27:1  Aus Morrjen jekömen wia, aul de Hauptpriesta un Eltestash fon de Menschen noomen Röt jäajen Jeezus om am Doot too mäaken.

2  Un aus zee am jebungen hauden, leiden zee am waich un äwajeewen am nö Pontiejus Pielatus, de Gowerrnieja.[1]

3  Dan, deed Jüdas, zienem Feröda daut leet, aus hee zoch daut hee fedaumt wia, un brocht de darrtich Zelwastekja trigj nö de Hauptpriesta un Eltestash,

4  un zäd, „Ekj ha jezindicht derrch onshuldjet Bloot feröden.“ Un zee zäden, „Waut es daut too ons? Zee dü doanö!“

5  Dan shmeet hee de darrtich Zelwastekja en dem Tempel nen un feleet, un jinkj un honk zikj zelft.

6  Öba de Hauptpriesta noomen de Zelwastekja un zäden, „Daut es nich Jezatsmäsich dee en de Kaust too laijen wiels daut es de pries fon Bloot.“

7  Un zee noomen toop Röt un koften met dee dem Topstrikja zien Flekj, toom framde benen begröwen.

8  Doawäajens woat daut Flekj bot disem Dach det Bloodesfleckj jenant.

9  Dan wia errfelt waut jezaicht wia derrch Jeremieja dem Profeet dee doa zäd, „Un zee noomen de darrtich Zelwastekja, dem Pries fon däm waut jepriezd wia, wäm de Kjinja Iesra’eel priezden.

10  “un jeewen dee fe dem Toopstrikja zien Flekj, zoo aus de HARR mie bestald.“  ^{Jer. 32:6-9}

11  Nü Jeezus stunt ferr dem Gowerrnieja. Un de Gowerrnieja früach am un zäd, „Best dü de Kjenich fon de Jüden?“ Un Jeezus zäd too am, „Daut es zoo aus dü zaichst.“

12  Un wielt hee noch worrt fekläacht bie de Hauptpriesta un Eltestash, auntwuad hee nusht.

13  Dan zäd Pielatus too am, „Hiasht dü nich aul dize Dinja waut zee jäajen die Seijen?“

14  Öba hee auntwuad am nich een Wuat, zoo daut de Gowerrnieja zeeja staund.

15  Nü bie dem Fast wia daut Mood daut de Gowerrnieja eenem fon de Jefangne woonem zee wenshten, loos leet nö de Shoa.

16  Un doa wia too dee Tiet un beriemta Jefangna waut Barabus heet.

17  Doawäajens, aus zee toop jezaumelt wiarren, zäd Pielatus too ent, „Wäm wel jie daut ekj zul loos löten too jünt? Barabus ooda Jeezus, dee doa Kjristus jenant es?”

18  Dan hee wist daut fe Aufgonst hauden zee am äwajäwt.

19  Wielt hee op dem Rechta Stool zaut, shekjt ziene Frü nö am un zäd, „Ha nusht too doonn met däm jeraichten Maun, dan ekj ha dize Nacht fäl jeläden en un Droom wäajen am.”

20  Öba de Hauptpriesta un Eltestash beräden de Shoarren daut zee zulen nö Barabus fräujgen un Jeezus fenichten.

21  De Gowerrnieja auntwuad un zäd too ent, „Woone fon de twee wel jie daut ekj zul loos löten nö jünt?“ Zee zäden, „Barabus!“

22  Pielatus zäd too ent, „Waut zaul ekj dan doonn met Jeezus dee doa Kjristus jenant es?“ Zee zäden too am, „Löt am jekjrietsicht woarren!“

23  Dan zäd de Gowerrnia, „Wuarom, waut fon shlaichtet haft hee Jedönn?“ Öba zee shräjen zoo fäl dola un zäden, „Löt am jekjrietsicht woarren!“

24  Aus Pielatus zach daut hee nusht aunfangen kun, öba daut doa un Oprua op kjeem, noom hee Wöta un wosh zikj de Henj ferr de Shoa un zäd, “Ekj zen onshuldich fon det Bloot fon disem jeraichten  Mensch. Zeet jie doa nö.”

25  Un aul de Menschen auntwuaden un zäden, „Löt zien Bloot op ons un op onze Kjinja zenn.“

26  Dan leet hee Barabus loos nö ent; un aus hee Jeezus feprielt haud, äwajeef hee am toom jekjrietsicht woarren.

27  Dan noomen dem Gowerrnieja ziene Zuldoöten Jeezus en det Prätoriejan nen un zaumelden de gaunse Shoa rom am.

28  Un zee streepten am un troken am un bleiwrooden Rok aun.

29  Aus zee hauden un Kroon fon Dorrnen jeflaicht, deeden zee däm op zienem Kop nop, un un Rua en ziene raichte Haunt. Un zee kjneeden zikj ferr am un spoten am un zäden, „Un Grus, Kjenich fon de Jüden!“

30  Dan späjen zee op am, un noomen det Rua un heiwden am op dem Kop.

31  Un aus zee am fespot hauden, noomen zee dem Rok fon am, un troken am ziene äjene Kjleeda aun un leiden am waich toom jekjrietsicht woarren.

