn en de eewje Ströf nen, öba de Jeraichte en det eewjet Läwen nen.“

[1] Zelwastekja.