32  Nü aus zee rüt kjeemen, fungen zee un Maun fon Küreenie, Ziemon bie Nömen. Am müaken zee dem Kjriets dräujgen.

33  Un aus zee bot ne Städ jekömen wiarren waut Golgota jenant es, daut es too zaijen, de Städ fon un Shädel,

34  jeewen zee am züaren Wien femisht met Gaul too drinkjen. Öba aus hee daut jeshmaikt haud, drunk hee nich.

35  Dan kjrietsijden zee am, un fedeelden ziene Kjleeda, un shmeeten Losen,[2] daut daut mucht errfelt woarren waut jezaicht wia derrch dem Profeet:

 

„Zee fedeelden miene Kjleeda mank ent,

Un fe miene Kjleeda shmeeten zee

Losen.“ ^{Ps 22:18}

 

36  Zee zauten döl, un Wäakten doa äwa am.

37  Un zee deeden de Beshuldjunk äwa zienem Kop waut jäajen am jeshräwen wia: DIT ES JEEZUS DE KJENICH FON DE JÜDEN.

38  Dan worrden twee Reibash jekjrietsicht met am, eena aun de raichte zied un dee aundra aun de linkje.

39  Un dee waut febie jinjen lastaden am, un dreikopten

40  un zäden, „Dü dee dem Tempel döl ritst un opbüst en dree Däujgel, rad die zelfst! Wan dü de Goteszän best, dan kom rauf fon dem Kjriets.“

41  Kjraikt zoo de Hauptpriesta uk, spoten am met de Shreftjeliade un Eltestash un zäden,

43  “Hee trüd en Got; löt däm am nü raden wan hee am wel; dan hee zäd, „Ekj zen Got zien Zän.“

44  Zoogoa de Reiba waut met am jekjrietsicht wiarren shempten am üt met det nämeljet Dinkj.

45  Nü fon de zasde Stund bot de näajende Stund wia doa Diestanis äwa det gaunse Launt.

46  Un rom dee näajende Stund shräch Jeezus üt met ne Lüde Stem un zäd, „Älie, Älie lama sabachtanie?“ daut es, „Mien Got, mien Got, wuarom hast dü mie felöten?“

47  Wese fon dee waut doa stunden, aus zee dit hiaden, zäden, „Dis Maun roopt fe Eelieja!“

48  Fuats rand eena fon ent un höld un Shwöm, feld daut met züaren Wien un deed daut op un Rua, un boot am daut aun too drinkjen.

49  De äwaje zäden, „Löt am auleen; löt ons zeenn aus Eelieja am woat kömen raden.“

50  Un Jeezus shräch wada üt met ne lüde Stem, un jeef zienem Jeist op.

51  Dan, zeetemöl, det Fäahenjzel en dem Tempel wia en twee jeräten fon böwen bot unjen; un de Iad shedad un de Steena reeten op,

52  un de Jräwa wiarren öp jemäakt; un fäle Kjarrpa fon de Heilje waut enjeshlöpen wiarren worrden opjerecht;

53  un kjeemen üt de Jräwa rüt nö ziene Oparrstönunk un jinjen en de Heilje Staut nen un weezen op too fäle.

54  Un aus de Zuldötenleida un dee waut met am wiarren, waut äwa Jeezus Wäakten, dem Iadbaben zajgen un de Dinja waut pesiaden, ferrchten zee zeeja, un zäden, „Werrkjlich wia dit Got zien Zän!”

55  Un fäle Früjes waut am foljden fon Galiläja, un am deenden, wiarren doa un kjikjten too fon wiet auf,

56  mank dee wiarren Marieja Magdaleena, Marieja de Muta fon Jakoobus un Jozes, un de Muta fon Zebedie ziene Zäns.

57  Nü aus Öwent jekömen wia, kjeem doa un rikja Maun fon Arimatäja, met Nömen Jösef, dee doa zelfst eent fon Jeezus ziene Jinja jeworrden wia.

58  Dis Maun jinkj nö Pielatus un früach nö Jeezus zienem Kjarrpa. Dan beföl Pielatus daut am dem Kjarrpa jejäft worrt.

59  Aus Jösef dem Kjarrpa jenömen haud, berold hee däm en reine Leinseich,

60  un läd däm en zien niejet Grauf nen waut üt dem Steen jehakt wia; un rold doa un grooten Steen jäajen de Däa fon det Grauf, un feleet.

61  Un Marieja Magdeleena wia doa, un dee aundre Marieja, un zauten aun de aundre zied fon det Grauf.

62 Aun dem näaksten Dach, waut dem Reedmäaksdach foljd, zaumelden de Hauptpriesta un Foarizäja toop nö Pielatus.

63  un zäden, „Harr, ons denkjt daut, woo hee zäd wielt hee noch läwd, , ‚Nö dree Däujgel  woa ekj opstönn.’

64  Doawäajens beföl daut daut Grauf fezechat woat bot dem dreden Dach, zust kömen ziene Jinja met eenmol bie Nacht un stälen am waich, un zaijen too de Menschen, ‚Hee es opjestönn fon de Doodes.‘

65  Pielatus zäd too ent, „Jie han un Waichta; göt jün waich, mäakt det zoo zecha aus jie weeten woo.“

66  Dan jinjen zee un müaken det Grauf zecha, un zäajelden dem Steen un zaden un Waichta.

[1] Friezen Launtfläaja, De Biebel, Laundeskomandaunt.

[2] NU-un M-Taikst löten det äwajet fon dize Farrsht üt.